Avrupa'nın zirvesinde bir zafer daha

Orkun ÇOLAKOĞLU

Fenerbahçe-CSKA Moskova karşılaşmaları THY Euroleague'in en önemli eşleşmesi olmuş durumda. Bundan sonra da atmosferi farklı olmayacak çok özel bir mücadelenin tarafı artık Fenerbahçe. Atlanılan bir önemli eşiğin daha varlığına işarettir bu. Alınacak galibiyetin her iki taraf için de taşıdığı sembolik değer, olağan dışı şeyleri görebildiğimiz maçları da beraberinde getiriyor. Euroleague’in ilk yarısında oynanan karşılaşmada Udoh’un görkemli performansı, bugün ise özellikle ilk periyotta savunmaların çıktığı seviye gibi.

HER YERDE PRES
Fenerbahçe de CSKA Moskova da presi tüm sahaya yaydı ve bunu hemen hemen bütün ilk yarının ana stratejisi haline getirdi. Normal şartlarda uzun bir devrenin tamamına yaymanın mümkün olmadığı bir planı böyle bir psikolojik savaşta inatla kullanabilmek mümkün oldu. Topu alma ihtimali ortaya çıkığı anda üçlü sıkıştırmaları birçok kez görmek mümkündü. Tüm sahaya yayılan topa baskı teknik olarak ciddi boşlukları beraberinde getirdi . Buna karşın her oyuncu, her an ikili sıkıştırmalar ve yüksek dozda fiziksel temasla mücadele ederken bu boşlukların farkında olmadı, olamadı. Bu sonuç; kimi zaman boşa çıkan oyuncuların gerekli servisleri alamamasından, çok uygun şutların defalarca karavana geçilmesinden, kimi zaman ise yine çok uygun pozisyonlarda potaya bile bakılmamasından anlaşılabiliyordu. Altını bir kez daha çizmek gerekir. Topa baskı ve çok adamlı sıkıştırmaları sahanın her alanına yüksek devamlılıkla yaymak, arkada kalan defolardan normal şartlarda sağlanacak faydaları minimize ediyor. Fenerbahçe de CSKA Moskova da bu problemleri yaşadı.
CSKA’nın başlangıç planı, boyalı alandaki Fenerbahçe etkinliğini mümkün mertebe aşağı çekmeyi hedefliyordu. Bu amaçla Kyle Hines, Fenerbahçe ikili oyunlarında Jan Vesely ile temas mesafesini hiç açmadı. Bunda da başarı büyük oranda sağlandı zira Fenerbahçe ikili oyunları, perde devamında bağlantı bulma amacını temel alan Sloukas tarafından yönlendiriliyordu. Sloukas bu bağlantıları, kısalar da şut ritmini bulamayınca dış savunmada alınan riskler cezalandırılamamış oldu ve Itoudis’in savunma planı amacına büyük oranda ulaştı. Fenerbahçe’nin boyalı alandaki hakimiyeti belirli oranda kısıtladı.

KOLAY RİBAUND BIRAKMADI
Bu noktada Hines’in erken iki faul alması Vesely’nin faul problemine girmesiyle tamamlandı. Udoh-Vesely ikilisine erken dönebilmek Hines'dan yoksun CSKA savunması için baş etmesi zor eşleşmeler bütününü beraberinde getirebilirdi. Öyle ki; CSKA Moskova, ikili oyun savunmalarında yerleşim ağırlığını boyalı alan etrafına kaydırmışken yüksek post çevresine yerleştirilecek bağlantı noktasıyla ikili oyunlarda ara vesayet üzerinden boyalı alan etkinliği arttırılabilirdi. Bunu Antic veya Kalinic’ten beklemek zor. Vesely-Udoh ikilisi aynı anda sahada olduğunda ise bu ikiliden biri devrilirken diğerini devrilen uzunu beslemek için kullanabilmek mümkündü. Hines’ın yaşadığı faul problemi hesaba katıldığında CSKA Moskova, Joel Freeland veya James Augustine ile ne Udoh-Vesely ikilisine yetişebilir ne de onların hakimiyet kurduğu alana hükmedebilirdi.
Vesely’nin ilk yarının neredeyse tamamında devre dışı kalması CSKA’nın zayıf karnını ciddi darbelerden korumuş oldu. Ancak Fenerbahçe bu zafiyeti bir şekilde kamufle etmeyi başardı ve CSKA Moskova’nın 11 savunma ribaunduna karşı 6 hücum ribaundu aldı. Her ribaund pozisyonunda karışıklık yarattı ve Teodosic'in yokluğunun doğal sıkıntılarını yaşayan CSKA’nın savunma ile hücum arasında yaptığı seri geçişlerin önüne baraj yerleştirmiş oldu.

ANA PLANA DÖNÜŞ
Obradovic’in ikinci yarı planı, tam saha presi zayıflamışken boyalı alan bölgesini derhal ele geçirmeye dayalıydı. Obradovic bu noktada temel stratejiyi iki uzun olmadan, sadece Udoh'la devreye soktu. Onun boyalı alan etrafında oluşturduğu boşlukların değerlendirilmesini temel aldı. Bu noktada Bobby Dixon sürekli boyalı alan etrafında delik ararken Fenerbahçe için temel oyun planının en önemli iki uygulayıcısı olan Datome ve Bogdanovic üçüncü çeyreğe hükmettiler.
Mesele üç sayı çizgisinin içerisinde kargaşa yaratmak ve bu kargaşanın ürettiği boşlukları değerlendirmek ise formda Datome-Bogdanovic ikilisiyle yaratılan tehdidin seviyesine başka bir elemanla çıkabilmek mümkün değil. Çünkü bu ikili kargaşaları doğru servisler, orta mesafe şutlar veya potaya giderek, yani yüksek çeşitlilikle işliyor.
Dolayısıyla çıkılan seviye gerçekten iyi hücum etmekten çok rakip hücumları da psikolojik etkiyle bozmak anlamına gelebiliyor. Bundandır ki CSKA Moskova üçüncü periyodu 2/10 iki sayı, 0/3 üç sayı isabet rakamıyla oynadı.



DE COLO VE TEODOSİC
Ama rakip CSKA Moskova olunca yetmiyor bu. Çünkü Nando De Colo'ya sahipler. De Colo, Fenerbahçe'nin üçüncü çeyrekte vurduğu psikolojik darbenin etkisinden üçüncü periyot ile son periyot arasındaki 2 dakikada kurtuldu ve maçı yeniden kazanılabilir noktaya getirdi. Yeterli olmasa da yaptı bunu. Hiç şüphesiz De Colo, bir takımın sahip olabileceği önemli bir ayrıcalıktır. Bununla birlikte Fenerbahçe’nin maç içerisinde karşısına çıkan engellerin üzerinden atlamak için yeni bir yol bulabilme becerisi çok üst seviyede artık. Bu da bir takım için çok ama çok önemli bir ayrıcalık.
Fenerbahçe için söylenebilecek olumlu şeyler son derece fazla, aynı şekilde CSKA Moskova için de. Ancak atlayıp geçmemek gereken önemli bir nokta da Teodosic’in yokluğu. Onun yokluğunun takım üzerindeki etkisi sadece yapabildiklerini yapacak birine sahip olmamak değil, sadece o olmadığı için CSKA Moskova hücumunda çok önemli yer teşkil eden topsuz hareket temposunun hayli düşüyor olması. Zira Teodosic varken yapılan koşuyla o yokken yapılan koşular arasında ciddi bir beklenti farkı var. Çok açık, CSKA kısaları yapılan koşuların, yüksek kaliteli paslarla ödülünün mutlaka alınacağına dair şartlanmış ve bu son derece normal. Matematik çok basit; CSKA Moskova 10 asistle bitirdi karşılaşmayı. Teodosic bu rakama tek başına beş defa ulaştı.