Erkek Şiddeti Kadının Kaderi Değil, Toplumun Öğretisidir!
Güncelleme Tarihi:
Kadına şiddet bir türlü bitmiyor, durmuyor. Her güne yeni bir kötü haber ile uyanıyoruz. Peki ama neden? Kadına şiddetin kişisel değil toplumsal bir sorun olduğunu ifade eden Psikiyatrist Dr. Onur Okan Demirci, sorunun kaynağına inilmediği sürece ortadan kaldırılamayacağını söyledi, önemli bilgiler verdi.
Yetersizlik hisleri öfkeye, öfke şiddete dönüşecektir
Erkek rolüne yüklenen sorumluluk ne kadar fazla ise erkeğin yaşayacağı yetersizlik o derecede derin olacaktır. Yetersizlik hisleri öfkeye, öfke şiddete dönüşecektir. Bu tür toplumlarda, erkek doğduğu anda ona aileye bakacak, soyu devam ettirecek en önemli varlık gözü ile bakılır. Erkeğin yaptığı yanlışlar “erkektir yapar” olarak değerlendirilir. Kadını tatmin etme görevi ona verilir. Öyle bir algı yaratılır ki dünyadaki tüm varlıklara sahip olabilme gücüne sahip olduğu inancı ile yetiştirilir. Bu inanç öyle tehlikelidir ki, sahip olamadığı varlığa başkasının sahip olabilmesi ihtimaline tahammül edemez ve onu ortadan kaldırma yolunu seçer.
Erkek her engeli şiddet ile çözmeye çalışacaktır
Erkeğin bu duruma gelmesi bir anlık cinnetle, öfkeyle değil, doğduğu andan itibaren yaşadıkları ile belirlenecektir. Şiddete eğilimli olan erkek kendini soyuna kanıtlama çabasında olan, yetersizlik hisleri ve özgüven sorunları yaşayan, ilkelliğinin evrimini sürdüremeyen bir varlıktan öteye gidememektedir. Sahip olma arzusu ile yanıp tutuşan erkek önüne çıkan her engeli ona öğretilen ve bildiği tek yol olan şiddet yolu ile çözmeye çalışacaktır.
Eşitlik öğretilmeli
Bu kısır döngü çocuklara eşit olmak öğretilerek değiştirilebilir. Ailelerimizin bizde bıraktıkları, onların ailelerinin de kendilerinde bıraktıkları ve bizlere aktardıkları izleri kendi çocuklarımıza aktarmaktan vazgeçerek, cinsiyet rollerine anlamsız ve gereksiz sorumluluklar yüklemekten kaçınarak, kendi eksikliklerimizi çocuklarımızın üzerinde gidermeye çalışmayı bırakarak, çocuklarımızı olduğundan fazlası gibi değil olduğu gibi kabullenmeyi öğrenerek, soyun devamını getirecek olanın erkek değil vicdan, şefkat, barış olduğunu anlayarak, önemli olanın kendimizi başkalarına kanıtlama çabasının değil kendimizi kusurlarımızla kabullenmemizin olduğunu görerek, eğitimi asıl alması gerekenin çocuklardan önce aileler olduğunu anlayarak bu vahşi ve acımasız döngünün kırılmasını sağlayabiliriz.