Mıgırdiç Margosyan hayatını kaybetti

Ermenicenin yaşayan büyük yazarlarından, Anadolu’nun zengin kültürünü, insanlarını ve yaşamları eserlerinde Ermenice, Türkçe ve Kürtçe dilleriyle yazıya döken Mıgırdiç Margosyan yaşama veda etti. Yazarın ölüm haberini Adalar Belediye Başkanı Erdem Gül Twitter’dan şu sözlerle duyurdu: “Diyarbakır Ermenilerinden. Bu toprakların zenginliğini edebiyatımızın en güzel diliyle anlatan. "Söyle Margos Nerelisen" adlı şahane kitabın yazarı. Büyükadalı. Mıgırdiç Margosyan'ı kaybettik. Çok üzgünüz.”
Diyarbakır’da doğup büyüyen Margosyan’ın ‘Gâvur Mahallesi’ ve ‘Söyle Margos Nerelisen?’ adlı iki öykü kitabı en çok bilinen eserlerinden. Margosyan memleketi için şöyle diyordu: “1953’de Diyarbakır’dan ayrıldım ben, Diyarbakır’la olan ilişkimi zaten hiç koparmadım, Diyarbakır hep vardı, orada yaşadım, ‘Gavur Mahallesi’ni de anlattım, bunlar önemliydi ama ben zaten her zaman Diyarbakır’la yatıp kalkan biriyim. Diyarbakır benim bir parçam, ben de onun bir parçasıyım.”  
Margosyan yazılarına Evrensel gazetesindeki ‘Kirveme Mektuplar’ adlı köşesinde devam ediyordu.

ÜRETKEN BİR YAŞAM
23 Ara­lık 1938’de Di­yar­ba­kır’da, Han­çe­pek Ma­hal­le­si’nde (Gâ­vur Ma­hal­le­si) doğ­an Margosyan, eği­ti­mi­ni Sü­ley­man Na­zif İl­ko­ku­lu, Zi­ya Gö­kalp Or­ta­oku­lu, da­ha son­ra İs­tan­bul’da­ki Bez­ci­yan Or­ta­oku­lu ve Get­ro­na­gan Li­se­si’nde sür­dür­dü. İs­tan­bul Üni­ver­si­te­si Ede­bi­yat Fa­kül­te­si Fel­se­fe Bö­lü­mü’nü bi­tir­di.
1966-1972 yıl­la­rı ara­sın­da Üs­kü­dar Se­lam­sız’da­ki Surp Haç Tıb­re­vank Er­me­ni Li­se­si’nde mü­dür­lü­ğün ya­nı sı­ra fel­se­fe, psi­ko­loji, Er­me­ni di­li ve ede­bi­ya­tı öğ­ret­men­li­ği yap­tı. Da­ha son­ra öğ­ret­men­li­ği bı­raka­rak ti­ca­re­te atıl­dı. Ede­bi çalışma­la­rı­nı ara­lık­sız sür­dür­dü. Mar­ma­ra Ga­ze­te­si’n­de ya­yım­la­nan Er­me­ni­ce öy­kü­le­ri­nin bir bö­lü­mü ‘Mer Ayt Goğ­me­rı’ (Bi­zim Ora­lar) adıy­la ki­tap ha­li­ne geti­ril­di (1984) ve bu ki­ta­bıy­la 1988’de, Er­me­ni­ce ya­zan ya­zar­la­ra ve­ri­len Eliz Ka­vuk­çu­yan Ede­bi­yat Ödü­lü’nü (Pa­ris-Fran­sa) al­dı. Aras Yayıncılık tarafından basılan ‘Gâ­vur Ma­hal­le­si’ (1992), ‘Söy­le Mar­gos Ne­re­li­sen?’ (1995) ve ‘Bi­le­ti­miz İs­tan­bul’a Ke­sil­di’ (1998) ad­lı Türk­çe ki­tap­la­rı­nı, 1999’da ikin­ci Erme­ni­ce ki­ta­bı ‘Dik­ri­si Ape­ren’ (Dic­le Kı­yı­la­rın­dan) iz­le­di. 
‘Gâ­vur Ma­hal­lesi’ Aves­ta Ya­yın­la­rı ta­ra­fın­dan ‘Li Ba Me, Li Wan De­ran’ (Bi­zim O Yö­re­ler) adıy­la Kürt­çe ola­rak ya­yım­lan­dı (1999). Türk­çe ka­le­me al­dı­ğı ‘Tes­pih Ta­ne­le­ri’ (2006) ad­lı anı-ro­ma­nı­ büyük ilgiyle karşılandı. 
Margosyan Evrensel gazetesinde ‘Kirveme Mektuplar’ adlı köşesinde yazıyordu. Köşesindeki makalelerinin bir kısmı ‘Kirveme Mektuplar’ adıyla Lis Yayınevi tarafından 2006’da Diyarbakır’da kitaplaştırılmıştı. (2011’de yeni basımı Aras). 1996-1999 arasında Agos gazetesinde yayımlanan makalelerinden yapılan bir seçki olan ‘Zur­na’ 2009’da yine Evrensel yazılarından derlenen ‘Çen­gel­li­iğ­ne’ (ilk basımı 1999, Belge) ve Yeni Yüzyıl ve Yeni Gündem gazetelerinde yayımlanan makalelerinden derlenen ‘Kür­dan’ 2010’da kitaplaştırıldı.
Yazarın, dünyanın yaratılış hikâyesini mizahi bir üslupla ele aldığı son kitabı ‘Tanrı’nın Seyir Defteri’ ise 2016’da yayımlandı.