Afiyetle hoş bulduk Atina’ya…

Pazar günü geldiğimde “Brunch” bitmek üzereydi ve hemen katıldım. Selamlaşmalar, bizim usul kucaklaşmalardan sonra hemen güzel bir servis ‘Eggs Benedict’ (Kızarmış ekmek üzerine poşe yumurta, jambon ve özel sosuyla) sundular. Pazar günlerinin canlı caz müziği de garnitur olsun. Bir an bana New York’u hatırlattı… Afiyetle hoşbulduk Atina’ya. (www.citycircus.com)

Artemis ve Krisa, Zampano’nun aşçıları. Kızlar eski geleneksel yemekleri yeni bir anlayış ile sunuyorlar. Mesala “Keftedakia”, bizim bildiğimiz kuru köfteyi minik hamburgerler gibi hazırlama ve süzme yogurt yatağı üzerinde servis etme gibi. Pide yerine de baharat ile fırınlanmış ince pideler. Kızlarla alışverişe çıktık. İlk durağımız “Varvakios Agora” balık pazarının içinden geçerek vardığımız, “Kasapi” çarşısı (kasaplar). Balık pazarı, pırıl pırıl balıklar ve devamlı balıklara su serpen tenor çığırtkanlar ile bizdekinden pek farklı olmayan bir balık pazarı. Tazgahlardaki etiketler de aynı: kefalos, skorpidi, melanouri, sargos, savraki, tsipoura, zargana, htapodi, sardela, synagrida, kolios, palamida, barbounia ve kalamari gibi…

Atina ve Yunanistan Turu Fırsatları İçin Tıklayın

Köftelik dana kıymamızı, kızların favori “kasapi”sinde çektirdik. Galetamızı, kırmızı dolmalık biberlerimizi ve soğanımızı aldık ve yola koyulduk. Öğle yemeğimizi kendimiz hazırladık. Akşam yemeğine midede yer kalmadı darken, Bir SMS mesajı geldi...

Atina’da olduğumuzu duyan “Karamanlıdiki” lokantasından Maria bizleri bulmuş. Akşama muhakkak ama muhakkak yemeğe davetliyiz. Uğranmalı bu lokantaya. Sucuklu ve pastırmalı sahanda yumurtalar, envai çeşit salamlar, peynirler ve en favorim olan sahanda kavurma. Sırf bu “Gavourma” için Atina’ya bile gidilir. “Pluto”, genç ve alternatif bir rehber arkadaş. City Circus da tanıştık. “Ben turistik olmayan mekanlara gitmek  isterdim” dedim. “Zaten ben bu işi yapıyorum, hay hay, hadi çıkalım gezelim” dedi. Evvelki Atina gezilerimde klasik turları yaptım: Akropolis,  Jeus Mebedi, Adrian’ın kemeri, vesaire, ama aklımda kalan mekan, “Anafiotika”: Küçük Anafi anlamına geliyor. 1841 yılında Kral Otto, sarayını yeniden inşaa ederken Yunanistan’ın volkanik adası Anafi’den taş ustaları getirtmiş. Bir kitaptan aldığım bilgiye gore (gerçek mi teyit edemedim).. “Zamanın hala geçerli olan Osmanlı kanunlarına göre evini gün batımından sabaha kadar yapabilirsen mülk senin oluyormuş. (Gecekondu). 

Atina’ya bu işi için göç eden ustalar tam Akropolis altında kendilerine gecekondular inşa etmişler ama, güzelliği şurda: Bu gecekondular yıkılıp, hani  bizdeki “Kentsel Dönüşüm” sakilliğine uğramak yerine ıslah edilmişler ve şu anda Atinanın tam göbeğinde bir “Yunan Adası” gibi, aynı mimari anlayışta. Beyaz kireç badanalı evler, çiçekler, dolambaçlı dar sokaklar. Rahmetli anneme çekmişim galiba, New York günlerimde bizleri ziyarete geldiğinde Harlem’deki Afro-Amerikalıları ve yaşamlarını çok merak etmiş idi. “Ayhan, şu Arapların (zencilere Araplar derdi) hayatlarını ve evlerini çok merak ediyorum, bir tanesinin kapısını çalsak ta bir kahveye gitsek” diye tutturdu. “Anneciğim, buralarda olmaz.. Hem beş sokak sonra Harlem başlıyor sakın caddeden sağa doğru yürümeyin, Arapların mahallesine de sakın girmeyin, adamı kıtır kıtır keserler vallahi” ikazlarımızı dinlememiş ve rivayete göre, kendi başına hemde bir kaç gün alışverişe Harlem’e gitmiş ve evlerinde misafir bile olmuş. “Çok sempatikler, pazarlık bile ediyorlar” demişti hiç unutamam.  

Bende annem gibi tutturdum gecekondu semtine gideceğim diye.  Pluto arkadaşı Fotis’e telefon etti. Fotis bir müzisyen, bu bahsi geçen gecekondu semtinde oturuyor. Pluto ile başladık alternatif turumuza. Tek tek “bar hopping” yapıyoruz. Sanatçıların, müzisyenlerin takıldığı entellektüel  mekanları dolaşıyoruz. Çok değişik insanlar ile tanışıyoruz. Akşam oluyor… Dolambaçlı beyaz kireç badanalı yollardan, dar geçitlerden çiçekler ve kediler arasında yürüyerek tırmanmaya başladık. Minik ve sevimli bir evin kapısını çaldık. Güleç yüzlü Fotis, “Hoşgeldiniz” dedi. Ayakkabılarımızı çıkardık, sedirlere oturduk. 

Bir Girit kemençesi çıktı ortaya nefis ve tanıdık nameler içerisinde koyu sohbetlere daldık bu yeni Atina’lı arkadaşlarım ile. Fotis yaz ayları Yunan Adalarında müzisyen, kışın Atina’da Anafiotika’da oturuyor. Dışarısı, Atina için alışılmadık bir soğuk. Fotis, odun getirmek için gıcırdayan kapıdan minik avluya çıkarken, “Kusura bakmayın bizler odun ile ısınıyoruz, bu ısıtma cihazına da “soba” deriz” dedi. Gülümsedik, “Bizde de aynı kelime, ama biz üzerinde “Chesnut” kızartırız” deyince, “Aaa Kastana” demezmi... Nitekim 6000'e yakın ortak kelime varmış Türkçe ve Yunanca da…