Paylaş
Kahve bardağı atıklarıyla ilgili 2022 tarihli bir raporun yazarlarından Kent Business School profesörleri Preetam Basu ile Thanos Papadopoulos bu soruya, "Tek kullanımlık fincanların hammadde çıkarımından üretim ve nakliyeye kadar tüm yaşam döngüsü önemli ölçüde enerji gerektiriyor ve çevresel bozulmaya katkıda bulunuyor. Tek kullanımlık bardakların, özellikle de plastik astarlı olanların yavaş ayrışması, mikroplastiklerin çevreye salınmasına yol açıyor. Tek kullanımlık bardağınızın yakılmak üzere atıklara karışması durumunda ise bu işlem havaya kirletici maddeler salabiliyor” cevabını verdi.
POLİSTİREN KÖPÜĞÜN PARÇALANMASI 500 YIL SÜRÜYOR
İlk tek kullanımlık bardak aslında kâğıttan yapılmıştı. 1918'deki grip salgını sırasında popüler olan ve "dixie kupası" olarak adlandırılan kağıt bardaklar, insanların ortak kuyulardan veya su çeşmelerinden su içmeleri için daha sağlıklı bir alternatif olarak icat edildi. Ancak 1960'larda kahve dükkanları ortaya çıktıktan sonra içeceklerin ısılarını daha uzun süre korumalarına yardımcı olduğu için polistiren köpüğe yönelme oldu.
Bugün ABD'de her yıl yaklaşık 3 milyon ton polistiren üretiliyor. Ve bunun yüzde 80'i çöpe gidiyor (her yıl yaklaşık 25 milyar bardak dahil). Bu da malzemenin çöp sahalarının yaklaşık üçte birini kapladığı anlamına geliyor. Çöp olarak polistirenin parçalanması yaklaşık 500 yıl sürüyor.
Basu ve Papadopoulos, "Strafor bardaklar hafif ve ucuzdur, ancak biyolojik olarak parçalanamaz ve çevrede yüzlerce yıl kalabilir. Yanlış imha, yaban hayatına ve ekosistemlere zarar veren çöplerle sonuçlanabilir. Polistiren köpük küçük parçalara ayrılarak çöplere yol açabilir ve bunları yutabilecek yaban hayatı için tehdit oluşturabilir” dedi.
Polistiren köpük parçalandıkça çevresindeki ortama kimyasallar da sızdırabiliyor, üstelik aynı şey içinde kahve dolu olduğunda da geçerli.
ŞİMDİYE KADAR ÜRETİLEN 8,3 MİLYAR TON PLASTİĞİN ÇOĞU HALA VARLIĞINI SÜRDÜRÜYOR
Her ne kadar sıcak içeceklerin servisinde yaygın olarak kullanılmasa da tek kullanımlık bardaklar hakkında konuşurken plastikten bahsetmemek mümkün değil. Plastik bardaklar tipik olarak iki plastik türünden yapılıyor; polipropilen (PP) veya polietilen tereftalat (PET).
Polistiren köpük gibi, geleneksel plastikler de inanılmaz derecede yavaş parçalanıyor. Parçalanması çok uzun sürdüğü için, şimdiye kadar üretilen 8,3 milyar ton plastiğin çoğu hala varlığını sürdürüyor. Hangi plastik türünden yapıldığına ve nasıl bertaraf edildiğine bağlı olarak, tek kullanımlık bir plastik bardaktan kaynaklanan emisyonlar 10 g ila 30 g CO2 arasında değişiyor.
Basu ve Papadopoulos, plastiklerin biyolojik olarak parçalanmadığını ve yüzlerce yıl boyunca çevrede kalabildiğini, ekosistemlere ve vahşi yaşama zarar veren mikroplastiklere dönüştüğünü söyledi ve ekledi: “Bu plastiğin büyük bir kısmı okyanusa karışıyor ve su şişelerinden, plastik bardaklardan ve yiyeceklerimizden dökülen mikroplastikler olarak vücudumuza giriyor. Bu plastikler kanserojen ve endokrin bozucu kimyasalları vücudumuza sızdırabiliyor.”
KAĞIT YA DA KARTON BARDAKLAR MASUM GÖRÜNSE DE PLASTİK KADAR ZEHİRLİ OLABİLİYORLAR
1980'lerde kahve endüstrisi polistiren köpük bardaklardan kâğıt bardaklara sert bir geçiş yaptı. Kâğıt bardaklar çevre için daha iyi gibi görünse de 2023 yılında yapılan bir araştırma, atıldıklarında plastik kadar zehirli olabileceklerini ortaya koydu. Bunun nedenlerinden biri, kâğıt bardakların sadece kağıt olmaması çünkü eğer öyle olsalardı tüm sıcak su dışarı sızardı.
Basu ve Papadopoulos karton bardaklarla ilgili şu bilgileri verdi: “Kağıt ya da karton bardaklar doğru koşullar altında biyolojik olarak parçalanabilir ve gübreleşebilir, bu da onları nispeten daha iyi bir seçim haline getirir. Bununla birlikte, kâğıt bardaklarda sızıntıyı önlemek için genellikle plastik bir astar bulunur ve bu da geri dönüşümü zorlaştırabilir.”
KARTON BARDAKLAR İÇİN HER YIL 6,5 MİLYON AĞAÇ KESİLİYOR
Kâğıt bardak üretim süreci de çevre için pek iyi değil. Her yıl kullandığımız 16 milyar kâğıt bardağı üretmek için her yıl 6,5 milyon ağaç kesiliyor. Bir araştırmaya göre, tek bir kâğıt bardak (kağıt kılıfla servis edilen), yaklaşık 110 g CO2 yayıyor.
PEKİ NE YAPACAĞIZ?
Kahve zincirlerinin son yıllarda yaptığı gibi tek kullanımlık kahve bardaklarını azaltmaya yönelik şirket öncülüğündeki çabalar çok önemli ancak tek kullanımlık bardak kriziyle mücadelede eldeki tek faktör bu değil.
Rice Üniversitesi Baker Enstitüsü'nde enerji ve sürdürülebilirlik alanında çalışan Rachel A. Meidl, basit bir tek kullanımlık plastik yasağının tüm bir tüketim ve atık sistemiyle mücadele edemeyeceği konusunda uyardı, "Yasak, böylesine kapsamlı ve birbiriyle bağlantılı bir küresel atık sorunuyla boğuşan bir toplum için dar görüşlü bir strateji olabilecek tekil bir çözümü temsil ediyor" dedi.
Bunun yerine, tüketicileri ve politika yapıcıları, örneğin emisyonlar gibi sadece tek bir ölçütü değil, bir ürünün ‘beşikten mezara’ tüm yaşam döngüsünü dikkate almaya teşvik ediyor. Rachel’a göre en iyi politikalar, ürünlerin ömrünü uzatarak değerin korunmasını teşvik eden politikalar.
Tüketiciler tek kullanımlık plastiklerin varlığını sorgulamaya başladıkça, daha fazla mağaza biyolojik olarak parçalanabilen bardaklar kullanmayı tercih ediyor. Ancak Meidl, müşterileri her biyolojik olarak parçalanabilir bardağın sözüne inanmamaları konusunda uyarıyor: "Bazı markalar ve üreticiler ürünlerini 'biyolojik olarak parçalanabilir' veya 'gübreleşebilir' olarak pazarlıyor, ancak aslında bu iddiaların bilimsel bir temeli yok."
Mümkün olan her durumda, yeniden kullanılabilir bardaklar hala tercih edilmesi en iyi yol gibi görünüyor. Kendi termosunuzu getirmek veya bir mağazanın seramik kupalarını kullanmak atık miktarını önemli ölçüde azaltıyor.
Paylaş