İnsan neyle ve ne için yaşar?

Her insan hayatını anlamlı kılmak için çabalar. Bunu işle, aşkla, sporla, sanatla, pek çok şeyle elde etmeye çalışır... Kimisi ise öylesine sadece savrulur ya da hayatta bir şeylere tutunduklarını sanır ama yaptıkları her şey öylesine iğretidir ki uzaklardan fark edilir. Bütün hayatı şekillendiren ve ona tat, tuz veren şey ise paradan, işten, mevkiden çok arkadaşlar ve elbette aşktır.
Ertürk Akşun bir ders kitabı mahiyetindeki yeni romanı ‘Ve Kızın Adı Gece’de, hayata her şeye rağmen tutunmuş bir erkek ve hayata hiçbir şekilde tutunamayan başka bir erkeği yan yana getirmiş. Akşun, hayata karşı tutunacak bir dal bulamayanlara bir meram anlatmanın derdinde.
İşini, aşkını kaybetmiş. Aldatılmış ve kovulmuş genç yaşlarında ve herkes tarafından az çok başarılı olduğuna kanaat getirmiş bir erkek Doruk. Bir anda elinden bütün oyuncakları alınınca tam manasıyla sudan çıkmış balığa dönüyor. Bir sahilde karşılaştığı orta yaşlı bir adamdan aslında hayata dair hiçbir şey bilmediğini öğreniyor.
Tarık, yalnızlığı ile hayatını bir şekilde doldurmaya başarmış bir adam. Taşradan çıkıp kendi halinde bir şehirde hayatı bulmuş. Taşradan çıkmayı ise marifet olarak görüp bir daha da geri dönmemiş. Hayatını arkadaşları ile doldurmuş gençliğinde, sonrasında ise hayatının aşkı ile bir anda evlenmeye karar vermeleri sonrası değişmiş hayatı. Buraya kadar her şey hayatın doğal seyrinde ilerliyor. Gençlik, aşk, mutluluk ve evlilik birleşiyor. Hayat bahar bahçe oluyor ama maalesef ki her hayatın içerisine birden fazla kayıp giriyor ve insan çoğu zaman acının altında kalıyor.
“Acı olan sevdiğini kaybetmek değil, sevdiğini kaybettiğini kabullenmektir. Sevdiğimizi kaybettiğimizi kabullendiğimiz gün hayatı da ciddiye almayı bırakırız” diyor Ertürk Akşun. Hayatınızda çok kıymet verdiğiniz birini toprağa koymak insanın içerisinde tarihi olmayan, asla doldurulamayacak bir çukur bırakır. İnsan o çukuru doldurmak adına ne yaparsa yapsın çukurun içerisinde kendini bulur. Sonra hayata ancak kendi çukurunuzu kabul ederek ve severek devam edebilirsiniz. İnsan kendini sevmeye kendi yarasından başlamalı, belki de kendine merhamet etmek yerine saygı duyma alanı sağlamalı kendine.
‘Ve Kızın Adı Gece’ bütün bunların yanı sıra Türkiye siyasi tarihinden de hatırlatmalar sunuyor okuruna. Herkesin hatalı, herkesin hatasız olduğu dönemleri anlatıyor usul usul. Bugünün karmaşasında aklımıza gelmeyen yitirdiklerimize de selam duruyor. Ve romanın en önemli yerine arkadaşlığı koyuyor. Bir başkası için hayatından vazgeçmeyi öne sürüyor.
Bugünün aklıyla pek yapılabilir şeyler mi Tarık’ın yaptıkları, bilinmez. Kim bilir dünyaya o şekilde kafa tutan ve dünya onu alaşağı etse dahi yine de bir şekilde iki ayağının üstünde durmayı başaran birileri vardır hayatta. Ya da iyi insanların neslinin tükendiği gibi kaybolup gitmiştir kalabalığın içerisinde. Yine de dostluğu, arkadaşlığı, fedakârlığı anlatmasıyla önemli bir roman ‘Ve Kızın Adı Gece’, insanın büyük kayıpların ardından kendini kazanmasını hatırlatıyor okuruna.
Bazen geçmişe kulak vermeye ve insanların o zamanlarda nasıl yaşadığına bakmakta fayda var. Bugünün insanının bu tutarsız ve kendi dahil her şeye zararlı hali önü sonu intihar fikriyle taçlanıyor. Oysa herkesin hayata gelmesinin bir amacı yok muydu? Ve o amaç herkes için bambaşka değil miydi? Hayat bu; hepimizin ayağına batan dikenler başka türlü can yaksa dahi uğruna bir şeyler yapacak birileri elbet gerekli. Kendinize değilse bile en yakınınızdakine daha sıkı sarılın.
Hayatta kalırsınız.

VE KIZIN ADI GECE�

Ertürk Akşun
Destek Yayınları, 2018
272 sayfa, 19 TL.