Paylaş
İlişkilerde yaşanan değişimler pek çok sebeple önümüze gelmekte. Sürüncemede olan pek çok ilişkide ayrılık kararı, iyi giden ilişkilerde birlikte yaşama ve evlilik kararları, var olan evliliklerde çocuk kararları daha gür gelmeye başladı. Deneyimlerim yakın ilişkilerde bu kadar yoğun bir arada olma halinin, sosyal destek ağı ile güçlü durmaya çalışan fakat kararsız ve sürüncemede olan yapılanmalarının netlik kazandığı ve kazanmak için adım attığı yönünde.
Zar zor giden evliliklerde, sosyal yaşamdan destek sağlanamayınca, eşlerin arkadaş dost sohbetlerinde ilişkilerini harcayıp günün sonunda ise razı gelen mekanizmaları ortadan kalkınca bitiş kararının verilmesi daha kolay hale geldi. Bazen de çocuklarından bu derece ayrı kalmanın ve evdeki yalnız hayatın zorluğu ayrılmış çiftleri birleştirdi.
Gördüğüm şey şu ki bu süreç pek çok ilişkide yeniliğe sebep oldu. İhtiyaçlarımızı daha çok görmeye fırsat tanıdı. Yapılması gerekenlerin, görüşülmesi gerekenlerin, gidilmesi gereken mekanların ortadan kalkması insanın kendi ve en yakını ile olan mesafesini mecburiyet dahi olsa kısalttı ve daralttı. Bu da elbette ilişkilerde daha çok istediklerimizi söylememize ve yaşamamıza olanak sağladı. Karar alma mekanizmalarımızı güçlendirdi, yeniledi.
Elbette hayat yeniden eski ritminde akmaya ve yeniden eski sosyal düzleminde yaşanmaya başlayacak, işte bu noktada asla eskisi gibi olmayacak meselelerden birinin ilişkilerimize bakışımız olduğunu düşünüyorum. Neye ihtiyacımız olduğunu anlamak için kendimize zaman vermemiz gerektiğini anlamış olmayı diliyorum. İhtiyaçları konuşmak ve karar verme becerilerimizin de arttığını ümit ediyorum.
Yeniliklerin ilişkilerimizi başkalaştırdığı hepimizin gözlemlediği bir gerçek iken; yeni normalde ilişkilerimizin eski yaşamlarımızdan daha anlamlı olması dileğiyle…
Paylaş