Beni bıçaklamadılar ama...

Ligin son maçı. Brian Birch yönetimindeki GS’nin işi iki senedir iyi gidiyor. Son derbi maçını FB 2-1 kazanmış, buna rağmen son haftaya girerken Cimbom, Fener’in bir puan önünde. Yani, “bizim” şampiyon olmamız için, Galatasaray’ın Ankara’da yenilmesi, bizim de Beşiktaş’ı yenmemiz gerekiyor.

*

6 Haziran 1971 Pazar günü, İstanbul Dolmabahçe’de oynanacak Fenerbahçe-Beşiktaş maçı saat 16’da başlıyordu. Ankara’da, 19 Mayıs’taki PTT-Galatasaray maçı da 16.45’te...

Demek ki kimseyi kandıramamışım, tek başıma gittim FB maçına. Yeni açıkta bir bilete yetti param.

Tatsız tuzsuz maçın son dakikalarına kadar kuzu kuzu oturduk, doğru dürüst bir pozisyon bile olmadı. Zaten Beşiktaş taraftarının bir umudu yok, Fener’de de hayat yok... Ancak bu arada, tribünlerde, hani ‘Meksika dalgası’ mı ne diyorlar, öyle bir dalgalanma başladı, müjdeli haber yıldırım gibi yayıldı ve Fenerbahçe tribünleri çıldırdı:

Galatasaray, Ankara’da PTT önünde 2-0 mağluptu!..

Bu durumda, atılacak bir gol... Fener’i şampiyon yapardı.

İşte tam bu esnada, 81.dakikada, hemen önümdeki kalede, Ziya’nın pasına uzanan Ogün, Şükrü’nün koruduğu Beşiktaş filelerini havalandırmaz mı!..

Şampiyonduk şampiyon...

Tribündeki bütün Fenerliler gibi, “GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL!” diyerek yerimden fırlamamla... ense kökümde büyük bir acıyla, beynimde şimşeklerin çakması bir oldu.

Arkadan birisi kafama ayran şişesi atmıştı. Cam şişelerdi o zaman, ağır cam şişeler, hani plastik kapağı şişenin boğazına bağlı, hatırlar mısınız?

Gözüm karardı, başım döndü, dönüp arkama baktım, pis sakallı adamın biri bana “Otur lan yerine!” gibi bir işaret yapınca ancak... BEŞİKTAŞ TRİBÜNÜNDE OLDUĞUMU fark ettim.

- Pardon abiler!

Oturdum yerime.

Ama içim içime sığmıyordu. Tribünler “ŞAMPİİ-YON FEEE-NER!” sesleriyle çınlıyordu.

Kalabalığın arasından sıyrılıp zor attım kendimi sokağa. Dolmabahçe’ye doğru “Şampiyon, şampiyon, şampiyon!..” tezahüratıyla yürüyen eli bayraklı kalabalığa katıldım.

İçimi içime sığmıyordu...

Saray’ın köşesine vardığımızda, bir trafik polisi sordu:

- Siz hangi şampiyonluğu kutluyonuz len?
- Fener’in şampiyonluğunu abi!..
- Oolum, Gassaray PTT’ye 7 tane attı 7!

*

Yanlış alarmmış. Sonradan öğrendik ki, itin biri fırlamalık olsun diye bir balon uçurmuş.

Çocukluk işte, gözümden akan yaşlarla ta Levent’e kadar yürürken, niye ağladığımı bilmiyordum, kursağımda kalan şampiyonluk sevincine mi, acı gerçeği öğrendikten sonra tekrar sızlamaya başlayan ense kökümdeki acıya mı?


Not-1: Nostaljiklere bir iyilik yapayım. 1-0’lık maçta Fener sahaya şu kadroyla çıktı: Yavuz - Ercan - Levent - Yılmaz - Serkan - Ziya - Fuat - Nedim - Yaşar - Ogün - Zeki. Beşiktaş ise : Şükrü - Sami - Erkan - Barbu - Zekeriya (Mehmet) - Güray (Güvenç) - Davut - Vedat - Nihat - Yusuf - Faruk. Hadi hadi GS kadrosunu da vereyim de ayrımcılık olmasın: Yasin - Ekrem - Tuncay - Muzaffer - Aydın - Olcay - Ahmet - Ergün - Mehmet - Gökmen - Metin (Tabii ki Hürriyet arşivinden bu bilgiler. Ben takım kadrolarını aklında tutun sapıklardan değilim...)

Not-2: Bir nostalji daha. Bu maç öncesinde birinci lige yeni çıkan Adanaspor ve Giresunspor bir şeref turu attı sahada. Bol bol alkış aldılar. Giresunlular’ın tribünlere fındık attığını da hatırlıyorum...