Naim'den altın sözü

Milletime bir Olimpiyat Şampiyonluğu daha hediye edeceğim

HÜRRİYET, Cep Herkülü'nü, doğduğu eve götürdü. Şampiyon haltercimiz, 20 yıl sonra döndüğü topraklarda, sürprizlerle karşılaştı, duygu dolu anlar yaşadı. Yakınları ve hocası Abadjiev'le hasret gideren Naim, ‘‘Kimse merak etmesin, gerçek Naim, Sydney'de de şampiyon olacaktır’’ dedi.

YILLARIN özlemiydi, o günleri yaşamak... Köyünün havasını almak... Köyünün hasreti kalbinde tütüyor, yolu gözünde büyüyordu Naim'in... Ne yolu vardı, ne de elektriği... Çocukluk günlerinde okula giderken inip çıktığı Rodop Dağı'nın zirvesindeki köyüne bir kez gitmeye niyetlendi ama olmadı. 20 yıl sonra ona, HÜRRİYET destek oldu. Cep Herkülü, doğduğu topraklarda Türk ulusuna son yarışması olan Sydney Olimpiyat Oyunları'nda şampiyonluk ve rekor sözü verdi.

Köyümüze gidelim

Naim, Bulgar mayosu ile Dünya ve Avrupa Şampiyonluklarını kazandığı günlerde Todor Jivkov'un gözbebeğiydi. Naim'e ödül olarak, ‘‘Köyüne yol yapacağım’’ demişti. Hatta o günlerde yol malzemelerini de dağın eteğine yığdırmıştı Jivkov... Ne zaman Naim, o kafesten uçtu, Jivkov da ‘‘Size yol, mol yok’’ deyip cezalandırmıştı köyü... İşte yolsuz köyündeki evine yıllarca bu nedenlerden çıkamamıştı Naim...

Rodop Dağları'nın Yunanistan'a bakan zirvesinde Pitiçar'a bağlı Dercolar dağ köyüne traktörle tırmanmaya başladık. Kısa bir süre sonra yol bitti. Bu kez tabanlara kuvvet. Naim 20 yıldır görmediği köyünü unutmuştu. Bize yol gösteren mihmandara sıkça soruyorduk: ‘‘Daha ne kadar kaldı?’’

Cevap: ‘‘Tee şu tepenin ardı...’’ Bir tepeyi aştık, başka bir tepe çıktı... Mihmandar, karşı tepeyi gösterip, ‘‘Abee.. Şu tepenin ardı Gırsıya (Yunanistan)’’ dedi. Ve nihayet köy uzaktan görülmeye başladı. Yaklaştıkça Naim'in nabızı da yükseldi. Köy, terkedilmiş bir görünümdeydi. Önce horoz sesleri, ardından köpek havlaması... Naim idmanda veremediği kilolaları dağ yolunda vermişti. Susamıştı. Köy meydanında, kuyunun başına geçti. Kana kana içti.

Abe... Naim sen misin?

Dört hane kalmıştı köyde... Yengesi Zeynep Süleymanoğlu elinde değnek ile yalpalaya yalpalaya gelmeye başladı.. ‘‘Abeee Naimmm sen misin o.. Çucugum nerede kalmışsın sen...’’ Sarılmalar, gözyaşları... Duygu seli... Naim'in doğduğu ev yerindeydi ama bir harabeyi andırıyordu. Bahçeyi dolaştı, ‘‘Şurada tuvalet vardı’’ dedi. Ceviz ağacını sordu. Yıkılmıştı.. İçeri girdik, Naim'in gözü sulandı. ‘‘İşte bu odada bu yatakta büyüdüm’’ dedi. Eski bir ütü vardı odada, Naim'in ilgisini çekti. Aldı eline, ‘‘İşte anam bu ütüyle gömleklerimizi ütülerdi’’ dedi.

Zeynep yenge, ‘‘Naimmm. Bak ne güstereceğim sana’’ diyerek sandıktan bir ceket çıkardı. ‘‘Naimmm... Bu ceketini sen kaçarken bırakmıştın ya.. İşte ben onu yıllarca bu çeyiz sandığın sakladım be. Sen aklıma geldikçe ceketini hep kuklardım’’ dedi ve ceketi açıp, ‘‘Naim, sen ha bu kadarken gittin buralardan. Bak şimdi ne büyük adam oldun’’ diye ekledi.

Hava kararmadan evden çıktık, köyün öbür dışındaki mezarlıkta dedesinin kabrini ziyaret etti ve bu defa boşa alıp, inişe geçtik.

Berber salonu

Naim'in delikanlılık günlerinin geçtiği Mestanlı Kasabası'ndaydık. Halterle ilk kez tanıştığı ve ilk rekorlarını kırdığı spor salonuna gitti ama şoke oldu. Spor salonu, berber salonu olmuştu. Rekor kırdığı salonda bugün traş yapılıyordu.

Mestanlı Belediyesi, Jivkov döneminde yapımına başlanan ancak Naim iltica ettikten sonra yarım kalan spor salonuna Naim Süleymanoğlu adını vermek için karar aldı. Belediye Başkanı Sali Şaban, Naim'e ‘‘Ekonomik kriz nedeniyle salonu bitirmede zorlanıyoruz. ’’ dedi. Naim de belediye başkanına teşekkür edip, ‘‘Burasını da disko ve cafe yapmazsanız, ben de yardımda bulunabilirim’’ karşılığını verdi.

Naim'in yıllarca sır gibi saklanan isim değişikliğinin belgesi olan nüfus kütüğünün peşine düştük. Kütüğün Pitiçar (Ahatlı) Köyü Muhtarlığı'nda olduğunu öğrendik. Bayan olan köy muhtarı Gülkibar Ahmet Hüseyin bir sandıktan toz içindeki kütüğü gün ışığına çıkarttı. Kütüğün sol üst köşesinde Naim Süleymanov yazılıydı. Sayfanın sağ bölümünde ise çerçeve içinde mavi köşeli bir bölümde Naim Süleymanov adının, ‘‘Naum Şalamanov’’ olarak değiştiği belirtilmişti.

Dazlak mı oldun?

Daha sonra kendisini yetiştiren dünyanın ünlü halter antrenörü İvan Abadjiev'in Bulgar Milli Takımı'na kamp yaptırdığı Asenovgrad'a gittik. Naim, Abadjiev'le yolda karşılaştı. Abadjiev, Naim'i ‘‘sıfır’’ numara traşlı görünce, ‘‘Abee Naim kabak mı oldun?’’ diye takıldı. Abadjiev, Naim'in Olimpiyat Şampiyonu olacağını bir kez daha tekrarladı ve ekledi, ‘Gel, beraber çalışalım. Seni Sydney'de şampiyon yapayım’’ dedi.

Naim, Abadjiev'in yanında doğduğu topraklardan Türkiye'ye şu mesajı yolladı: ‘‘Milletimi altın madalyaya ve rekorlara alıştırdığım için bronz madalyalarımı haklı olarak kimse beğenmiyor. Ancak ben, 4 yıl podyumdan uzak kalmıştım. Şayet Sofya'da altın madalya kazansaydım bu doğaya aykırı olurdu. Sydney'de milletime son kez rekorlu bir Olimpiyat Şampiyonluğu hediye edip, haltere son noktayı koyacağım. Bundan kimsenin en küçük bir şüphesi olmasın.’