Bu ne biçim kadro

Başkan Şen, F.Bahçe kafilesini Adana'ya 100 kilometre mesafede yemek yerken yakaladı. ‘‘Bana Otto'yu çağırın’’ dedi. ‘‘Otobüste uyuyor’’ karşılığını alınca, Antrenör Cemşir Muratoğlu'nı fena haşladı...

Günlerden cumartesi... Yer Moskova... Isı eksi 21 derece... Şeremetyova 1 Havalimanı şeref salonunda, Ali Şen özel uçağın hazırlanmasını beklerken bir yandan da kahvesini yudumluyordu.

Saatlerin 13.15'i gösterdiği sırada İngiliz pilot Roger, içeri girdi ve ‘‘Sir uçak hazır’’ dedi. Şen, ‘‘tamam’’ dedi ve kapıyı açarak Gulfstream tipi N 678 AF tipi uçağa doğru yürüdü. 12 kişilik uçak beş dakika sonra rotayı Karadeniz'e çevirmişti. Ve tam 15.30'da Ankara'ya indi. Yakıt ikmali yapıldı. Yeni rota, Gaziantep'ti.

Ancak, şehrin üstüne gelindiğinde yoğun bir sis tabakası ile karşılaşıldı. Pilot Roger, kule ile temas kurdu. Ancak iniş iznini alamadı. Ali Şen'in maça yetişmek istediğini çok iyi bilen Roger herşeye rağmen Antep'e inmek istedi ancak, başaramadı ve tam üç kez pas geçmek zorunda kaldı.

Ve çaresiz rotayı İstanbul'a doğru çevirdi. Şen evine geldiği anda saatler 19.05'i gösteriyordu. Eşi Bente televizyonun karşısındaydı. Şen, hemen onun yanına oturdu. O sırada telefon çaldı. Arayan Hürriyet muhabiriydi. Ali Şen'in ilk sözü, ‘‘Biz bu maçı kaybederiz’’ oldu. Hürriyet muhabirinin ‘‘Neden başkan ?’’ şeklindeki sorusuna, Şen şu cevabı verdi:

‘‘Kardeşim baksana, Okocha ile Faruk dışarıda, Tuncay ile Saffet de içeride.’’

Bu sözlerin hemen ardından gelen Ayhan'ın golü başkanı yıktı. Tuncay'ın kırmızı kartına son derecede sinirlendi. Saffet topun üstünden atladıkça başkan küplere bindi. Hele bir pozisyonda Faruk'un kaleye giden şutu, Saffet'e çarpıp auta çıkmaz mı... İyice öfkelendi. Ve son olarak, Otto Bariç, Mosheou'yi oyundan alınca eşine döndü ve sadece ‘‘Olacak şey değil’’ demekle yetindi.

Maç bitmiş, Şen'e gazetecilerden ‘‘Ne diyorsunuz?’’ soruları yağmaya başlamıştı. Ancak, Şen ‘‘Pazartesi konuşuruz’’ demekle yetiniyordu..

Fakat, yerinde de duramıyordu. Dayanamadı. Serkan Acar'ı aradı ‘‘Neredesiniz ?’’ diye sordu.

‘‘Adana'ya 100 kilometre mesafede yemek yiyoruz’’ karşılığını aldı.

‘‘Bana Otto'yu çağır’’ dedi. ‘‘Otobüste uyuyor’’ yanıtını alınca, Cemşir'i istetti. Ve Cemşir telefona çıktığı anda da Şen gürledi:

‘‘Otto ile bu kadroyu yaparken çok mu düşündünüz.’’ Tabii Cemşir'den çıt çıkmadı. Şen, verdi veriştirdi ve telefonu kapadı.

Ali Şen'in diğer kulüp başkanlarından farklı bir üslubu vardır. Bunu yakınları bilir. Her maç öncesi futbolcularla konuşur. Onlara moral verir. Takım yenince, o da herkes gibi Otto'ya alkış tutar, hocasını göklere çıkarır. Yenilince ‘‘Yahu Başkan takıma çok karışıyor’’ eleştirilerini alır..

Demekki karışması lazımmış. Bir defa karışmadı, bakın neler oldu..