Paylaş
Öz sevgi diğer adıyla kendini sevme konusuna kimilerimiz çok yabancı, kimilerimiz yeni tanışıyor. Ne çok üzerine düşündüğümüz bir konu ne de çocukluğumuzda bize öğretilmiş bir kavram. Biz bunun yerine ne yaparsak bizi severler ve bize sevgisini göstermek için kim ne yapmalı, nasıl değişmeli bunu düşünüyor, bunu biliyoruz. Özetle öğrendiğimize göre bizim sevilmemiz için çeşitli şartları karşılamamız, bir şeyler yapmamız ve karşılığında diğerlerinin de bize sevgiyi, bizim sevilmek istediğimiz şekilde, sunması gerekiyor.
Bu bilginin ışığında yıllarca başka gözlerden bakarak kendimize, genelgeçer doğrularla, başkalarının sözleriyle, kıstaslarıyla, yargılarıyla şekillendiriyoruz kendimizi sevilmek için. Tüm çabalarımız sonunda istediğimiz gibi sevgi göremediysek hem kendimizi hem başkalarını sevmekte problem yaşamaya başlıyoruz.
İlişkilerde hem kendimizi hem karşımızdakileri değiştirmeye çalışıyor; şartların izin verdiği ölçüde, ilişkilerin süresi boyunca, kısıtlı ve birilerine bağlı bir sevgi yaşıyoruz. Kendini sevmeyi bilmeyeni sevmek de bir o kadar sancılı oluyor çünkü kişi kendinde olmayan, kendini layık bulmadığı sevgiyi gördüğünde de tanıyamıyor, yadırgıyor. İşte bu yüzden insanın önce kendini sevmeyi öğrenmesi gerekiyor.
Peki tam olarak nedir kendini sevmek?
Kendini sevmek, kendini diğerleri ile kıyaslayıp iyi hissetmek, sadece kafandaki kriterleri tamamladığın zamanlarda kendinden memnun olmak değildir. Kendini sevmek tüm farklılıklarınla, olduğun halinle kendini kabul etmekle başlayan bir süreçtir.
Bu kendimizi geliştirmeyelim demek değildir ancak süreçte kendimize şefkat göstermek, anlayışla yaklaşmak; başkalarıyla kıyaslamayı, uyguladığımız sözlü-duygusal şiddeti, bilerek ya da bilmeyerek kendimize zarar vermeyi bırakmak demektir. Kendini sevmek, sevmek ve sevilmek için sen olmanın yeterli olduğunu, değerli olduğunu bilmek ve kendine sahip çıkmak, başkalarından beklediğin türde bir sevgiyi önce kendine gösterebilmektir.
Kendini sevdiğin zaman sevmek korkutmuyor. Kişiye, koşullara bağlı olmuyor sevgi. Kim giderse, ne yaşanırsa, sen sevgide kalıyorsun ya da sevgi seninle kalıyor. Kendini sevdiğin zaman sevgiyi tanıyor oluyorsun, sevgi alman da vermen de yayman da kolaylaşıyor. Ve sevgi sonsuz, sınırsız, koşulsuz bir hal alıyor.
Unutma sen sana emanetsin. Bir ömür boyu, her saniye yanında olacak olan tek kişisin. Başkasını kontrol edemezsin, değiştiremezsin ama ne şans ki kendi kendine olan tüm tavırlarını, kendinle nasıl bir hayat süreceğini sen seçebilir, kendini sevmeye ilk sen başlayabilir bunun nasıl yapılacağını başkalarına da gösterebilir, koşulsuz sevgiyi yaşayıp, yaşatabilirsin.
Paylaş