Beyaz Gölge'den sonra Obradovic!...

O günlerde bir gün bu kupa bir Türk takımı alacak deseler hiç birimiz inanmazdık. Çok uzak bir hayaldi…
Sonra bir adam geldi ve bizi hayallerin gerçek olabileceğine inandırdı.
İlk yılında çok kötüydü Fenerbahçe…Avrupa’da bir başarı gelmedi. Sonraki yıl Final Four geldi. Real Madridliler bizi döve döve finale yükseldi.
Geçen yıl Damir Javor denilen bir hakem bozuntusu kupayı aldı elimizden…Bu yıl ise ne hakem, ne bir rakip, ne bir engel olabilirdi.
Maça bir buldozer gibi girdik ve kazandık. Obradoviç’e, evladı Bogdanoviç’e, Mustafa Kemal’ın askeri Ekpe Udoh’a ne kadar teşekkür etsek az…

BENİM DE ROLÜM VAR
Türkiye’nin 70’ten fazla ilinde sokaklara ekranlar konuldu. Yozgat’tan, Çorum’a, Diyarbakır’dan, Muş’a kadar her yerde insanlar maçı sokaklarda izleyecekti. Bu tabloda minik de olsa bir rolüm var galiba. Sosyal medyada başlattığım “Belediyelere baskı” işine diğer Fenerbahçeliler de destek verince gönülsüz belediyeleri bile o meydanları doldurmaya mecbur bıraktık. Belki de dünyada bir ilki başardık. Her şehirde binlerce kişi maçı meydanlarda dev ekranlarda izledi…Siirt’te küçük bir çocuğun Fenerbahçe bayrağının üzerine gülümseyerek maç izlemesi sosyal medyada büyük bir mutluluk yarattı.

Galiba spor sevgisini böyle yayabiliriz tüm Türkiye’ye…Bundan sonra da yerel medya idarecilerine bu konularda baskı yapmaya devam edeceğim. Spor için herkes taşın altına elini koymalı. Dün her şehirde meydanları dolduran kalabalıklar Belediyeler için önemli bir veri olmalı. Siz bir şey verdiniz de halk kabul etmedi mi?
Çağrımıza kulak veren tüm belediyelere teşekkürler. Kazanan hem bu organizasyonu yapan başkanlar hem de Anadolu’da böyle bir organizasyona hasret kalan halk oldu. Sosyal medyanın da gücünü görmüş olduk…

Bild: Fenerbahçe ilk Euroleague şampiyonluğunu kazandı.

HEMEN AYDIN HOCAYI ARADIM VE...
Maç öncesi çok stresliydik. Şahsen ben çok korkuyordum. Kafamda maçı oynuyordum ama bir türlü kazanamıyorduk. Aydın Örs’ü aradım. Hocam biz bu maçı nasıl kazanacağız dedim.
“Rahat ol” dedi. Fenerbahçe çok kolay bir şekilde şampiyon olacak.

Koskoca basketbol efsanesi Aydın Örs’ün bir bildiği vardır dedim ve rahatladım…

Maçtan 3-4 saat önce içimde şüphe ile salonun önünde sarı lacivertlilerin 30 yıllık malzemecisi Erkan’ı gördüm. Erkan ağabey güzel bir şey söyle dedim. Hazır mısınız?
“Ben hazırım dedi…Ama takım benden 10 kat daha hazır dedi…Hatta çok önceden hazırdı” diye ekledi. İyice rahatladım.

Sonra yine içime korku saplandı. Oyuncular sahaya çıktı. Taraftarlar doldurdu. Korkum azalmadı. Ta ki o ana kadar…Obradoviç göründü kenardan…Onu gördüğüm anda içimi kaplayan güven duygusunu burada kelimelerle anlatamam. Basketbol bir sporsa onun tek bir lideri var. Obradoviç…Çok büyük bir usta olduğunu dün maçta hissettik.

GÖZÜM HEP ONLARDAYDI
Maç sırasında gözüm sık sık Aziz Yıldırım ve Ali Koç’un olduğu bölüme takıldı. Ali Koç uğurlu tişörtü ile maça gelmişti. Yanında oğlu vardı. Başkan Aziz Yıldırım, Ferit Şahenk ile maçı izliyordu.
Kupa töreninde Nusret tuzlama hareketi ile oradaydı. Sanırım bu bir pr çalışmasıydı. Olsun yine de güzeldi..

Başkan Aziz Yıldırım sahnenin bür tarafına geçtiğinde Ali Koç bir koltuğun üzerine çıkmış izliyordu.
İçimden keşke Ali Koç da o sahnede olsa diye geçirdim.
Sahi neden o da sahneye davet edilmedi? Edildi de gelmedi mi? Fenerbahçeliler Ali Koç’u o kadar çok seviyor ki onu her yerde görmek istiyor. Fenerbahçelilerin gelecekteki başkanlarını bu kadar çok sevmesi normal değil mi? Maç sonunda o da taraftarların selfie isteklerini kırmadı…

Maçın öteki tarafının kahramanı ise Spanoulis’ti…Tek başına üzgün gözlerle Fenerbahçelileri izliyordu. Başkan Aziz Yıldırım ve yöneticiler oraya doğru yürüdü. Spanoulis sanki Yıldırım’ı tanıyordu. Bir anda canlandı ve Yıldırım ile bir şeyler konuştular. Bir birlerine sarıldılar. Çok hoş bir andı…

L’Equipe: Fenerbahçe, Avrupa’nın zirvesinde.

O KUPA KALKARKEN DÜŞÜNDÜKLERİM...
Kupa kalkarken ben hala inanamıyordum. ( Şu an bile inanamıyorum) Fenerbahçe resmen Euroleague şampiyonuydu. Müthiş bir takım organizasyonu, müthiş bir disiplin…
Yazıyı klasik bitireyim…
Teşekkürler Obradoviç,
Teşekkürler oyuncular, teşekkürler Fenerbahçe taraftarı, teşekkürler Fenerbahçe yönetimi,
Teşekkürler organizasyona katkı veren belediye başkanları…
Galiba hep birlikte çok güzel bir şeyi başardık. Tarihe birlikte geçtik. Türkiye tek vücut oldu...Oyuncular sahada savaştı biz dışardan sinerjimizle katkı verdik.
Şimdi gururla yazıyoruz.
Avrupa’nın en büyüğü bir TÜRK takımı Fenerbahçe….
Avrupa’nın en büyüğü Fenerbahçe…