Sakın çin çang çong demeyin

Ä°stanbul'da, dünyadaki o bilinen genel imajlarının aksine boynunda fotoÄŸraf makinesi olmayan, ÅŸehrin kargaÅŸası içinde koÅŸuÅŸturan Japonlar var. Onlar burada yaşıyorlar. Sayıları 900 civarında. Ä°stanbullu Japonları üç ana gruba ayırmak mümkün. Yarısına yakını Japon ÅŸirketlerinde çalışan personel ve aileleri. Ä°kinci grupta üniversite öğrencileri ile kendi iÅŸini yapanlar var. Öğrenciler burada çoÄŸunlukla Türk Dili ve Edebiyatı okuyorlar. Üçüncü grupta ise Türklerle evlenen Japon kadınlar bulunuyor. Japonya KonsolosluÄŸu'nun resmi rakamlarına göre Ä°stanbul bölgesinde 768 Japon yaşıyor. Ancak bu geçtiÄŸimiz yılın rakamları. Sayım her sene ekim ayında yapılıyor ve aralık ayında açıklanıyor. Gayri resmi rakamlara ve Japon BirliÄŸi'nin tahminlerine göre Japon nüfusu bu sene Ä°stanbul'da 900'ü geçti. Bunların 450-500 kadarı Japon firmalarına tayinle gelenler ve aileleri. Ä°stanbul'da 46 Japon firması bulunuyor. Japon BirliÄŸi'ne üye aile sayısı 180. Türklerle evlenip Ä°stanbul'a yerleÅŸen Japon kadınların sayısı da 150-200 civarında. ONLAR İÇİN 3 BAR AÇILDITayinle Ä°stanbul'a gelen Japon aileler, kendi içine kapalı bir hayat yaşıyorlar. Ortalama 4-5 yıl Ä°stanbul'da kalıyorlar. Baba Japon firmasında çalışıyor, anne ev kadını. Çocuklar Etiler'de bulunan Japon Okulu'na gönderiliyor. Bu grup daha çok Etiler, Levent, Ulus bölgesinde ve Alkent'te oturuyor. Türk komÅŸularıyla iliÅŸkileri yok. Hemen hemen hepsi Japon BirliÄŸi'ne üye. Kadınların büyük kısmı da Türk Japon Kadınları Dostluk DerneÄŸi'nin faaliyetlerine katılıyor. Türk el sanatlarını, yemeklerini öğreniyor, porselen boyama dersleri alıyorlar. Kalan zamanlarında tenis veya kocalarıyla golf oynuyorlar. Türklerle görüşenlerin sayısı yok denecek kadar az. Türkçe bilmiyorlar. Ä°yi kazanıyor ve iyi harcıyorlar. Haftasonları golf oynamaya gidiyor, dışarı çıktıklarında restoranları veya kareoke barları tercih ediyorlar. Japonlar golfe ve kareoke barlara çok meraklı. Onların sayesinde Ä°stanbul'da üç tane bar açılmış. Bunlar Swissotel, Maslak Princess Otel ve Sultanahmet Seul Restaurant'ta bulunuyor. Öğrenciler, kendi iÅŸini yapanlar ve konsolosluk çalışanları Ortaköy, Cihangir ve çevresinde oturuyor. Türklerle evli olanların büyük kısmı ise Anadolu yakasında, Bostancı civarında. Bu iki grup daha çok Türklerle görüşüyor. Çocuklarını Türk okullarına yolluyorlar. Türk Japon evliliklerinde tanışma genellikle turistik geziler sırasında oluyor. Eddie Eizo Kawasaki (54)Tarihinizi seviyorumITOCHU Corporation Türkiye Genel Müdürü ve Japon BirliÄŸi BaÅŸkanı Eddie Kawasaki üç yıldır Türkiye'de yaşıyor. EÅŸiyle Tarabya'da oturuyorlar. Türk arkadaÅŸları yok, komÅŸularıyla kapıdaki selamlaÅŸmalar dışında görüşmüyorlar. Kawasaki'nin Türklerle sadece iÅŸyerinde iliÅŸkisi var. EÅŸiyle dışarı çıktıklarında çoÄŸunlukla sahildeki balık restoranlarına gidiyorlar. Haftasonları sahilde yürüyüş, spor yapıyor, Kemer Country'ye golf oynamaya gidiyorlar. Kawasaki ilk ziyaretini 1985'te yapmış: ‘‘Bu nedenle atandığımda Türkiye hakkında bilgim vardı. Bir de ben kiÅŸisel olarak tarihe meraklıyım. Osmanlı Ä°mparatorluÄŸu, KurtuluÅŸ Savaşı ve Atatürk hakkında çok okudum. Tarihi yüzünden de Türkiye'yi seviyorum. Yemekleri de güzel. Türkiye'nin Japonya'daki imajı OrtadoÄŸu ve Arap ülkeleri gibi. Burada insanların çarÅŸafla ve uzun entarilerle dolaÅŸtıklarını sanıyorlar. Japonların pek çoÄŸu Türkiye'de Arapların yaÅŸadığını sanıyor.’’ AYUMÄ° TAKANO (27)Eve bırakacak biri yoksa gece dışarı çıkmıyorumTürkiye'deki en meÅŸhur Japon. Onu ilk olarak Mazhar Alanson ve Cem Yılmaz ile ‘‘HerÅŸey Çok Güzel Olacak’’ta izlemiÅŸtik. Sonra dizi filmlerde ufak tefek roller aldı. Åžimdi ‘‘AÅŸkım AÅŸkım’’ adlı komedi dizi de önemli rollerden birini üstleniyor. Ä°lk kez 1997'de üç haftalığına Türkiye'ye geldi. Öğrencilik yıllarında yaptığı dünya seyahatinin parçasıydı bu. Japonya'da Radyo-Televizyon ve Tiyatro Bölümü'nden mezun oldu. Lisedeyken bir yandan da mankenlik yapmaya baÅŸlamıştı, üniversitede de devam etti. Buradan kazandığı parayla dünyayı gezdi. YerleÅŸmek için Türkiye'yi seçti, çünkü gezileri sırasında burada uzakdoÄŸulu model olmadığını fark etti. ‘‘Türkiye'ye geldiÄŸim sene hiç Türkçe konuÅŸamıyordum. Hatta 'HerÅŸey Çok Güzel Olacak'ı çekerken de Türkçe bilmiyordum. Oyunculuk yapmak istediÄŸim için Türkçe öğrenmem ÅŸart diye düşündüm. Ä°stanbul Ãœniversitesi Yabancı Diller Bölümü'nde öğrendim Türkçe'yi. Buradaki ajanslara ve dergilere portfolyolarımı gösterdim. Türkçe öğrenip oyunculuÄŸa baÅŸlayana kadar da modellik yaptım’’. GeçtiÄŸimiz sezon Sadri Alışık Tiyatrosu'nda Amerikan Hala adlı oyunda da bir rolü vardı. 1999'da Ziya Kürküt'le birlikte 13 bölümlük Show Zamanı adlı bir yarışma programı sundu. Åžimdi AÅŸkım AÅŸkım adlı dizide aşçı rolünde oynuyor. Aşçılık aslında onun aile mesleÄŸi. Babası aşçıydı, annesinin de restoranı vardı. OyunculuÄŸun yanısıra Akademi Ä°stanbul'da UzakdoÄŸu Yemekleri dersi veriyor. Bir yandan da Marmara Ãœniversitesi'nde televizyonculuk üzerine yüksek lisans yapıyor: ‘‘Sokakta Türkçe bildiÄŸimi tahmin edemeyen insanlar arkamdan çirkin laflar atıyorlar. Hem genç bir kızsınız, yabancısınız, onlar da Türkçe bilmediÄŸinizi sanıyorlar. Sanırım ne söylesem ayıp olmaz diye düşünüyorlar. Laf atılınca duymazdan gelmeye çalışıyorum. Ne yapabilirsiniz ki! EÄŸlenmek için arkadaÅŸlarla sinemaya gidiyorum. Bazen de evde yemek yapıp arkadaÅŸlarımı çağırıyorum. Evim Cihangir'de. ArkadaÅŸlarım daha çok Türk. Akane benim Ä°stanbul'daki tek Japon arkadaşım. Ben Türklerin içinde çalıştığım için çevremde daha çok Türkler var. Honda veya Toyota'da çalışıyor olsaydım ben de Japonlarla arkadaÅŸlık ederdim. Zaten benim mesleÄŸim ve Türkçemin geliÅŸmesi için sadece Japonlarla arkadaÅŸlık etmem çok iyi deÄŸil. Eve bırakacak biri olmadığı zaman gece geç saatte sokaÄŸa çıkmıyorum. Başıma birkaç defa da kötü ÅŸeyler geldi. Birileri hadi gel çıkalım dediÄŸinde beni bırakacak biri var mı diye soruyorum. Ya da taksi tutuyorum. Bir kere çantamı alıp kaçtılar, evime kadar takip edenler oldu. Arkanızdan yaklaşıp sarkıntılık ediyorlar. Ama yine de Ä°stanbul'da yaÅŸamak çok güzel. Güzel olmasa giderim, neden kalayım! Gürültüsü ve kalabalığı hoÅŸuma gidiyor Ä°stanbul'un. Ben Tokyolu'yum, çok sakin bir yerde yaÅŸayamam’’. AKANE (38)Hayatım Japonya’dakine göre daha sakinAkane, soyadı Türkçe telaffuz edildiÄŸinde müstehcen bir hal aldığı için yazıda geçmesine izin vermedi. Altı yıldır Ä°stanbul'da, Ortaköy'de oturuyor: ‘‘Ben Japonya'da stilist olarak çalışıyordum. Çok çalışmaktan üzerimde büyük baskı vardı. Kaçmak istedim. Ä°slam tarihine çok merakım vardı. Ä°lk kez 30 yaşımdayken geldim buraya. Altıncı ziyaretimde kalmaya karar verdim. Ä°ÅŸi bıraktım. Çok çalışmaktan hasta olmak üzereydim. TÖMER'de Türkçe öğrendim. Japonya'da kazandığım parayı harcadım. Ä°ki yıl sonra Vakko'da modelist olarak iÅŸe girdim. Åžimdi hayatım Japonya'dakine göre çok daha sakin.’’ Akane dışarı çıkıp, eÄŸlenmeyi seviyor. Etiler hattındaki eÄŸlence yerlerine gitmeyi sevmiyor, sıkılıyor. BeyoÄŸlu'nda kendini rahat hissediyor. Ä°stiklal Caddesi'ndeki M&N Cafe'ye gidiyor sık sık. Müzik dinlemek için Babylon'a gidiyor. Bu aralar Reggae müziÄŸe merak sarmış. O yüzden daha çok siyahların gittiÄŸi Riddim'e takılıyor. Åžu anda sevgilisi yok ama Türk sevgilisi de olmuÅŸ. Yoshiki YamamotoTarkan’ı biliyorumAilesiyle birlikte Türkiye'ye geleli bir yıldan fazla oldu. Sumitomo Corporation'da idareci olarak çalışıyor. Haftasonları Kemer Country'e golf oynamaya gidiyor. Ä°ki oÄŸlu var: ‘‘Karım için buradaki hayatın bir miktar sıkıcı olduÄŸunu söyleyebilirim. Türkçe bilmiyor ama kursa gitmeye baÅŸladı. Japonya'da Ä°ngilizce eÄŸitimi eskiden pek iyi deÄŸildi. O yüzden pek çok Japon çok iyi konuÅŸamaz. Bu da büyük bir problem.’’ Etiler'de oturuyor, komÅŸularla pek fazla görüşmüyorlar. Geceleri dışarı çok fazla çıkmıyorlar. Sinemaya da gidemiyorlar çünkü Ä°ngilizce filmleri anlamıyorlar. ‘‘Ben haftasonları otomobil kullanmaktan hoÅŸlanıyorum. Kilyos, Åžile gibi civardaki kasabalara, Bostancı'ya gidiyoruz. Japonya'da kareoke barlar çok popülerdir. Burada da birkaç tane var ama pahalı. Türk ÅŸarkıcılardan sadece Tarkan'ı biliyorum. AlışveriÅŸi büyük marketlerden, bakkallardan ve mahalle pazarlarından yapıyoruz.’’ Michiru TaşçıoÄŸlu (32)Taksiciler bir garip, iÅŸimi, maaşımı hatta babamın iÅŸini soruyor, ona ne?Michiru beÅŸ yıldır Ä°stanbul'da yaşıyor. Tokyo'da turizmcilik yapıyordu ve ilk kez iÅŸi nedeniyle geldi. Kocası Murat o zamanlar Ä°stanbul'da Japonca rehberlik yapıyordu, onunla tanıştı. Ä°ÅŸ arkadaÅŸlığı zamanla aÅŸka dönüştü. 4 yıl sonunda evlenmeye karar verdiler. ‘‘Murat Japonya'ya gelse iÅŸ problemi olacaktı, o yüzden ben geldim. Bebek doÄŸana kadar Japonca öğretmenliÄŸi yapıyordum. Ailem bir Türk'le evleneceÄŸimi duyunca çok ÅŸaşırdı. ArkadaÅŸlarım başımı kapatacağım sanıyorlardı. Japonya'ya Türkiye hakkında çok sık haber gelmez, geldi mi de PKK terörü, Hizbullah falan gelir. Türkçe'yi evlendikten sonra TÖMER'de öğrendim. Evde ÅŸimdi kızımla Japonca, kocamla Türkçe konuÅŸuyorum. TrafiÄŸe ilk çıktığımda çok korktum. Kimse sinyal kullanmıyor. Ä°stanbul'da taksiciler de bir garip. BindiÄŸimde ÅŸoför babamın iÅŸini soruyor bana. Çalışıp çalışmadığımı, ne kadar maaÅŸ aldığımı öğrenmek istiyorlar. Benim babamın iÅŸiyle onun ne alakası var? Sokakta insanlar dönüp dönüp bakıyor, arkamdan çin çan çong falan diyor. Kızım Mina doÄŸmadan önce çok geziyorduk ama artık zamanımız daha çok evde geçiyor. Eskiden She'ye, Roxy'e giderdik. Bu ev gündüzleri tamamen Japon. AkÅŸamları yarı Türk, yarı Japon oluyor. ’’ JAPON BÄ°RLİĞİJapon BirliÄŸi Ä°stanbul ve çevresinde yaÅŸayan Japonlara yardımcı olmak amacıyla kurulmuÅŸ. Tüm Japonlara açık. Ä°stanbul'da faaliyet gösteren Japon firmalarından her sene biri Japon BirliÄŸi'nin baÅŸkanlığını yürütüyor. Bu sene baÅŸkanlık sırası Fatih Sultan Mehmet Köprüsü'nün yapımını da üstlenen ITOCHU adlı firmada. Tayinle gelen Japonların hemen hemen hepsi buraya üye. Ancak Türklerle evli olanlar veya öğrenciler pek üye olmuyor. Ãœyelik ücreti yıllık 50 dolar. Ä°stanbul'da eski olanlar yenilere iyi restoranları, nereden alışveriÅŸ yapılacağını, Türk adetlerini öğretiyor. Her ay bir toplantı düzenliyorlar. Japon BirliÄŸi'inin yazın BoÄŸaz gezisi, piknik organizasyonları oluyor. JAPONCA BASINÄ°stanbul'da Japonca yayımlanan bir dergi ve bir gazete var. Derginin adı Bir BaÅŸka Ä°stanbul. Japon Kültür ve Enformasyon Merkezi tarafından hazırlanıyor. 32 sayfa dergi üç ayda bir yayımlanıyor. BeÅŸ bin adet basıyor, fiyatı beÅŸ milyon. Gazetenin adı ise Tonde Ä°stanbul. Yayın hayatına 5 Eylül'de baÅŸladı. Aylık olan gazete, Ä°stanbul, Ankara ve Ä°zmir'de ücretsiz dağıtılıyor. Sayfalarında her iki ülkeye ait haberler, röportajlar ve ÅŸehir rehberi yer alıyor. Gazete adını eski bir Japon ÅŸarkısından alıyor. Bundan yaklaşık 20 sene önce Mayo Shono tarafından söylenen bir ÅŸarkı Tonde Ä°stanbul. Tonde Japonca'da sıçramak demek. Åžarkı Ä°stanbul'a gitmekten, ÅŸehrin aşıklar için bir cennet olduÄŸundan bahsediyor. ÅžEHÄ°RDE JAPON MUTFAÄžIJapon restoranlarının sayısı hızla artmış gibi görünse de aslında çoÄŸalan sadece sushi barlar. BaÅŸka ülke mutfaklarının restoranları bile popüleritesinden faydalanmak için bir de sushi bar hazırlıyor. Restoranların ve sushi barların sayısı toplam 15 civarında. Ama yüzde yüz Japon yemeÄŸi yapan restoranların sayısı bir elin parmaklarını geçmiyor. Mönüsünde 200 çeÅŸit Japon yemeÄŸi bulunan Udonya ve Swissotel'deki Miyako bunların en ünlüleri. Â