Evliliği, yarım ve yalnız olan bireyin kayıp olan diğer yarısını bulmak ve tamamlamak olarak tanımlayan Keçe, “Evlilik ‘ben’i koruyarak ‘sen’ ile ‘biz’ olma sanatıdır. Bu sanatın icrasında geçmişte bireyler, hayatlarını birleştirdikleri insanla daha fazla vakit geçiyor, kayıp olan yarısını bulduğuna inanıyor, tam olmanın, bir olmanın değerini biliyor, özen ve dikkat gösteriyor, sorunlar ne olursa olsun gönlünce mücadele ediyor, partnerinin kusurları ne olursa olsun sevgi bunları görmezden gelmesini sağlıyordu.