Bir gün önceden yaşıyorum

Hürriyet Ankara Temsilci Yardımcısı Muharrem SarıkayaYÜZERKEN RÖPORTAJÖzal, gazetecilerle oynamayı severdi. Faruk (Bildirici), Şükrü (Küçükşahin) ve ben, bir gün Kemer-Çamyuva'daydık. Onun denizde yüzdüğünü çok uzaktan gördük. Faruk koşup birinden palet aldı. 700 metre açıktaki Özal'a doğru yüzmeye başladı. Ben de birinden palet buldum. Faruk'a yetiştiğimde ‘‘Ben çok iyi yüzme bilmiyorum, öleceğim herhalde’’ demez mi? Şükrü de aynı şekilde geldi. Biz, denizin ortasında birbuçuk saat boyunca Özal'la röportaj yaptık güya. Ama hiçbir şey yok!ÜÇ ÇEŞİT MİLLETVEKİLİ Milletvekillerini üç kategoriye ayırabiliriz. Birinci kategoridekiler, entelektüel yaşayan ya da öyle davrananlar. Evsizler grubu. Bunlar, başka illerin milletvekili de olsa İstanbul'da yaşarlar. İkinci kategoride, Anadolulu milletvekilleri var. Bunlar da salı 10.00 gibi meclise gelirler, perşembe günü otomobilleriyle ayrılırlar. Köy köy dolaşırlar. Evleri hem seçim bölgesinde hem de meclis lojmanlarındadır. Üçüncü grubun seçmenle çok ilişkisi yoktur ama Türkiye için iyi düşünceler üretirler.Ameliyat nedeniyle işten üç gün uzak kalmak dayanılır gibi değildir.- Bir an önce olmak zorundaydım. İki aydır erteliyordum. Son ana kadar bekledim. Özal'la bu kadar yakın olmak, Yavuz Gökmen'de olduğu gibi sizde de Özal sevgisi yarattı mı?- İster istemez bazı sıcaklıklar yaratıyor. Ama Özal'ı en sert eleştirenlerden biriydim. Yalnız kendim için değil, Özal'ı takip eden bütün arkadaşlarım için söylüyorum. Faruk Bildirici, Şükrü Küçükşahin, Orhan Uğuroğlu, Süreyya Oral, Gülten Arslan, Hulki Cevizoğlu, Emin Varol. Biz bir ekiptik. Hiçbir zaman Özal'la barışık olmadık. Ama Özal'la aramızda bir sevgi bağının olduğunu bilirdik. En sert soruları sorabilirdik. Aramızda ahbap çavuş ilişkisi hiç olmadı. Sıcak ilişkileri, ölünceye dek sürdürdük. Bizi sevdiğini biliyorduk ama ‘‘Böyle soru mu sorulur, sen sormayı bilmiyorsun, böyle haber mi yazılır’’ diye çıkıştığı çok oldu.MİLLETVEKİLİ TÜRLERİÖzal'la anınız çoktur?- İstanbul Ankara otoyolu yapılıyordu. Kendisine neden tren yoluna değil de otoyola ağırlık verdiğini sorduk. Bize, ‘‘Siz komünistsiniz’’ demişti. Ertesi gün bunu yazdığımız da, ‘‘Tabii komünist olduğunuzu ispat etmek için yazdınız’’ demişti. Özal, gazetecilerle oynamayı severdi. Türkiye'nin gündemine yeni bir olay atar ve devam ederdi. Faruk, Şükrü ve ben, bir gün Kemer-Çamyuva'daydık. Onun denizde yüzdüğünü çok uzaktan gördük. Faruk koşup birinden palet aldı. 700 metre açıktaki Özal'a doğru yüzmeye başladı. Ben de birinden palet buldum. Faruk'a yetiştiğimde ‘‘Ben çok iyi yüzme bilmiyorum, öleceğim herhalde’’ demez mi? Şükrü de aynı şekilde geldi. Biz, denizin ortasında birbuçuk saat boyunca Özal'la röportaj yaptık güya. Ama hiçbir şey yok! Duba gibiydi, hiç batmazdı. Çok hafif hareketlerle suyun yüzünde kalıyordu. Biz ise nefes nefese... Bize bir ara, ‘‘İnönü gider, başkası gelir ama Baykal kalıcı olacak’’ demişti...Birçok vekille, Bakanla birlikte oluyorsunuz. Mecliste kıdemli olduktan sonra nasıl bir değişime uğruyorlar, davranışlarına neler siniyor?- Örnek olacak iki kişi var. Biri, Türkiye'nin başka bir bölgesinden çıkıp gelmişti. İlk geldiğinde hedefleri, düşünceleri çok farklıydı. Çok yakın ilişkilerimiz oldu. Kendi bölgesine dönük düşünceleri, herkesin alkışlayabileceği türdendi. Ama aradan geçen süre içinde bulunduğu konum, ayrıcalık onda bir farklılaşma yarattı. Git gide bulunduğu bölgeden edinim sağlayan insan haline geldi. O zaman ilişkimiz koptu. Bir diğer milletvekili de bunun tam tersi. Anadolu insanıydı. Geldi, bir hedefi vardı. Kendi iline ilçesine önceden okullar yaptırmış bir insandı. Hiç bozulmadı. Çok sakin, sade kaldı. Değişimle birlikte diyaloglarınız da değişir...- Birincisiyle çok sıkı diyaloğum kalmadı. Artık gazeteci-milletvekili diyaloğu içerisinde gidiyor. İkincisiyle ailece sürekli görüşebildiğim bir insan. Hiçbir zaman şoför kullandığını görmedim. Çayını kendisi almaya gider. Biraz İnönü vari... Ama bu ikincisi, sekiz yıllık eğitim konusunda ret oyu verdi! Oysa, üç tane sekiz yıllık temel eğitim okulu yaptırmış biri... Neden dedim, ‘‘Partimin politikası bu. Değiştiremiyorum. Ben de uymak zorunda kaldım’’ dedi. Diyaloglar yorucu olmalı. Ne kadar kendiniz olabiliyorsunuz?- En zoru o zaten. Gazetecilikte bizi en çok yoran pozisyon. Gazetecilik ne zaman bitecek de kendiniz başlayacak? Ne zaman o gözlük düşecek de kendi görüşünüzle bakmaya başlayacaksınız? Bence haberde her zaman gazeteci olmak zorundasınız. Tarafsız, yorumsuz bir şekilde haberinizi koymalısınız. Kendiniz olacağınız zaman, yorumunuzu yazacağınız zamandır. Ayrı yazarsınız, not yazarsınız. Ama haberi berrak yazacaksınız. Hürriyet'in de yaptığı budur. Hangi partiden olursa olsun, ortak davranış biçimleri neler?- Milletvekillerini üç kategoriye ayırabiliriz. Birinci kategoridekiler, entelektüel yaşayan ya da öyle davrananlar. Evsizler grubu. Bunlar, başka illerin milletvekili de olsa İstanbul'da yaşarlar. Salı günü 11.00 uçağıyla gelip perşembe 19.00 uçağıyla İstanbul'a giderler. İkinci kategoride, Anadolulu milletvekilleri var. Bunlar da salı 10.00 gibi meclise gelirler. çünkü o gün grup toplantıları yapılır. Perşembe günü otomobilleriyle ayrılırlar. Köy köy dolaşırlar. Evleri hem seçim bölgesinde hem de meclis lojmanlarındadır. Üçüncü grubun seçmenle çok ilişkisi yoktur ama Türkiye için iyi düşünceler üretirler. Seçmenle içli dışlı değillerdir, çok fazla gezmezler. Ankara dışına çıkmazlar. Bu grup Ankara sosyetesine dahildir. Resepsiyonlarda, restoranlarda, tiyatro ya da konserlerde rastlayabilirsiniz. Bu üç grup hangi partiden olursa olsun, sadece kendi grubundan olanlarla birlikte hareket eder.ÇİM YİYEN FARELERErkek grupları halinde hareket ederler herhalde?- Tamamı erkek. Birinci grup, zevk ve sefaya düşkündür. Politikalar yemek masasında üretilir. Politikada da güçlüdürler. Anadolu grubu ise mecliste, telefonla temastadırlar. Seçmen üzerinde güçlüdürler, nabzını tutarlar. Üçüncü grup ise Türkiye'nin genel politikalarında güçlüdür. Global fikirler üretirler. Seçmenle ilişkileri yoktur. Çoğunlukla sistem üzerinde çalışırlar. Dördüncü ve azınlıkta olan bir grup daha var ki her üç grubun özelliklerini birden barındırır. Perşembe cumayı seçim bölgesinde, cumartesi pazarı İstanbul veya tatil yöresindeki teknede, pazartesiyi de kesinlikle Ankara'da geçirirler. İstanbul ile Anadolu grubu arasında çalışan bir ekip. Politikada baskındır.Politika üretilen Ankara'dan çıkıp İstanbul'da gazetecilik yapmak, size cazip gelmez herhalde?- Hayır, neden olmasın? Sadece Ankara'da mı gazetecilik yapıyorum? İstanbul'da da gazetecilik yapıyorum. Bana şimdi siyaseti takip etme görevi verilmiş. Bana magazin takip etme görevi verilebilirdi. O zaman da yine böyle çalışırdım. Peki işin keyfi ne olacak?- Ben gazetecilikten keyif alıyorum. Ben politikaya baktığım için zevk almıyorum. Yaptığım işten zevk alıyorum. İki gün uyumadım, stadyumda bekledim; bir kare fotoğraf çekebilmek için. Stadyumun çimleri, her haftasonu yok oluyordu. Niye yok oluyor diye iki gün bekledim. İnanılmaz büyüklükte 200-300 fare çıkıyordu çimlerin üstüne, kökünden yiyordu. Öğrendim ki, çimleri mezbahadan aldıkları kanla suluyorlarmış. Fare de bunu et sanıp yiyordu. Ekspres Gazetesi'nde çalışıyordum o zaman. Manşet olmuştu. Kana ilaç katmaya başladılar ve fareler gelmedi. Fareler iyi beslenmişti; böyle kallavi gibi...İşinize tutkunsunuz...- Belki bir gün önce yaşamak... Herkes bir gün sonra okuyor ama... Belki kamu görevi yapmak. Biz bu hizmeti sadece vatandaşlık için yapmıyoruz. Bütün dünya için yapıyoruz. Belki bizim mayamız böyle. Bizi yetiştirenler bunu aşıladı. Bu ilkelerde hep özen gösterdim. 24 saat boyunca gazetecilik, yaşama haksızlık mı, yaşamın ta kendisi mi?- Eşim, çocuğum da alıştılar. Beni teşvik ediyorlar. Ama zaman zaman tepki gösterdikleri oluyor. Ertesi sabah, kahvaltıya misafir gelecekti. Ben geceyarısı Erzincan'dan telefon açtım.