İflah olmaz sabırsızlığımız

Fransız yazar Jean-Louis Fournier, 1938’de Calais’de doğdu. Doktor bir baba ile editör bir annenin çocuğu olan Fournier, kitaplarından önce komedyen ve televizyoncu kimliğiyle tanındı. 1971-1974 yılları arasında Fransa’da yayımlanan ‘Italiques’ adlı talk show programının yönetmeni olarak adını duyurdu ilk olarak. 1976’dan 1992’ye daha çok televizyonda işler yapan Fournier, 1992’den itibaren yazarlığa ağırlık verdi. Otobiyografik kitaplarıyla tanınan Fournier, Türkçeye ‘Asla Kimseyi Öldürmedi Benim Babam’ adıyla çevrilen kitabıyla 2008 Prix Femina ödülünü kazandı. Aralarında ‘Tek Yalnız Ben Değilim’, ‘Son Siyah Saçım’, ‘Otopsim’, ‘Kuzeyli Annem’, ‘Dul’, ‘Nereye Gidiyoruz Baba?’nın da olduğu sekiz kitabı Türkçeye çevrilen yazarın Türkiye’de de hatırı sayılır bir okur kitlesi var.
Fournier, yine otobiyografik son kitabı ‘Bekleyecek Vaktim Kalmadı Artık’ta kalan ömrünün her saniyesinin değerli olduğunun farkında, acelesi olan bir adama dönüşüyor. Yazar, kitabın başında, editörünün isteği üzerine 210 sayfadan oluşacak sabır, günlük telaşlar üzerine mizah yönü kuvvetli ve oldukça da melankolik bir metin yazmaya hazırlandığını söylüyor. “Editörüm sabırsızlanıyor. Sabırsızlıkla ilgili kitabımı bir an önce bitirmemi istiyor. Neden acele ettiğini anlayabiliyorum... Bana söylemeye cesaret edemiyor. Bir aksilik olursa diye... Kitabımı bitiremeden göçüp giderim diye korkuyor.” Fournier, kendine has ses tonu, mizahı ve eşsiz ruhuyla başlıyor kendinden istenen metni yazmaya. İlk satırlardan itibaren okuyucuya tadı damağında kalacak melankoli ve kahkaha dolu bir hikâye sunarken sabırsızlığını, arzularını ve sürekli memnuniyetsizliğini sorgulamaktan çekinmiyor. Kitap, kısa bölümler halinde: “Bazı okurlar bana kızıyor, paralarının karşılığını alamadıklarını söylüyorlar. Ama ben kısa kesmeyi tercih ediyorum. Belki de düşüncelerim böyle kısacıktır.”
Kitabı yazdığında 82 yaşında olan yazar bazen evinde otururken ya da satır aralarında ölümün gölgesiyle karşılaşıyor. Ölümü mizahla reddediyor. Yazar aynı zamanda sabırsızlığımızla oynadığı gibi kelimelerle de oynuyor. Zaman tükeniyor, hepimizin kalan zamanı. Ölümü sabırla mı sabırsızlıkla mı beklemek gerekir? “Monsieur Cyclopède programının bir dakikası altmış saniyeden fazla sürüyordu. Felemenk duvar saatlerinin saniyeleri asabi kol saatimden ve rüyamda tik tak eden çılgın saniyelerden çok daha yavaş sanki.”
Kitapta bolca, evde damlatan musluğu tamir etmesi için çağırdığı ve sabırsızlıkla beklediği tesisatçı Mösyö Lagoutte’den (Fransızcada damla anlamına geliyor) bahsediyor. Ayrıca eserinde kitabını bitirmesini bekleyen editöre, çocukluk anılarına, babalığa, hayata ve en önemlisi de beklemeye dair düşüncelerine yer veriyor. Her şey için sabırsız olan yazar, ‘Ön Raffaellocular’ sergisinde tanıştığı ve telefon numarasını vermeyi başardığı kadının aramasını sabırla bekliyor. Kitabı bitirdiğinde editörünün istediği sayfa sayısına ulaşamıyor; editör 210 sayfa istemişti, o 100’de kalıyor. Çünkü bitirmek için çok sabırsız.
Biz de kısa keselim; sabırsızlığımız ve zamanla olan izafi ilişkimiz üzerine nefis bir kitap.

BEKLEYECEK�

VAKTİM KALMADI ARTIK
Jean-Louis Fournier
Çeviren: Hazer Bilgen
Yapı Kredi Yayınları, 2022
104 sayfa.