Her sayfasında ‘yaşadım diyebilmek’

Geçmiş, bugün ile harmanlanıp bizi oluşturur. Biz de yarını. Ömür denen kavramın matematiksel bir karşılığı olsa da yaşamış olmakla paralel bir doğruda olmaz her zaman. Yıllar bir şekilde geçer gider, içine neler sığdırdığın ise senin hesabın oluverir. Günün sonunda dönüp bakınca arkana, “yaşadım” diyebilmek gür bir sesle ve kendinden emin, geçen yılların yükünü alır omzundan. Herkes bu şerefe nail olabilir mi bilinmez ama Şahin Tekgündüz bu kitabı ile bize sesini en gür şekilde duyuruyor her sayfada. Yaşamış diyoruz, hem de neler neler...
1937 yılında Nevşehir’de, memur bir babanın geçindirmeye çalıştığı ailede hayata gözlerini açmış Şahin Tekgündüz. Daha sonra yolu; Niğde, Konya, Ankara, İstanbul, İtalya, Yugoslavya gibi pek çok yerden geçmiş. Pek çok insan oturmuş bu yolculukta yanına, pek çok savaş vermiş ve kazanmış. Resimden heykele, fotoğrafçılıktan gazeteciliğe ve de reklamcılığa... Hepsinden bir tutam koymuş cebine, hiç durmadan ilerlemiş. Çok insan tanımış ve geçmişinden getirdikleri ile yolu hiç beklemediği anlarda kesişmiş, tıpkı çıkan yangının ardından gittiği ilkokulunun kalıntılarında ona gülümseyen, üzerinde ‘313 Şahin Tekgündüz’ yazan, 10 yıl önce ilkokul öğretmeninin okul duvarına astığı resimleri gibi...
Tekgündüz’ün doğduğu ve tecrübe ettiği yılların cilvesi hayatına büyük dokunuşlar yapmış. Daha çok küçük yaştayken, savaş dönemi sonrası açlıktan kendini asan insanları görmüş. Babasının işinden dolayı taşınmaları gerekmiş ve pek çok insan dahil olmuş hayatına.
Kendini bildiğinden beri hep üretmiş. Yazmış, çizmiş, boyamış, yaratmış ve okumuş. Tiyatro ve sinema ile iç içe geçen çok önemli yılları olmuş, Ankara’da çok önemli insanlarla, çok önemli işler başarmış, tabii büyük hayal kırıklıkları da olmuş.
Dernek yıllarını, o dönemdeki anıları okurken tanıdık isimler birden göz kırpıyor satır aralarından...
Darbe, sıkıyönetim yıllarını da Ankara’da geçirmiş Tekgündüz, hem de bir döneminde asker olarak. Askerlik anılarını okurken sanki gerçekten de karşısına sizi almış ve tüm heyecanı ile o günlerini, en yakın arkadaşlarından birinin nasıl aniden kafasına silah dayadığını bir çırpıda anlatıyor gibi hissediyorsunuz.
Şahin Tekgündüz uzunca bir dönem de gazetecilik yapmış; Akis dergisi, Hürvatan, Hareket, Dünya gazetelerinde, TRT’de çalışmış. Bu kadar aşina olduğumuz yayınların mutfağını birinci ağızdan dinlemek gerçekten kıymetli. Kitapta dönemin şairleri, yazarları da çok güzel konumlandırılmış. Bugüne kadar hiç duymadığınız, bu kitap dışında da öğrenmenizin pek mümkün olduğunu düşünmediğim bazı sırlar, şiirlerin oluşumu, kime yazıldığı da bu kitap ile aydınlanmış. En yakın arkadaşlarından biri olan Hasan Hüseyin Korkmazgil’in o güzel ve içe dokunan ‘Akşam Delisi’ şiirinin hikâyesi gibi.
Gazeteciliğin ardından reklamcılıkta bulmuş kendini. Bu yıllarına dair anıları, hayatın aynı paydada buluşturduğu arkadaşları, Ankara ve rekabetli İstanbul... Tekgündüz pek çok önemli firma ile çalışmış ve yaratıcılığını göstereceği en güzel mesleklerden birine aralamış kapısını. Vestel isminin yaratıcısı olduğunu, henüz televizyon yeni girerken insanların hayatlarına günümüze kadar gelebilmiş reklam filmlerinde onun da bir dokunuşu olduğunu söylesem bu bölümlerde nelerin gizli olduğunu sanırım tahmin edebilirsiniz. Kimler, neler yok ki...
“...Hepsi, her şey aklımda şimdi; adı da geçmiş. Geçmişim... Hayır, geçmemiş, duruyor işte, söylüyorum size... Geçmiş, geçmemiş” sözleriyle başlayan kitabın yazısını ben de bu sözlerle bitirmek istiyorum. Bu kitaptan öğreneceğiniz çok şey, güleceğiniz çok olay, tanıdığınız çok isim ve marka var. Umarım gün gelir, çok daha fazlasını okuyabiliriz Tekgündüz’den. Eminim onun anlatacağı, bizim de dinleyeceğimiz daha çok şey var.

YAŞADIM DİYEBİLMEK
Şahin Tekgündüz
Yapı Kredi Yayınları, 2022
376 sayfa.