Paylaş
Tüm hayatımı içimde bir yerlerde duyulmayı bekleyen ve bana sürekli bir şeyler işaret eden iç sesimi bulmaya, kendimi farkına varmaya, bulduklarım ile deneyimlerimi ve de sevgimi aktarmaya adadım. Lisansımı grafik ve interaktif komünikasyon bölümünden aldım ve bana bu süreçte öğretilen her şeyi ve mesleğimin yeryüzündeki sebebini gerçekten çok ciddiye aldım.
Büyüdükçe, büyük dediğimiz bazı insanların küçük beyin ya da kalbe sahip olabileceğini, henüz sığ veya taze ruhlara sahip olabileceklerini anladım.
3 yaşındaki bir çocuğun logaritma veya astronomi bilmemesini yadırgamayız. Bir kediyi fare avladığı için yargılamayız. Rüzgar esmeyince kınamayız. Bir ağaç kuruyup yorgun düştüğünde onu diğer ağaçlara karşı utandırmayız. Hepimiz farklı patikalarda sonu aynı yere çıkan ve hep aynı kaynaktan doğan yoldayız. Bir’iz ve artık bunun farkındayız.
İçimiz yanıyorsa biliyoruz, başka bir kardeşimizin acısını kendimizin gibi hissedebiliyoruz. Ağlıyoruz sevinçten, hiç tanımadığımız birinin aylar sonra yavrusuna kavuştuğu videoları izlerken.
Kimse görmüyor kusur,
Eğiliyor saygıyla
Ya da iyisi düşeni kaldırırken.
Kalmadı kimse arkada
Tüm yürekler bir ve burada
Şimdi ve şu anda
Sevgiyle ışılda!
Dünya Ana
Dünya Ana.
Paylaş