Yaşadıklarımızın bizden götürdüklerini yüzlerce yazıdan daha iyi anlatan bir oyun: Yaşlı Çocuk

“Kapıları çalan benim / kapıları birer birer / Gözünüze görünemem / göze görünmez ölüler.” Nâzım Hikmet, Hiroşima’da ölen çocuklar için yazmıştı bu dizeleri. Altmış yıl önce yazdığı şiir “Çocuklar ölmesin şeker de yiyebilsinler” diye bitiyordu. Savaşlar sürüyor, her geçen gün daha çok çocuk ölümü haberleri ile karşılaşıyoruz. Geçen yılın en çok konuşulan fotoğrafı kıyılarımıza vuran küçük Aylan Kurdi’nin görüntüsüydü... Tiyatromuzun yenilikçi isimlerinden Yeşim Özsoy, bu çocuk ölümlerini gündeme getiriyor ‘Yaşlı Çocuk’ta. Galata Perform ve İstanbul Tiyatro Festivali’nin ortak yapımı olan oyunda farklı bir yöntem deniyor ve bize o çocukların ölmeselerdi de şeker yiyebilip, büyüp genç insanlar olarak nasıl bir hayat sürdürebileceklerini varsayıyor...
Sahnede dört çocuğun gençlik yıllarını görüyoruz. Anneleri, babaları, sevgilileri ile bir hayat kurmuşlardır ve oyun boyunca yaşadıklarını sadece kendilerine değil tüm insanlığa etkisini çağrıştırırlar... Suriye’den kaçıp, Bodrum üzerinden Kanada’ya gitmek isterken boğulan, cesedi Ege sahiline vuran üç yaşındaki Aylan Kurdi, Gazze’deki Al-Shati kampındaki çocuk parkına düşen bombayla ölen sekiz yaşındaki Jamal Salih I’lyan, Cizre’de çatışma sırasında ölen ve sokağa çıkma yasağından dolayı cesedi derin dondurucuda saklanan 10 yaşındaki Cemile Çağırga, Ankara’daki barış mitingi sırasında patlamada babasıyla hayatını kaybeden dokuz yaşındaki Veysel Deniz Atılgan... Yeşim Özsoy oyunun sahneye konmasında da seyirciyi çok zorlamayacak bir yöntem izliyor; sahnedeki hareketli düzen ve gerek konuşmalarda gerekse hareketlerde seyircinin olayı kavramasını kolaylaştırıyor... ‘Yaşlı Çocuk’un iyi tiyatro örneği olmasında oyuncuların başarısıyla, video ve ışık düzeninin önemli bir katkısı var. Yaşadığımız günlerin bizden götürdüklerini yüzlerce yazıdan, konuşmadan çok daha iyi anlatan bir oyun. Bilmek ve anlamak için görülmeli.

13 Şubat Pazartesi 20.30’da Zorlu PSM Stüdyosu’nda.