Maçta bir gazi

ÖNCEKİ akşam Ankara'da bir UEFA kupası maçı var. Gençlerbirliği ile İsveç'in Harmstad takımı oynuyor. Maça spor yazarı arkadaşlarım Devrim Sağıroğlu, Meriç Enercan ve Serdar Uluer'le birlikte gidiyoruz. Spor yazarları tribününde oturmuşuz, çaylarımızı yudumlayıp keyifle izliyoruz. Bir ara gözüm, tribünün aşağı bölümlerinde oturan birine takılıyor. 20 metre ötemde tek başına oturuyor. Onu yukarıdan ve arkasından görüyorum. Yanına iki koltuk değneği dikili. Koltuk değneklerinin arasına Türk bayrağı asmış. Merak etmeye başlıyorum. Kimdir bu genç adam? Kafam sık sık maçtan ayrılıyor, ona takılıyor. Devre arası olduğunda, yanımda oturan Serdar'a rica ediyorum, telefonla saha içinde resim çekmekte olan Meriç'e ulaşıyor. Meriç'e diyorum ki ‘‘Tribüne çık da, bizim aşağı hizamızda oturan şu bayraklı çocuğa bir soruver. Gazi olup olmadığını öğren.’’ Meriç gidiyor, bana ‘‘Evet’’ işareti veriyor. Bu kez ben genç adamın yanına iniyorum. Arada bölme olduğu için seslenip yanıma çağırıyorum. Bayrağı yanına bırakıyor, koltuk değnekleriyle ve tribün basamaklarını zorlukla çıkarak geliyor. Ayaküstü konuşmaya başlıyoruz.Adı: Zeynel Koyuncu.***Şimdi 24 yaşında. Askerlik görevini er olarak yaparken l997'de Şırnak-İkizdere'de PKK'nın kurduğu pusuda baldırından kurşunla yaralanıyor. Sağ bacağından yediği kurşun sinirlere saplanıyor. Ankara'da GATA'ya getirilip ameliyata alınıyor. Bacağı kesiliyor. ***Zeynel işsiz. 3 ayda 794 milyon lira emekli gazi maaşı alıyor. Ayda 265 milyona geliyor. Bir bacağı yok. Pantolon paçasını yukarı sıyırıp gösteriyor. Bacak yerinde sadece ince uzun bir demir parçası var. Gencecik bir insan, hayatının en güzel çağını bir bacağından yoksun geçiriyor...Ve maça geliyor, koltuk değneklerinin arasına Türk bayrağı asıyor. Ceketinde ay-yıldız var. Böyle bir sahneyi dünyanın hiçbir ülkesinde göremezsiniz. Ona soruyorum: ‘‘Durumundan üzgün müsün?’’‘‘İlk başta üzülüyordum ama şimdi alıştım. Hayat devam ediyor. Tedavim de devam ediyor. Yakında protez bacak takılacak, o zaman daha rahat olacağım.’’ Bu tabloyu, maçtaki bu rastlantıyı niçin yazıyorum? Türkiye, yurtdışından beslenen terör olaylarında binlerce insanını şehit verdi... Ve yine binlercesi, tıpkı Zeynel Koyuncu gibi sakat kaldı. Elleri kolları, ayakları bacakları koptu veya kesildi, kör oldular, felçli kaldılar...***Bize bu vahşeti, bu insanlık dışı tabloları bazı Avrupa ülkeleri yaşattı. Hem bu vahşeti yaratan, hem de yaratmaya niyet eden terör örgütleri Avrupa'dan destek ve koruma gördü. Şimdi de görmekte. PKK'sı, dincisi, sol örgütü vesairesi...Bu süreç içerisinde Türkiye ve Türk insanı acımasızca harcandı. Sırf Avrupa'ya muhtaç olalım, sömürü çarkında kucağında kalalım diye. Bu alçaklığı biz unutsak bile tarih unutmayacak. Gözyaşlarına boğulan on binlerce aile, sakat kalan Zeynel Koyuncu'lar da unutmayacak. 24 yaşında gazi Zeynel maça gelmiş, iki koltuk değneğini yanına dikmiş, arasına bayrak asmış. Ama Zeynel'in, bütün Zeynel'lerin başı dik.Gör bunları Avrupa, gör, gör.