Sevgi neydi?

Bizden sonraki nesil seyreder mi bilmiyorum ama Türkiye’de yaşayan birçok insan ‘Selvi Boylum Al Yazmalım’ filmini, olmadık bir adama âşık olduğunda, kalbi kırıldığında dönüp dönüp tekrardan seyretti. “-Sevgi neydi? - Sevgi emekti” repliğini aklımızın kıyısında tutup Kadir İnanır’ın aşkına Ahmet Mekin’in sevgisini tercih ettik. Sevgi neydi? Sevgi emekti. İçinde merhameti de dürüstlüğü de sakinliği de huzuru da barındırırdı...
1987 yılında gazetecilik mesleğine başlayan, 2014’ten bu yana bağımsız olarak proje danışmanlığı, belgesel yazarlığı ve editörlük yapan Ünal Ersözlü, yeni kitabı ‘Dört Gün Buda Üç Gün Zorba’da birbirinden farklı bölgelerde, farklı zamanlarda yaşamış bilgelerin anlatılarından yola çıkarak sevgi, mutluluk, huzur, iyilik kavramlarını kendince harmanlıyor.
Yaşadığımız şu çağda bütün bu kavramlardan bahsetmek biraz ütopik olsa da insanın içine biraz soğuk su serpmesinde ve kendini hatırlamasında fayda var. Ünal Ersözlü hiç yoktan bir kapı aralamaya çalışıyor okuruna ve “Sevgili okur” diye hitap ediyor. “İnsan sıklıkla canı sıkılan bir varlık” diyerek açıyor anlatısını. Okuru karşısındaymış ve bildiği her şeyi ona anlatmak istiyormuş gibi devam ediyor. Derdi sevgiyi hatırlatmak. Sevgiyi hatırlayınca insan olduğumuzun hatırası da geri gelecek diye umuyor. “İnsan kendini sevdiği kadar başkalarını da sevebilir” diyor. Çağlar öncesinde konuşan filozofların söylediklerini dile getiriyor. Dünyayı batıdan doğuya sevgi anlatısıyla dolaşıyor. Hikâyeleri bugüne taşıyor ve aynı soruyu tekrar tekrar soruyor. Sevgi neydi? Çıkarsız, beklentisiz olur muydu? Nasıl hatırlanırdı? Kalp kan pompalamanın dışında ne işe yarardı? İnsan insan olduğunu sevgi dışında başka bir şeyle hatırlayabilir miydi? Peki günün sonunda gün içerisinde yaşadığımız şeylerin değerlendirmesini yapmadan gözlerimizi kapattığımızda bir robottan farkımız kalır mıydı?

‘KİŞİSEL GELİŞEMEME’ KİTABI!
Ersözlü, kitabın ilk bölümünde uzun uzun sevgiyi sorguluyor, daha doğrusu sevme biçimlerimizi tekrar gözden geçirmemizi sağlıyor. Tek nefeste değil uzun uzun okuyacağınız ve beraberinde pek çok soruyla uğraşacağınız bir kitap. Zaten Ersözlü de kitabının girişinde “Bu bir ‘kişisel gelişememe’ kitabı” diyor. Derdi okura kendini hatırlayabileceği sorular sordurmak ve bunun gelişiminde hep beraber yeniden öğrenmek.
Kitabının devamında ise yine günümüz koşullarında üstünde pek düşünmediğimiz konuları gözümüzün içine bütün ayrıntılarıyla sokuyor Ersözlü. İyiliğin anahtarını arıyor, ruhsal çakışmalara anlam vermeye çalışıyor. Rekabetin ve egonun insan hayatını nasıl yorucu hale getirdiğini anlatıyor. Bugün olduğumuz anda yaşayabilmemiz için küçük şifreler veriyor. Mutluluğu yazdıklarıyla beraber arıyor. Nefreti sorguluyor. Doğu ile Batı’nın arasındaki farkı anlatıyor, Doğu’nun bilgeliğiyle beslenen Batı’nın Doğu’yu tercih nedenlerine değiniyor. “Bu da geçer” demeye değiniyor. Altından kalkamayacağımızı düşündüğümüz her şeyde dönüp dönüp kendimize tekrar bakmamız gerektiğini vurguluyor. İnsanın en başta kendine yardım etmesi gerektiğini, kendisi iyi olursa başkalarına da yardımcı olabileceğini dile getiriyor.
‘Dört Gün Buda, Üç Gün Zorba’ bir nevi kişisel terapi kitabı. Dünyaya gözünü kapatmış ve kendi kendine sıkılmaya razı olmuş insanların sıkılıp bir köşeye koyacakları ama arayışlarının ömür boyu bitmeyeceğine ve bir parça sakinliğe, huzura ihtiyacı olanların ise durup durup tekrar karıştıracağı soru ve metinlerle dolu bir kitap. Siz siz olun kendinizden ve yoldan vazgeçmeyin. Zira “Arayış biterse hayat da biter”.

DÖRT GÜN BUDA �

ÜÇ GÜN ZORBA
Ünal Ersözlü
Karakarga Yayınları, 2017
400 sayfa, 22 TL.