Bitti
Güncelleme Tarihi:
Sevaplarıyla, günahlarıyla, salaklıklarıyla, güzellikleriyle, küfürleriyle, gerginlikleriyle, slayt gösterileriyle, tezgah laflarıyla, sakatlıklarıyla bir Lig daha geride kaldı. En kötüsü böyle olsun. Ya da düşündüm, olmasın, olmasın.
2 tane banko maçın-Beşiktaş ve Galatasaray maçlarını bir kenara bırakıp Trabzon maçındaydık. Trabzon muhakkak kazanması gereken son maçta Fenerbahçe’yi ağırladı. Trabzon ilk yarıda seyircinin gazıyla üstün başladı, iyi de oynuyordu, ta ki Umut golü bulana kadar. Golden sonra “futbolun klişesi” gereği kabuğuna çekildi. Fenerbahçe 1-2 atakla Trabzon’u denedi, ve ilk yarının sonunda Güiza’nın müthiş ince bir pası ile Alex’i tabelaya yazdırdı. Tıpkı daha önce Deivid’in Güiza’ya attırdığı gol gibi. Emrah Öner yazıyor
İkinci yarı da, Trabzon hala muhakkak yenmesi gibi oynamıyordu. 2 tane Deivid’in ve bir de Umut’un yüzde yüzlük pozisyonları dışında ikinci yarıda pek pozisyon da yoktu. Umut’un boş kaleye gönderdiği topu Yasin müthiş bir Cüneyt Arkın hareketi ile çıkardı. Tıpkı, Galatasaray – Fenerbahçe Başbakanlık Kupasında Tanju’nun topunu Vişnevski’nin çizgiden çıkartması gibi. Sonra Deivid bir müthiş top daha kaçırdı. Ve herşeyi son güne bırakan halkımız gibi Trabzon son 5 dakika baskılı oynadı. Kaldı ki, Sivas’ın 1-1 ile 2-1 arasında tam 40 dakika bulunuyordu. Ataklar o kadar cılızdı ki, Yasin ve Gökhan Gönül seneye yine orada oynayacaklar diye korktum. Ve ikinci yarının son dakikasında Güiza dedi ki, “Beyler bütün sene yatmıştık, bir 15 gün daha yatabiliriz.”
Golden sonra son düdük ve Lig bitti.
Herşeyi ile entresan bir lig oldu. Şampiyonluk mücadelesi, UEFA mücadelesi ve küme düşme durumu.
Bir kere her zaman ve her an Sivas’ı tebrik edeceksin. Bu bir.
İki, Beşiktaş. Bükemediğin eli öpeceksin ve işine bakacaksın. Derbi maçlarını kaybetmiş, onu yapmış bunu yapmış. Amadan önceki herşey yalan, kupa gerçek. Diğer 4 takıma söylenecek tek şey bu.
Belki ilerde daha fazla analizi yapılacaktır fakat Mustafa Denizli tarihe geçti. Fakat 3 büyük takımı şampiyon yapmak tarih midir, o tartışılmalıdır. Bugün Daum bu sene Galatasaray’a gelse, tarihe mi geçecek? O zaman Lucescu’yu, Fatih Terim’i nereye koyacağız? Fenerbahçe ve Galatasaray’ın o sene potada olmadığı bilgisi o tarihin satırlarında yer alır mı? Bu takımların potaya giremediği dönemde, Sivas ve Trabzon’un 2. ve 3. olması ligin kalitesini arttırmış oldu? Yoksa zaten onlar olmazsa Bursa ve Kayseri mi girecekti? Neyse, dediğim gibi sonra bu işin analizi yapılacaktır. Ama herkesin heyecanlı bulduğu bu lig, benim istediğim lig değildir.
Trabzon maçı ile ilgili bir parantez açalım. Bilmem hatırlar mısınız, Beşiktaş’lı Zeyer vardı. Aha, aynı Alanzinho. Fakat biraz daha bal yapanı. Topla çok süratli fakat Umut ve Gökhan ile kesinlikle anlaşamıyor. Atması gereken yerde atamıyor, atmaması gereken yerde Umut ve Gökhan top istiyor. Alamayınca da bağırıp, çağırıyorlar.
Son maçta inşallah son kez görüyoruz, Uğur Boral, Alex, Deivid, Carlos, Kazım, Emre, Selçuk, Ali Bilgin, Yasin tarihe geçtiler. Üzülerek söylüyorum, Fenerbahçe taraftarı seneye de hazır olsun. Yine bu oyuncularla oynayacaktır. Hangi mali güç, bu kadar insanı, özellikle bu kadar yabancıyı gönderip yerine en az 15 transfer yapacaktır, çok merak ediyorum.
Tipik bir Türk futbolcusu deyimi ile kapatalım, “Bu ligi kaybettik, önümüzdeki ligleri alıp tarihi en iyi yerde bitirmeye çalışacağız.”
Yorumlarınız için :