Güncelleme Tarihi:
İz Öztat, 2010 yılından bu yana kendisine tarihi bir figür, hayalet ve alter ego olarak görünen Zişan (1894-1970) işbirliğinde resmi tarih yazımını, sanatçı mitlerini ve sanat tarihsel kanonları şekillendiren dinamikleri ele alıyor. Çalışmasında kurmacanın hayata yön verme gücünü sahiplenen, çoğul benlikleri içeren, çelişkili ve parçalı anlatılar öneren yöntemler benimsiyor. ‘Yumuşak Karın’, Zişan ve Vita’nın 1913 yılında İstanbul’da yaşadıkları aşka odaklanan ‘Uf’ başlıklı bölüm ile heykelleri merkezine alarak kuir arzu ve göçe dair bir anlatı öneren ‘Kıvrımlarına Kör Seyir’ başlıklı bölümün oluşum sürecindeki ‘(oto)biyografik’ katmanları görünür kılıyor.
Zişan’ın 1915 yılında, İstanbul’dan Berlin’e kaçarken Tuna Nehri boyunca yaptığı yolculuğa atıfla Öztat, Tuna’nın askeri bir haritadaki temsilinden yola çıkarak ‘Biyografi Olarak Tuna: İndirgenmiş ve Sadeleştirilmiş’ adlı yapıta varıyor. Galeri duvarları boyunca kesintiye uğrayarak akan kırmızı çizgiye, iki kadın arasındaki dostluğu ve aşkı anlatılaştıran ‘Ortadan kaybolsam beni özler miydin?’ başlıklı metin eşlik ediyor. Yapıt, sanatsal üretimin ve anne-kız ilişkisinin yumuşak karnında yatan çetrefil bağlara dokunuyor.