Dordogne Vadisi ve gastronomi köyleri

Dordogne, Fransa’nın herhangi bir bölgesinden " belki provence bölgesi dışında" çok daha fazla ziyaretçinin yüreğine dokunur ve duygularını hareketlendirir. 2.Dünya Savaşı’nın patlak vermesini izleyen karanlık günlerde; avâre nehirleri, inişli çıkışlı tepeleri ve sessiz köyleri, Henry Miller’i bir tür iyimserlikle şunları yazmasına vesile olmuş : "Fransa belki bir gün artık varolmayabilir, ama Dordogne rüyaların yaşamaya devam ettiği ve insanların ruhlarını beslediği gibi yaşamayı sürdürecektir”.

Dordogne küçük bir bölge olmasına rağmen, adı birçok yabancıda “hüzünlü kocaman bir nehir ülkesi” imgesini uyandırır. İklimi yumuşak, yaz güneşi hiçbir zaman güneydeki bölgelerde olduğu gibi acımasız değil.  Lot ve Tarn nehirleri, zengin,çeşitlilikte ürünler veren Dordogne bölgesinin topraklarını sular. İşte bu yüzden bölge hem doğa hem gastronomi cennetidir.

Dordogne Nehri’nin kuzeyinde, Fransa’nın en zengin tarım topraklarından Perigeux KÖYÜ bulunur. Nehrin güneyindeki kireçtaşından oluşmuş bölge olan  CAUSSE , o kadar verimli değildir, ama farklı türde zenginlikler içerir. Yeraltı  kanyonları ve mağaralar, ve Fransa’daki Ortaçağ dinsel mimarisinin en ince örneklerinden bazıları. Sayısız kaleler ve bastidler ( kale kentler), Ortaçağ boyunca gerçekleşen acımasız çarpışmaların kalıntılarıdır.

Güneyde , Midi- Pyrénées bulunur. Merkezi Toulouse, atmosfer olarak Akdeniz iklimine sahiptir ve capcanlıdır. Doğuda, büyük katedrali ve sevimli eski sokaklarıyla pembe kiremitli Albi, ünlü oğlu ressam Toulouse- Lautrec’in yapıtlarından oluşan rakipsiz bir koleksiyona sahiptir. Toulouse’un batısında, Armagnac brendisinin yuvası olan Gaskonya’nın inişli çıkışlı toprakları uzanır.

Etkileyici dinsel mimarisine ek olarak bölge, Fransa’daki en büyüleyici kırsal mimariye de sahip. Dik arduaz kaplı çatıların altında altın renkli kireçtaşından çiftlikler, çatı pencereleri, küçük kuleleri ve ince işli güvercinlikleriyle karşınıza çıkar. Terakota kiremitleri ve asmaların gölgeleriyle verandalar, güneyin habercisidir. Restore edilen bu zarif binaların çoğu, bugün Fransızların tatil evleri...

Dordogne Vadisi'ndeki en güzel gezintilerden biri vadi boyunca nehirden yukarı doğru yapılandır. Bergerac’tan Sarlat-la- Canéda’ya uzanan bu rota yaklaşık 170 km süren iki gün süren keyifli bir yolculuktur. Büyük nehir burada ormanlık vadiler, verimli topraklar ve her dönemeçte karşınıza çıkacak güzel köyler ve kalelerle bezenmiş sarp kireçtaşı kayalıklar arasında bir şerit oluşturur. Eşsiz yemekleri ve şaraplarıyla ünlü bu sevimli bölge;  yemek, manzara ve tarih zevklerini mükemmel bir biçimde birleştirir.

Bordeaux’dan hareketle nehir boyunca lüx gemilerle seyahat edip bu güzel Ortaçağ kasabalarını ziyaret edebilirsiniz. Ayarlayacağınız kabin tipine göre kişi başı 1000 Euro ile 3000 Euro fiyat aralığında size maliyeti olacak.

Sarlat- la- Canéda

DORDOGNE NEHRİ’NİN BİRKAÇ KM KUZEYİNDE, küçük ormanlık bir vadiye oturmuş olan Sarlat, Fransa’nın en güzel Ortaçağ, Rönesans ve 17. Yüzyıl bina topluluklarından biri. Mimarisi açık hava müzesi gibi. Surlarla çevrili taş döşemeli sokakları tüm bu zengin geçmişi yaşatan evlerle kanıtlanmış sanki.  Evler zengin oymalara sahip ve dik çatılar bazılarında geleneksel kireçtaşıyla kaplanmış. Tam olarak Yüz Yıl savaşları’nın yıkımından ( böylece mimari uyumu sağlanmış) sonra 1450 ve 1500 arasında yeniden inşa edilmiş. Ve kentin tam ortasından geçen bulvarı dışında bölge 19. Yüzyıla kadar bakımdan yoksun kalmış, ihmal edilmiş. 1962’de Sarlat, Fransa’da ulusal restorasyon politikası altında bir bütün olarak restore edilip korunacak ilk kentlerden biri olmuş.

Lascaux ve prehistorik mağaraları

LASCAUX prehistorik çağdan gelen resimlerle bezenmiş mağaraları sayesinde Sistina Şapeli olarak adlandırılmıştır. Ama bugün yalnızca Lascaux II’de kopyalanmış halleriyle görülebilirler. Güzel Vezere Vadisi, doğanın oluşturduğu mucizevî yerlerden biri mutlaka keşfetmelisiniz!

Bastide (Kale) Kentleri

Şato ve  Manastırlardan oluşan asil Mimarisinin yanında güneybatı Fransa, kale kentleri ile savaşlarla yıkılmış Ortaçağ yaşamından kesitler sunar.

13 ve 14. yüzyıllarda inşa edilen kale kentler Yıl Savaşları sırasında azalmış ülke nüfusunu korumak için tasarlanan yeni kentlermiş. Yeni kentlere yerleşenlere, bir aileyi besleyecek ya da “bir ateş yakacak” bir toprak parçası veriliyordu ve kent fermanında bildirilen feodal hizmetten muafiyet ve Pazar kurma ve meclis seçme gibi ayrıcalıklardan yararlanabiliyorlarmış...

Kent tasarımları – her zaman savunma göz önünde bulundurularak – merkezi kemerli bir meydan ve çevresindeki ızgara şeklinde sokaklar...

Hem İngilizler hem de Fransızlar tarafından stratejik noktalarda kurulan bu kentler, devasa duvarlarla güçlendiriliyormuş. Kale köylerin sakinleri, bir derebeyine bağlı olmadığı için, sığınmalarına yönelik bir şatoları, sığınma alanları yokmuş, bu nedenle bölgedeki kiliseler, sığınak olarak güçlendirilmiş.

Fotoğraflar: Filiz Gülten, Alamy