'Kur'ansız İslam' arayışları ve 'Kur'andaki İslam'a sataşmalar

Baş­lı­ğı, "Kur'an'dan ra­hat­sız mı olu­yor­su­nuz?" ve­ya "Kur'an'a rağ­men din mi?" şek­lin­de at­ma­yı da dü­şün­düm. Çün­kü Kur'an­sız İs­lam ara­yı­şı içi­ne gi­ren­le­rin en çok ra­hat­sız ol­duk­la­rı ve di­ni sü­rek­li kar­şı­sı­na dik­tik­le­ri kaynak, Kur'an-ı Ke­rim'dir.

 

Kur'an­sız İs­lam ara­yış­la­rı­nın, Mu­ham­med üm­me­ti­nin pe­ri­şan­lı­ğın­da te­mel se­be­bi oluş­tu­ra­ca­ğı, bi­zim ve­ya bir­bir­le­ri­nin yo­ru­mu, sez­gi­si de­ğil­dir. Kur'an, ken­di­si­ni teb­liğ eden pey­gam­be­rin, Al­lah hu­zu­run­da üm­me­tin­den şikâyetini ve­rir­ken şu­nu söy­lü­yor:

 

"Re­sul di­ye­cek­tir ki, 'Ey Rab­bim! Şu be­nim üm­me­tim, bu Kur'an'ı ha­ya­tın dı­şı­na itil­miş, terk edil­miş bir hal­de tut­tu." (Fur­kan,30)

 

<ı style="mso-bidi-font-style: normal">‘Kur'an'da­ki İs­lam’ ve <ı style="mso-bidi-font-style: normal">‘İslam Nasıl Yozlaştırıldı’ kitaplarımızdan ra­hat­sız­lık­la­rı­nı ya­zı di­zi­le­riy­le di­le ge­ti­ren­ler, far­kın­da ola­rak ve­ya ol­ma­ya­rak, "Kur'an'ı dış­la­yan­lar züm­re­si"nin ele­ma­la­rı ara­sı­nda yer aldıklarını göstermişlerdir.

 

Kur'an, di­nin bi­ri­cik da­ya­na­ğı olan vah­yi "ki­tap" di­ye de an­dı­ğı­na gö­re, Kur'an-ı dış­la­yan­la­ra ‘ki­tap­sız din ara­yan­lar’da di­ye­bi­li­riz. Al­lah'ın za­man ve mekân üs­tü di­ni­ni, bel­li bir dev­rin ve coğ­raf­ya­nın örf ta­la­nı­na mâ­ruz bı­ra­ka­rak in­san­lı­ğı akılcı di­nden so­ğu­tan­lar ve bu zul­me ka­tıl­ma­yan­la­rı ‘dinde reform’ yapmakla suç­la­yan­lar Fur­kan Su­re­si 30. aye­tin gün­de­me ge­tir­di­ği şikâyetten na­sıl bir sa­vun­ma ya­pa­rak kur­tu­la­cak­lar­dır?

 

Kur'an, da­ha ikin­ci say­fa­sın­da ken­di­si­ni, ‘çe­liş­me, tu­tar­sız­lık ve kuş­ku­dan arın­mış ki­tap’ ola­rak an­mak­ta­dır. (Ba­ka­ra, 2) Kur'an'ı dış­la­yan­la­rın da­yan­dık­la­rı Emevî kaynaklı ri­va­yet­ler ise bir çe­liş­me ve tu­tar­sız­lık yı­ğı­nıdır. Bun­la­rın bi­ri­nin ak de­di­ği­ne bir baş­ka­sı ka­ra di­ye­bil­mek­te­dir.

Kur'an'ı dış­la­yan­lar bu rivayet malzemesinden nak­let­ti­le­ri sözlerin he­men ar­ka­sın­dan şu­nu söy­le­mek ih­ti­ya­cı­nı du­yar­lar: "Bu ri­va­yet­ler, fa­lan­ca­ya gö­re sa­hih­tir."

 

Ama işin esa­sı­nı bi­len­ler bi­lir­ler ki, o ri­va­yet­ler fi­lan­ca­ya gö­re de sa­kat­tır. Ya­ni, bu "ri­va­yet­ler mal­ze­me­si"nin eli­ne dü­şen bir kav­ra­mın, ye­ri­ne otur­ma­sı ebedi­yen müm­kün de­ğil­dir. Bu mal­ze­me­nin or­ta­ya koy­du­ğu bil­gi, zannî ya­ni sa­nı­ya da­ya­lı bil­gi­dir. "Zannî" bil­gi ile helâl-ha­ram hük­mü ve­ri­le­me­ye­ce­ği ise tar­tış­ma­sız­dır.

 

‘Çe­liş­meÂve tu­tar­sız­lık­tan uzak’ bir ki­ta­bın di­ni, zan­na tes­lim edi­le­mez.

 

Geleneksel-Kur’an dışı-Emevî Ä°slamı’nın ih­ti­laf­lar are­na­sın­da bi­ri­le­ri­nin ‘si­ka’ (gü­ve­ni­lir ki­şi) de­di­ği­ne baş­ka bi­ri­le­ri ‘gay­ru si­ka’ (gü­ve­nil­mez ki­şi) di­ye­bil­mek­te­dir. Dü­şü­nül­sün ki, Ä°s­lam'ınÂinanç ilkelerini, <ı style="mso-bidi-font-style: normal">el-Fık­hul Ek­ber ile ki­tap­laş­tı­ran ilk ki­şi olan Ä°ma­mı Âzam (ölm. 150/767), ken­di­sin­den yüz al­tı yıl son­ra öl­müş Buharî (ölm. 256/869) ta­ra­fın­dan ‘gay­ru si­ka’ (gü­ve­nil­mez ki­şi) ola­rak tescçil edi­le­bil­mek­te­dir. (Ko­nu­nun dayrıntıları ve kay­nak­la­rı için <ı style="mso-bidi-font-style: normal">Kur'an'da­ki Ä°s­lam ki­ta­bı­mıza ba­kı­nız).

 

Buharî, eserinde İmamı Âzam’dan tek söz rivayet etmemektedir. Çünkü Buharî için İmamı Âzam, ‘güvenilmez adam’dır.

 

Peki, kendisinin ‘güvenilir’ olduğunun kanıtı nedir? Cebrail7in tanıklığı mı? Tarihin tanıklığı ise, İmamı Âzam, Buharî’yi çok gerilerde bırakır