Tarihi köşkte tarihi diyalog
Güncelleme Tarihi:
Gümüşsuyu’nda Cennet Bahçesi adlı tarihi bir köşke taşınan Galeri Artist, ünlü Alman sanatçı Anselm Reyle’nin son dönem eserleriyle dönemi için bir zirve kabul edilen 11-12. yüzyıla ait Kashan (İran) seramiklerini birlikte sergiliyor.
Gümüşsuyu’ndaki Sarayönü Sokak’ta (Alman Konsolosluğu’nun arkası) 1903 yılında mimar A. Demetracopulo tarafından inşa edilen Cennet Bahçesi adlı köşke taşınan Galeri Artist, şu sıralar ünlü Alman sanatçı Anselm Reyle’nin sergisine ev sahipliği yapıyor. Bu tarihi köşkte dünya sanatının yıldız isimleriyle İslam sanatını buluşturan yılda dört sergi açmayı planladığını belirten galeri sahibi Dağhan Özil, Reyle’nin son dönem eserlerini 11 ve 12. yüzyıla ait Kashan (İran) seramikleriyle birlikte sergiliyor. Sergideki bronz ‘Eternity’ ve seramik ‘Et la Nuit se Tombe...’ adlı heykeller Reyle’nin çağdaş seramik ve heykel sanatına getirdiği yeni bakış açıları ve katkılar olarak değerlendiriliyor. Ait oldukları dönem düşünülünce bugün ‘postmodern’ diye nitelendirilen çizgileriyle hayranlık uyandıran Kashan seramikleri, sanatçının ‘klişeleri yeniden yapılandırma’ tutkusuna çağ öncesinden bir cevap niteliğinde.
FOLYO, NEON ve TUVAL...
Sergiyi projelendiren ve Kashan seramiklerini bu sergi için farklı özel koleksiyonlardan bir araya getiren Dağhan Özil, iki farklı dönem arasında kurulan ortak dili ve diyaloğu şöyle yorumluyor: “Reyle, Kashan seramiklerinin üretildiği 11 ve 12. yüzyılda yaşasaydı üretimi muhtemelen aynı çizgide olacaktı. Kashan seramikleri dönemi için nasıl bir devrimse Anselm de bu dönem için sanatta aynı devrimi gerçekleştiriyor. Çağ öncesinden gelen çağrı ile sanat tarihi kitaplarının yazacağı bir sanatçıyı buluşturma tutkumun altında yatan neden budur. Bu çağdaş sanatın neliği konusuna da açılmış bir paragraf başıdır.”
Tarihi köşkün iki ayrı katına yayılan sergide; seramiklerin dışında Anselm Reyle ile bütünleşmiş folyo, neon ve tuval yerleştirmelerine de yer veriliyor.
1990’lı yılların sonlarında büyük ölçekli tuvaller, bulunmuş objelerden yapılmış heykeller ve neon içeren yerleştirmelerini üretmeye başlayan Reyle, bu alışılagelmişin dışındaki materyal arayışında naylon folyolar veya aynaları keşfetti. Bu yeni malzeme Reyle’nin eserlerinde geleneksel malzemelerin yerini aldı.
Her kompozisyonunu sıradan olmaktan kurtarıp anıtsal bir büyüklüğe getiren sanatçı, bu yaklaşımını ‘stripe painting’ adını verdiği tuvallerine de neon yerleştirmelerine de uyguladı. Reyle, ayrıca güncel sanat dünyasında çok kullanılan ve marka haline gelmiş malzemeleri ve motifleri kendi perspektifinden yorumladı, onlara yeni bir anlam boyutu kattı. Sanatçı, bu durumu “Klişe olma yetisine sahip şeyler ilgimi çeker... Onları tekrar gerçekten hareket edebilsin diye yeniden modellerim” diye açıklıyor.
Modernizme yakından bağlı olan ve ödünç alma, eleştirme, yeniden keşfetmeyi bir pratik olarak benimseyen Reyle, bu yöntemlerin tümünü aynı anda ve bir arada kullanmaktan kaçınmıyor. İlk soyut ressam kabul edilen Otto Freundlich’ten esinlenen, Jackson Pollock ve Barnett Newman’ın yarattığı teknikleri kullanan Reyle, ‘Hard-Edged Stripes’ ve soyut ekspresyonizmin hareketli fırça vuruşları gibi unsurları bilinçli bir şekilde yeniden üretiyor. Reyle, 2011 yılında moda evi Dior için aksesuvarlar tasarlayarak popüler kültürle olan ilişkisini de somutlaştırmıştı.
Reyle’nin kendine has seramiklerinin Kashan seramikleriyle olan buluşması ve diğer eserleri 31 Ağustos’a kadar Galeri Artist Gümüşsuyu’nda.
www.galeriartist.com