Kim demiş gökyüzünün rengi mavidir diye!
Güncelleme Tarihi:
Günlük koşturmacamız sırasında güneşin doğuşunu, batışını kaçırıyoruz ve “Gökyüzü ne renktir?” sorusuna otomatik yanıt veriyoruz. Çünkü unutuyoruz gökyüzünün renkten renge girdiğini! Peter H. Reynolds, çocukların zaten bildiğini yetişkinlere hatırlatıyor..
Yaratıcı çocuklarımız olsun isterken çocukların sonsuz düşünme yeteneklerini, hayallerini kalıplara sokuyoruz ve hayatta tek bir doğru varmışçasına çocuklara bildiklerimizi ezberden öğretiyoruz. “Gökyüzü ne renktir?” diye sorsalar pek çoğumuz “Mavi” yanıtını veririz! Ve bir çocuk resim yaparken gökyüzünü yeşile boyasa bunun da yanlış olduğunu söyleriz. Sahi gökyüzü sadece mavi midir?
‘Nokta’, ‘Mış Gibi’, ‘Benden Bir Tane Daha Olsa’ kitaplarının yaratıcısı Peter H. Reynolds, ‘Gökyüzünün Rengi’ adlı yeni kitabında okuru kalıpların dışına çıkmaya davet ediyor.
Resim yapmayı çok seven Marisol’un öğretmeni bir gün, kütüphanenin duvarına resim yapılacağını söyler. Bütün çocuklar hevesle büyük bir tablo oluştururlar. Kimi balık resmini boyarken kimi de denizi boyar. Marisol da gökyüzünü boyamak için boya kutusuna koşar ama mavi boyası kalmamıştır! Mavi boya olmadan gökyüzünü nasıl boyayacağını bilemeyen Marisol, okuldan çıkıp eve gidene kadar bunu düşünür. Bir yandan da gökyüzünü inceler. Tam da o sırada güneş batmaktadır... Günün geceye dönüşüne tanık olan Marisol, ertesi gün okula gittiğinde birkaç rengi karıştırır ve gökyüzünü boyamaya başlar. Turuncudan sarıya, sarıdan yeşile pek çok rengi kullanır ve sonunda rengârenk bir gökyüzüyle kütüphanedeki tablo tamamlanır.
Reynolds’ın gökyüzünü boyarken mavi rengi kullanmayı yasaklayan öğretmeninden esinlendiği bu keyifli hikâye, çocuklara düşünmenin kapılarını açarken biz büyüklere de içinde sıkışıp kaldığımız kalıplarımızı işaret ediyor.
Reynolds, bir yandan da diğer kitaplarında olduğu gibi yavaş hayat felsefesini hatırlatarak modern hayatın çıkmazlarını eleştiriyor. Günlük koşturmacamız sırasında güneşin doğuşunu, batışını kaçırıyoruz ve “Gökyüzü ne renktir?” sorusuna otomatik yanıt veriyoruz. Çünkü unutuyoruz gökyüzünün nasıl da renkten renge girdiğini! Düşünmeyi, düşünmek için kendine zaman ayırmayı, hayatı izlemeyi atlarken bir de bakıyoruz ki hayal gücümüz daralmış, yanıtlarımız, kıyafetlerimiz, hayallerimiz bile aynı olmuş kısacası zamanla tektipleşmenin tam da içine düşmüşüz.
Kısa ama öz hikâyeleriyle düşünsel olarak son derece derin hikâyeler anlatan Reynolds, ‘Gökyüzünün Rengi’nde de çocuklara yeni kapılar açarken biz yetişkinlere de aslında yavaşlamayı ve kaçırdığımız hayatı hatırlatıyor.
Gökyüzünün Rengi
Peter H. Reynolds
Çeviren: Oya Alpar
Altın Kitaplar, 2017
32 sayfa, 15 TL
.
