Güncelleme Tarihi:
‘Patchwork’ (ya da çok rağbet görmeyen Türkçe ismiyle ‘yama işi’) görülür görülmez ev içine dair çağrışımlar uyandıran türde objelerden biri. Eldeki artık malzemeler kullanılarak yapılması, akla geleneksel işbölümünün hâlâ geçerli olduğu dönemde üretimini evin içiyle sınırlandıran bir kadını getiriyor. Dekoratif bir obje olarak kullanıldığı dönemlerde ise belki ancak ‘ev sıcaklığı’na gönderme yapan nostaljik bir unsur işlevi görebilir. Kısacası bir sokak eyleminde görmeyi beklemediğimiz, görsek bile şaşıracağımız türden bir uygulama.
Güneş Terkol’un Krank Art Gallery’de sergilenen projesi ‘Evim Kalbimdir’ de sokakta da olsa, galeri mekânında da olsa, göreni tam bu sebeplerden şaşırtan bir pankart, farklı dokulardan kumaşların bir araya getirildiği bir sokak ‘patchwork’ü. Rengârenk kumaş parçalarının kare kare birleştirildiği bir battaniye kadar düzgün değil; dikiş izleri oldukça belirgin. Üst üste dikilmiş kumaş parçaları, geometrik bir düzlüğü değil, süreç içinde şekillenmiş bir üretimi yansıtıyor. Belli belirsiz siyah figürlerin arasına serpilmiş konuşma balonları, metinler, bir sokak eyleminde görmeye alışık olduğumuz türdeki net bildirilerdense, odağı bilinçlice kaydırılmış cümlelerden oluşuyor. “Sanat bizi birleştirir” ifadesi şehrin gürültüsünü emecek türden bir sessizliğe özlemle bir araya geliyor. “Evsizliğe, hava kirliliğine hayır” çağrıları, çocuk elinden çıkmış resimleri andıran bir naiflikle sunuluyor. Başka bir deyişle Güneş Terkol, şimdiye kadar gerçekleştirdiği bu yedinci pankart işinde de günlük hayatın işleyişini mümkün kılan düzenin kırıldığı noktaları kutluyor. ‘Evim Kalbimdir’de ev ile ev dışının, geleneksel işbölümündeki kadın-erkek ayrımının, göçmenlerin sığındıkları topluma entegrasyonu için öngörülen düzenin aksadığı noktalar, ev içine dair malzemenin işlevinden uzaklaştırıldığı bir sokak şölenine zemin sağlıyor.