Engelli Leyla; babasına bakıyor, 5 kardeşine annelik yapıyor

Uludere ilçesine bağlı Hilal beldesinde yaşayan Leyla Naifoğlu, 5 yaşında geçirdiği trafik kazası sonucu 2 bacağını dizden aşağıdan kaybetti. 23 yıl boyunca birçok zorluğa göğüs geren Naifoğlu, engelli haliyle liseyi bitirdi. Birçok defa Engelli Kamu Personeli Seçme Sınavı'na (EKPSS) katılan Leyla Naifoğlu bir türlü istediği sonucu elde edemedi. 5 yıl önce annesini kanserden kaybeden Leyla, 2'si hasta 5 kardeşine engelli haliyle annelik yapıyor. 80 yaşındaki babası, eşini kaybettikten sonra psikolojik sorunlar yaşayınca evin bütün yükü engelli Leyla Naifoğlu’na kaldı. Naifoğlu evi temizliyor, çamaşır yıkıyor, yemek yapıyor ve odun sobasını yakıyor.

TEK İSTEĞİ KAMU KURUMUNDA ÇALIŞIP, KARDEŞLERİNE BİR GELECEK HAZIRLAMAK

Kardeşleri için birçok hayalinden vazgeçen Leyla, ev işlerini yaparken yaşadığı zorlukları kardeşlerine karşı duyduğu sevgiyle hafifletiyor. Biri gelişim sorunlu, birinde 2 kulak zarında delik olan 2 kardeşini tedavi ettirmek için yardım isteyen Leyla Naifoğlu'nun en büyük hayali, kamuda bir işe girip kardeşlerine daha iyi bir hayat sunabilmek. Annesini kaybettikten sonra çok zor şartlar altında yaşamaya başladığını söyleyen Naifoğlu, tek isteğinin bir kamu kurumunda çalışıp, kardeşlerine gelecek hazırlamak olduğunu aktırdı. Naifoğlu, "Kendime ve kardeşlerime daha iyi bir gelecek, daha güzel yaşam şartları altında büyümeleri için sürekli EKPSS sınavlarına giriyorum. Ama oradan maalesef istediğim gibi bir sonuç alamıyorum. Keşke bir yerlerden bana bir şeyler gelse ve ben onlara daha iyi bakabilsem. İnşallah sesimi duyan ve bana yardımcı olmak isteyenler çıkar. Devlet yetkililerine sesleniyorum, benim sadece bu hayattan tek beklentim engelli kamu personeli sınavında bir yerlere yerleşmek. Yetkililerden birinin benim sesimi duyup feryat çığlıklarıma bir el atmalarını istiyorum. Hiç olmazsa bizim geçimimizi daha kolaylaştırmak, kardeşlerime daha iyi bir yaşam sunabilmek için ben de artık memurluk istiyorum. Memurluk olmazsa bile bir devlet kurumunda bir iş sahibi olmak istiyorum" dedi.

'MEMUR OLABİLİRSEM İKİ KARDEŞİMİN TEDAVİSİNİ YAPABİLİRİM'

İki kardeşinin hasta olduğunu ve tedavi ettirmek istediklerini belirten Leyla Naifoğlu, "11 yaşındaki kardeşimin yaşıtlarına göre kemikleri 4 sene geriden geliyor. Tedavi masraflarını karşılayamadığımız için tam teşekkülü bir hastanede maalesef tedavisini sürdüremiyoruz. 23 yaşındaki kardeşimin ise her iki kulak zarları delik. Bunun için duyması çok zor oluyor. Onun da ameliyat olması gerekiyor ama maalesef özel hastaneler bunu yaptığı için şu an tedavisini hiçbir şekilde yapamıyorum. Memur olabilirsem 2 kardeşimin tedavisini yapabilirim. Nasıl olur bilmiyorum ama inşallah bize de bir umut kapısı açılır diye umut ediyorum" diye konuştu. 

'KALBİMİZ ENGELLİ OLMADIĞI SÜRECE FİZİKSEL OLARAK HİÇBİR ENGELİMİZ YOK'

Engelli olduğu için hayata hiç küsmediğini ifade eden Naifoğlu, hayata karşı umutlu olduğunu söyledi. Leyla Naifoğlu, "Her zaman umut vardır umuduyla kalmış bir insanım. Hayat ile barışık bir insanım. Hiçbir zaman engelli olduğumu sorgulamadım. Her zaman şükretmesini bildim. Böyle olduğum halde belki herkese örnek olabilirim. Böylesiniz diye sakın ama sakın hiçbir şey başaramam demeyin. İmkansızı başarmak bize ve bizler gibilerin işi diye düşünüyorum. Biz engelli değiliz. En büyük engel kalptedir. Kalbimiz engelli olmadığı sürece fiziksel olarak hiçbir engelimiz yok diye düşünüyorum ben. Temizliğimi yapabiliyorum. Evimi süpürebiliyorum. Yemeğimi yapabiliyorum. Kardeşlerime bakabiliyorum. Bundan da mutluyum gurur duyuyorum kendimle" dedi.

Evin tek geçim kaynağının babasının emekli maaşı olduğunu anlatan Naifoğlu, ancak bu maaşın kendilerine yetmediğini belirterek, şunları söyledi:

"Annem vefat etmediği dönemde bakıcı maaşlarımız vardı. Ama annem vefat edince o imkan da elimizden alındı. Şu an babamın aldığı emeklilik maaşıyla geçimimizi sağlıyoruz. Geçinemiyoruz."

Lise mezunu olduğunu anlatan Naifoğlu, biri 1'inci sınıf, biri 4'üncü sınıf, 1'i de 10’uncu sınıfa giden 3 kardeşi olduğunu ve uzaktan eğitim döneminde derslerinin çakıştığı zamanlarda tek telefon olduğundan dolayı kardeşlerine öğretmenlik yaptığını sözlerine ekledi.