Sait Faik’in izinde Burgazada
Havalar ısınmaya başladı mı, güneş ılık yüzünü gösterdi mi, İstanbullular için hafta sonunda adalar ziyaretleri başlar. Bol oksijen, rakı-balık, yeşille mavi, denizden gelen iyot kokusu, faytonlarla gezinti hayalleriyle vapurlara akın edilir. Vakit kaldı mı da, adalardaki az sayıdaki müze, âdet yerini bulsun misali gezilir. Ben size tam tersini önereceğim: Özellikle müze gezmek için Burgazada’ya gitmenizi ve Sait Faik Abasıyanık Müzesi’ni görmenizi tavsiye edeceğim. Vaktiniz kalırsa da, dolaşırsınız, yersiniz, içersiniz, o başka...
1906-1954 yılları arasında yaşamış ünlü edebiyatçımız Sait Faik Abasıyanık, kısacık ömrünün son yıllarını Burgazada’da, bugün müze olan bu evde geçirmiş. 1938’den itibaren her yaz mevsiminde bu eve gelmiş, hastalığının ilerlemesi ile birlikte ise, 1945’ten itibaren tüm günlerini Burgazada’da geçirmeye başlamış. 1959’da müzeye dönüştürülen ve yazarın annesinin vasiyeti üzerine 1964’te Darüşşafaka yönetimine devredilen ev, tipik bir ada konağı.
Sakin bir sokakta, yemyeşil bir bahçenin içinde, bembeyaz, narin bir yapı. Çok yükseklerde olmamasına rağmen, pencerelerinden adanın o muhteşem manzarası gözlerinizin önüne seriliyor. O manzaranın önünde Sait Faik’in can kattığı satırları yazdığı çalışma masasını görünce, konağa hâkim o dingin, o ilham veren havayı soluduğunuzda, kendinize sormadan edemiyorsunuz: Sait Faik olmakta acaba bu ortamın etkisi nedir?
2000’de kapsamlı bir restorasyon sonrası yeniden ziyarete açılan müze pazartesi, salı günleri ve resmi tatiller dışında her gün 10.30-18.00 arası ücretsiz olarak ziyaret edilebiliyor. Küratörlüğünü Sevengül Sönmez’in yaptığı müzede, yazarın çalışma odası, yatak odası, oturma odası türü alanlar olduğu gibi muhafaza edilmiş. Yaşamındaki başlıca kilometre taşları, diğer sanatçılarla bağlantıları, eserlerinden bölümler, ailesiyle, dostlarıyla yazışmaları, siyah-beyaz fotoğrafları, kısacası Sait Faik’e ait her şey bu ev müzede. Bir panoda da başladığı günden bu yana Sait Faik Hikâye Ödülü’ne layık bulunmuş yazarların isimleri duruyor, her yıl eklenecek yeni isimleri heyecanla bekleyerek.
Derim ki, ‘Semaver’ mi, ‘Alemdağ’da Var Bir Yılan’ mı yoksa ‘Son Kuşlar’ mı, hangisiyse en etkilendiğiniz Sait Faik eseri, alın onu yanınıza. İstanbul’dan vapurla yola çıkın, Burgazada’da inin, hemen iskelenin karşısındaki Ergün Pastanesi’nden ponçik, yanında da bir içecek alın, adanın kokusunu içinize çeke çeke Sait Faik’in evine doğru ilerleyin. Dilerseniz en başta, dilerseniz sonra gezin müzeyi ama mutlaka bahçeye geçin. İstanbul Bilgi Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nin müzeye armağan ettiği güzel bir koltuk var bahçede, iki kişilik. İşte ona kurulun ve açın kitabınızı. Sait Faik’i Sait Faik yapan ortamın içinde, ustayla buluşun satırlarında.
