Sahrap Abla'nın Yeni Yanıtları

Sevgili Sahrap abla,
Benim çocuğum 5 yaşında 2 yaşında kardeşi var aşırı sinirli, herkese
Vuruyor. Kardeşi de tam tersi şaklaban ve çok sevimli. Eşimle beraber elimizden geldiğince her ikisine de ortak davranıyoruz hatta büyüğüne daha çok ilgi gösteriyoruz ama yine de başa çıkamıyoruz ayrıca çok para harcama ihtiyacı duyuyor her kezden istiyor önüne geçemiyorum. Ceza da vermek istemiyorum ne yapacağımı şaşırdım.
Sevgilerimle
Yasemin Çelik

Beş yaşındaki çocuğunuzun iki yaşındaki küçüğü çok kıskandığını ve bu yüzden etrafı vurup kırdığını, huysuzluk yapıpı problem çıkardığını sanırım sizde çok net algılamışsınızdır. Üstelik yıllarca evin tek sahibi olmuş, şımartılmış bir çocukken, sonradan gelen ayrıca da sevimli ve şaklaban olan ortağa tahammül etmek, onunla ilgi ve sevgiyi paylaşmak zorunda kalmak büyüğü iyice zorlamıştır. Sizde biliyorsunuz ki, şimdiki çocukların zihinsel kapasiteleri son derece yüksek ve bizler de çocuklarımıza aşırı koruyucu davrandığımız gibi her istediklerini de yerine getirmeye çalışarak onları çok şımartabiliyoruz. Yani çocuklarımızı aslında bu hale getirip sonra da işin çıkamayıp, imdat diye bağırıyoruz. Herşeyden önce "hayır" demesini bilmelisiniz. Artık çocuğunuz beş yaşında olduğuna göre ona rahatlıkla ceza uygulayabilirsiniz. Ödül ve ceza yöntemi her zaman işe yarayan klasik bir sistemdir. Her istediğini asla almaya çalışmayın. Korkmadan ceza uygulayın. Bırakın ağlasın, size darılsın, hatta yemek bile yemesin. Merak etmeyin,ruhsal sağlığında bir dengesizlik veya psikolojik bir bozukluk olmayacaktır... Ama lütfen artık çocuğunuzun karşısında çaresiz, veya şaşkın kalmayın! Kararlı olun ve korkmadan ona kızıp, cezalandırın. Eğer şimdiden tedbirinizi almazsanız işin içinden hiç çıkamazsınız.
Kolay gelsin!

Merhaba,
Benim 2 yaşında bir kızım var. Bazı kelimeleri okuyor birçok yap-bozları yapabiliyor ve kitap hastası. Kızımla ben ilgileniyorum. Ona nasıl yardımcı olabilirim. Ayrıca, çok titiz. Bu yaşta aşırı titiz olması normal mi? Eli batsa ya da yere düşse üstüm kirlendi diye bazan ağlıyor. Ne yapmalıyım? Yardımcı olursanız sevinirim.
Teşekkürler
Nilay

Sevgili Nilay,
Ne mutlu sana ki kızınla sürekli ilgilenebiliyorsun. Anlattıklarına bakılırsa kızın yaşının üzerinde zihinsel yeteneklere, senin bu şaırı ilginle kavuşmuş. Titizliği ise yapısal olabileceği gibi, ailede birini görerek taklit ediyor da olabilir. Şimdiden çocuğun bu yönünü aşırı bir eğilim olarak görmemek gerekir. Her çocuğun karakteri farklıdır. Belki de tamamen genetik bir özellik olarak bu kadar titiz davranıyor olabilir. Ailede bu tarz kişiler varsa onları kendizine model olarak alıyor olabilir. Size tavsiyem; şimdilik sadece çocuğunuzu gözlemleyip, onun bu titiz, dikkatli yönünü karakteristik bir huy olarak algılamanda fayda var. Ama daha ileri yaşlarda bu yönünün bir takıntı haline geldiğini farkedersen o zaman bir çocuk psikoloğuna danışmanda fayda görüyorum.

5 aylık hamileyim. Doktorum çocuğun kasık bölgesindeki pozisyonunun rahat olmadığını söyledi. Normal doğum için sakınca teşkil ediyor mu?
Teşekkürler
Ebru Durmuş

Şu anda gereksiz bir telaşa kapılıpta hamilelik psikolojini, moralini bozman çok anlamsız. Çocuğun pozisyonu değişebilir ya da normal doğuma elverişli hale gelmeyebilir de. Ayrıca sezeryan ile doğum yapmanın hiç bir sakıncası yok. Ben üç çocuğumu da sezeryanla dünyaya getirdim. Gayette sağlıklı doğdular. Belki sezryanın ameliyat olması dolayısıyla annenin sonrasında sıkıntı çekmesi söz konusu ama çocuğun doğum telaşının heyecanı ve güzelliğiyle herşey çok çabuk unutuluyor. Hayırlı ve sağlıklı doğumlar..

Merhaba,
Ben 21 yaşındayım ve 1 senelik evliyim. Çocukları çok seviyorum ama hamilelikten ve doğumdan çok korkuyorum. Bana kalsa hiç çocuk yapmam. Bu yüzden de eşimle aramda tartışmalar çıkıyor. Ne yapmalıyım?
Sümeyye Erden

Biliyor musun çocuklarımız hayatımızın tek gerçek anlamları ve yarınlarımızın en değerli amaçları. Zaten benim gibi hem çocukları çok seven hem de üç çocuk annesi birisinden başka bir cevap beklemekte yanlış olurdu. Gerçi yaşın henüz çok genç ve çokta yeni evlisin. Doğrusu siz karı-kocanın bir süre daha birbirinizi tanıyıp, birlikteliğinizin keyfini çıkarmanız için kendinize zaman tanımanız gerekiyor. Hiç acele etmenize gerek yok. Artık günümüzde kadınlar otuzundan sonra ilk doğumlarını yapıyor. Ama yine de yaşama bakış şekliniz, beklentileriniz, hayata bakış açınız çerçevesinde çocuk planınızı yaşamınızın bir dönemine şimdiden konuçlandırın. Eşinle gereksiz yere çocuk tartışmalarına girmene ise hiç gerek yok. Ona şimdilik birlikte olmanın keyfini çıkarmak istediğini, biraz daha olgunlaşıktan sonra çocuk sahibi olmayı çok istediğini söyle. Bol şans diliyorum.

Merhaba;
Ben 5 yılık evliyim. Bu süre zarfında çalıştığım ve bazı projelerim yüzünden çocuk sahibi olmayı hep erteledik. Bu süre zarfında doğal yolla korunduk. Bu sene hamile kaldım. Hamileliğim süresince bel ağrıları ve tansiyon problemim dışında herhangi bir rahatsızlığım olmadı. 3.ayı tam olarak bitiremeden hamileliğim düşükle sonuçlandı. Bebek son kontrolden 5-6 gün sonra içimde ölmüş. Gittiğim doktor bebeğin rahme tam olarak yerleşemdeiğinden dolayı gelişemdeiğini ve bu debeple düşükle sonuçlandğını söyledei. Benim sorum eğer rahme tam olarak bebek yerleşmemişse doktorun bunu görüp tedaviye başlaması gerkemezmiydi? Ayrıca tekrar hamile kalmamda bir sakınca olabilirmi? Bana önce ilaçla normal doğum daha sonra da kürtaj yaptılar. Buna göre tekrar hamile kalabilmem için bir süre var mıdır, tekrar hamile kalırsam aynı sonucu alma riskim ne kadardır?
Şimdiden bilgileriniz için teşekkür eder, iyi çalışmalar dilerim.
Meral Yılmaz

Çalışma hayatının verdiği yorgunluk, stres, sıkıntı, üzüntü gibi birçok nedenlerle bazen ana rahminde çocuğun noröal gelişimini sürdüremeyip annenin düşük yapmasına neden olduğu günümüzde artık çok rastlanılan bir olgu. Ben de tıpkı sizin yaşadığınız gibi iki kez düşük yapıp kürtaj olmak zorunda kaldım. Sebep ise hep aynıydı: "cenin sağlıklı bir gelişim sürdüremediği için düşük yaptınız" dediler. Benim doktorumda normal takibini yaparken bu ani ve beklenmedik durum karşısında birşey yapamayız dedi. Bence bu konuda en doğru cevabı almak için sitemizin kaın-doğum uzmanına bu soruyu yöneltmenizde fayda var. Ama mutlaka yaşınızı, adet dönemlerinizi mektubunuzda yazın, muhtemelen ciddi bir biçimde kontrolden geçmeniz gerekebilir. Yine de sonuç alamazsanız bana tekrar yazın size başka bir doktor tavsiyesinde bulunabilirim.
Sevgi ve saygılarımla.

Ben çalışan bir anneyim. Dört yaşında bir kızım bir de bir yaşında bir oğlum var. Oğlum son bir aydır ağladığı sırada devamlı kusma hissine kapılıyor ve çoğunda da kusuyor. Daha önce böyle birşey yaşamadığım için bunun normal olup olmadığını bilemiyorum. Vereceğiğniz cevabı bekliyorum. Teşekkürler ve iyi günler dilerim.

Bir yaşındaki oğlunuzun ağlarken kusması kendini aşırı derecede kasarak mide ve yemek borusunu zorlamasından kaynaklanıyor. Bazı çocukların ağlarken kusmalarının ise normal olduğu söylüyor uzmanlar. Artık yaşı büyüdükçe ve daha çok şeyi algılamaya başladıkça bu ağlama mevzusunu abartmaya çalışabilir. Özellikle de sizin telaş ve korkunuzu hissettikçe bu işi bir oyun haline getirebilir. Eğer bu ağlama eylemini daha kısa sürede kesebilirseniz ya da sukunetle, telaş etmeden karşılayabilirseniz belki de bir müddet sonra çocuğunuzun artık kusmayacağını görebilirsiniz. Benim iç yaşındaki ikizlerimin birisi ağlarken nefes alma işlemlerini bir arada düzenli yapabilme refleksini halen tam olarak geliştiremediği için çoğu kez kusabiliyor. Benim doktorum çok önemsemedi. Ama içinize sinmiyorsa yine de doktorunuza danışın. Kolay gelsin, sevgilerimle...

Benim sorunum kızlarım. Bir türlü aramızda iletişim kuramıyorum. Düşüncelerimiz bağdaşmıyor. Benim kızım çılgın delidolu havai fişeğe benziyor(16 yaşında). Yaşamak için yaşadığını söylüyor ve böyle olmasına karşın saygılı anlayışlı ve okul birincisi.ona herkes hayran ve onu bana övüyorlar. Ama ben bir türlü onunla ilişki kuramıyorum. Çalışan bir kadın değilim. İkimizin de ödün vermiyeceği şekilde bağlantı kurmak istiyorum.
Fikrinizi bekliyor, saygılarımı sunuyorum.

Kızınızın 16 yaşında olması onun "deli fişek" olma tanımına uygun bir dönemde olduğunu gösteriyor. Ergenlik dediğimiz bu süreç genelde anne-babayı çok zorlayan ve çoğunlukla çocuklarımızla düzgün, dengeli bir iletişim kuramadığımız, talihsiz bir dönemdir. Onların ne istediğini, ne yapmaya çalıştıklarını anlamak adeta bir bilmece çözmeye, bazende satranç oynamaya benzer. Benim de büyük oğlum 15 yaşında ve bende sizin gibi bazen ümitsizliğe kapılmıyor değilim. Bazen görmeyen, konuşmayan, duymayan bir anne olup, herşeyi oluruna bırakayım diyorum, bazen de dayanamayıp konuşuyor ve sonuçta tartışıyoruz. Onlarda kendi ruh dünyaları içinde, akıllarının yettiğince dünyayı, insanları ve çevrelerini algılamaya, tanımlamaya ve en önemlisi de kendilerine bir kimlik oluşturmaya çalışıyorlar. İnanın onlarda kendi dünyalarında nice çelişkiler yaşayıp, kopan fırtınları dindirmeye çalışıyorlar. Bence bu dönemde mümkün olduğunca gençlerle çatışmadan tabiiki yeri geldiğinde söyleyerek ama asla sürekli müdahale etmeden, bize doğru gelmeyen düşüncelerini hoş görerek, asla uzaktan ve çaktırmadan denetimi elden bırakmaksızın onları kendi hallerine bırakalım. Bir gün göreceksiniz ki o genç gitmiş yerine bambaşka birisi gelmiş. Sabırla sukunetle beklemek en doğrusu. Bol şans diliyorum.

Merhaba,
Ben Burcu. Benim cinsel bir sorunum var. 1 yıllık evliyim eşimle beraber olamıyorum, korkuyorum. Bana yardımcı olursanız çok sevinirim.
Şimdiden teşekkür ederim

Sevgili Burcu,
Bir yıllık evli olup helen kocasıyla birlikte olamayan bir kadın olarak bence bir psikiyatriste başvurmanda veya bir kadın doğum doktoruna gitmekte geç kaldığınız anlaşılıyor. Her ne kadar eşin sabırlı davransa da sonuç olarak her ikinizde büyük bir çıkmaza düşebilirsiniz. Senin bu korkun psikolojik bir durum olabileceği gibi fizyolojik bir sorunda olablir. Ama herşeyden önce bu korn-kunu yenmen için profesyonel yardıma ihtiyacın var. Sitemizin psikiyatrist doktorlarından Dr. Muzaffer Uyar'a başvurmanı tavsiye ederim. Ben senin durumundan bahsedeceğim.

International Hospital
Telefon : 0 212 663 30 00
Ben 13 yaşında bir genç kızım. Biliyorum burası annelere ait bir site ama lütfen sorumu cevaplarmısız? İstediğim herşeye sahibim. Fakat annem ile geçinemiyorum. Sanki ailem, kardeşlerimi benden çok seviyor, onlara hiç kızmıyor. Evde kardeşlerim tarafından ne olursa benim üzerime yükleniyor. Çok sıkılıyorum ve nedense hep yalnız kalıyorum. Bu annemden kaynaklanıyor. Bütün arkadaşlarımdan daha çok kitabım, herşeyim var ama onlar anneleriyle iyi geçiniyorlar. Annemle tartışdığımızda üzülüyorum, odama çekiliyorum ve canım ders çalışmak istemiyor onun için de derslerim bazen kötü oluyor. Sizce ne
Yapmalıyım? Cevaplarsanız çok memnun olurum...
Nimet

Sevgili Nimet,
Senin gibi 13 yaşında bir internetsever genç kızın bana sıkıntısını açması, içini dökmesi beni çok mutlu etti. 11-18 yaş arası veya 10-22-23 yaş arasıda siz gençlerin yaşadığı buluğ çağı- ergenlik dönemi biz anne-babalar için ilişkilerimizin kotarılması, düzenlenmesi çok zor olan bir dönemdir. Sizler artık çocukluktan büyüklüğe terfi ederken aileyi, çevreyi, dünyayı sorgularken kendi iç dünyanzda o kadar çok çelişkiler, problemler yaşıyorsunuz ki, bazen çok tatlı, bazen çok sevimsiz bir hale gelebiliyorsunuz. Sürekli değişen ruh haliniz, bazen kocaman bir kadın bazen çocuksu davranış ve konuşmalarınızla bizleri de şaşkına çeviriyorsunuz. Bu çok hassas ve kırılgan döneminizde siz gençler hep anne babanızın sizi hiç sevmediğini hatta dışladığı duygusuna da sık sık kapılıyorsunuz. Amam şunu bilmelisin ki biz anne babalar sizleri tahmin ettiğinizden çok daha fazla severiz. Bazen bizde çok stresli sinirli olup, size lüzumsuz bir biçimde bağırır, bazen de saçmalarız. Ben inanıyorum ki biraz karşılıklı anlayışla tüm sorunların üstesinden gelinebilir. İstersen annen benim cevabımı okut ve onun benimle diyalog kurmasına yardımcı ol. Annenle de konuşmayı çok arz ederim.