Güncelleme Tarihi:
Rio 2016 Paralimpik Oyunları’nda Türkiye’ye masa tenisinde altın madalya kazandıran kas erimesi hastası Abdullah Öztürk'ün hayatı sporla değişti. Son 10 yılda sporun, hayatını kökten değiştirdiğini söyleyen Öztürk, kendisi gibi engelli olan kardeşiyle birlikte hayata sımsıkı tutundu. Ailelere, “Engelli çocuklarınızı eve hapsetmeyin” diye seslenen Abdullah'ın başarısının sırrı ise, ‘Asla pes etme, sonunda kazacaksın’ sözünde gizli.
EĞİTİM ÖNCELİĞİ OLDU
Trabzon’da doğuştan kas erimesi hastalığıyla doğan milli raketin okula başladığında rahatsızlığı ilerledi, tekerlekli sandalyeye bağımlı oldu. Köyde eğitim imkânlarının azlığı nedeniyle 8 yaşında Ankara’ya taşındı. Ankara'da bir engelli okulunda eğitim hayatını devam ettirdi. Ailesi bir an olsun oğullarından desteğini çekmedi. Öztürk Ailesi önlerine çıkan tüm engelleri birer birer aştı.
KIRIK TENİS MASASI
Abdullah Öztürk sporla 10 yıl önce tanıştı. Okulda tekerlekli sandalye ile basketbol oynayan arkadaşlarından etkilenen Abdullah'ın, Rio'daki altın madalya yolculuğunun başlangıcı okuldaki kırık dökük masa tenisi masası oldu. Masa tenisi oynamaya başlayan Öztürk, kısa sürede Avrupa ve dünya şampiyonlukları elde etti.
HASTALIĞINI DURDURDU
Evden bile çıkmak istemezken artık gururla dolaştığını anlatan Abdullah Öztürk, spor sayesinde kas erimesi hastalığındaki ilerlemeyi durdurmayı başardı. Öztürk, “Aileler, engelli çocuklarını spora yönlendirsin. Kardeşim Ali ile engelimizi sporla aştık. Olimpiyatlarda ülkemizi temsil ettik, madalyalar kazandık. İstedikten sonra her şey mümkün. Engellinin olmazsa olmazı spordur. Derece sorun değil, spor hayatla barışık olmanızı sağlıyor. Bir şeyleri başarmış olmanın verdiği mutlulukla sokaklarda rahatça dolaşabiliyorum. Bazen tanıyanlar çıkıyor, insan mutlu oluyor” dedi.
“ASLA PES ETME SONUNDA KAZANACAKSIN”
2016 Rio Paralimpik Oyunları’nda Türkiye’ye masa tenisindeki ilk, Rio’daki 2’inci altın madalyasını getiren Abdullah Öztürk, Rio’da finalde Çinli rakibi karşısında geriye düşmesine rağmen, kendine 'Asla pes etme, sonunda kazanacaksın' diyerek toparlandı ve rakibini geriye düştüğü maçta 3-1 öne geçerek şampiyonluk kürsüsüne çıktı. O anları anlatan sporcu, “Rio için 11 aydır ailemden ayrı kaldım. Ama sonunda emeğimin karşılığını aldım. Kazandıktan sonra gözyaşlarımı tutamadım. Tribünde beni yetiştiren hocamla göz göze geldik. Herkes ağlıyordu. İnanılmaz bir duygu” diye konuştu.