Radyestezi deneyi

Pandül veya sarkaç adı da verilen radyestezi deneyleriyle ilgilenen ricası üzerine radyestezinin mekanizması hakkında küçük bir açıklama yapmaya karar verdim. Aslında bu konuyu bir kaç yıl önce yazmıştım. Sanırım tekrarlamakta fayda var.

Günümüzde ‘‘radyestezi’’ adıyla bilinen bu yöntem, sarkacın salınımlarını araştırıyor. Bu salınımlar genellikle saat yönünde veya saatin ters yönünde daireler biçiminde oluyor. Sarkacın saat yönünde veya aksi yönde dönmesine yol açan etkeni günümüz bilimi, elektronların hareketiyle açıklıyorlar. Maddeyi oluşturan atomlarda bulunan elektronlar saat yönünde veya aksi yönde dolaşırlar. Maddedeki elektronların bu titreşimleri o maddeden yayılan elektromanyetik titreşimleri doğurur. İşte bu elektromanyetik titreşimlerden yayılan etki sarkacı döndürür.

Radyestezi deneyi yapmak için önce bir sarkaca sahip olmak gerekiyor. Pandül veya şakül denilen sarkaç bir ipin ucuna bağlanmış ağırlıktan ibarettir. Önce bir sicim veya zincirin ucuna herhangi bir maddenin asılması ile meydana getirilir. Başlangıç olarak cam en iyisidir. İpin rengi ve uzunluğu önemlidir. Ancak ilk denemelerde şeffaf ya da siyah olması tercih edilmelidir. Sarkacınızı bir zincire veya ipe dengeli bir şekilde asılmış yuvarlak cam bir ağırlıktan yapabilirsiniz. Pratikler yaptıkça kendiniz için en uygun sarkacın nasıl olacağını tesbit edebilirsiniz.

Sarkacı yaptıktan sonra beyaz renkli bir muhafaza kutunuz olmalıdır. Sarkacınızın işi bittikten sonra bunun içinde muhafaza etmelisiniz. Zira herhangi bir maddenin yanında ve üzerinde devamlı bulunacak olursa sarkacınız o maddenin titreşimlerine doyacak ve tekrar kullandığınız zaman sağlıklı netice vermeyecektir. Hatta aynı cisimle uzun süre yapılan deneyler de benzer sonucu doğurabilir. Bu durumda o maddeden uzak bir yere (en az bir metre) ipinden asarak bir kaç saat bırakmanız gerekir diyorum, Yasemin'ce...
Yazarın Tüm Yazıları