Çocukluğa övgü
Güncelleme Tarihi:
Özlem Narin Yılmaz, ‘Annem ve Babam Büyüyor’ serisinin ilk kitabı ‘Muhteşem Hayal Makinesi’ ile “Her şeye rağmen neşeli kalabilmek ve istifini bozmadan yoluna devam edebilmek için çocukluktan fazlasına ihtiyacımız yok” diyor ve çocukların kalbinde taht kuracak bir karakter yaratıyor. Biraz inatçı, bolca meraklı, hayal kurmaya ve keşfetmeye bayılan Melisa, her çocuğun dünyasından izler taşıyor. Üstelik onun keşifleri başarı değil eğlence odaklı. Şu cümleler onun hakkında az-çok bir fikir verecektir; “Şu büyüklere de yaranılmıyor. O kadar uğraş didin, sonra da yaptığını beğenmesinler.” Melisa’nın bu sözleri sarf etmesine neden olan olay ne mi? Duvarlardaki ve perdelerdeki patates baskısı desenlerini gören annesinin avaz avaz bağırmaya başlaması... Bunları ilk anda sevinç çığlıkları sanan Melisa’nın yaşadığı şaşkınlığı, varın siz düşünün.
Okula yeni başlayan Melisa bu yeni durumdan pek hoşnut değil. Derslerde sıkılıyor, neden tuhaf şekilleri öğrenmek zorunda olduğuna anlam veremiyor, teneffüsler kısa sürdüğü için hayal kırıklığına uğruyor. Ama ilk günleri atlattıktan sonra okulun tadını çıkarmaya başlıyor, daha doğrusu çocukça bir sezgiyle kendini hayatın akışına bırakıyor. Yani, duruma alışması olaya çocukluğun ötesinde bir olgunlukla yaklaşmasından kaynaklanmıyor. O yine, akvaryumdaki balıklarla konuşmaya çalışırken masum, doğum günü kostümü kaybolduğunda yaygaracı, solo testin sonunda babasına “Aaa baba, aptal çıktın!” diyecek kadar hınzır, okuldaki kermese annesinin saatini götürürken haylaz bir çocuktan fazlası değil. Olması gerekmiyor da... Yani bir bakıma işin sırrı burada saklı. Özlem Narin Yılmaz, her bölümünde gündelik hayattan çekip çıkardığı farklı bir macera anlattığı kitabının karakteri nezdinde çocukluğa bir övgü düzüyor aslında. Melisa, her yaştan okurun maceralarını iple çekeceği bir karakter olarak iz bırakırken bir yandan da ebeveynleri büyütüyor, diğer bir deyişle onları çocukların dünyasına biraz daha yaklaştırıyor.
Yazarın yalın, akıcı ve eğlenceli diline Müjde Başkale siyah beyaz desenleriyle eşlik ediyor.
Dostluktan daha ‘mııırrrkemmel’i var mı?
“Merhaba! Ben senin yeni kedinim. Sana en uygun evcil hayvan benim, beni seçtiğin için çok şanslısın” diye başlıyor hikâye. Evcil hayvan barınağından hayvan sahiplenmek isteyen sevimli bir çocuğa küçük, turuncu, biraz da arsız bir kedi söylüyor bunları. Çocuk mavi, şirin mi şirin bir köpeğe gönlünü kaptırıp onu da sahiplenmeye kalkınca kedi kendini paralıyor; köpeği değil sadece onu seçsin diye. “Kedi daha iyidir” diyor da başka bir şey demiyor. Bir kere kediler zariftir, akıllıdır, kibardır, beceriklidir... Mesela yürürken asla tökezlemezler. Bu arada köpekçiğe bir çelme takmayı da ihmal etmiyor. Kediler ‘tut-getir’ gibi saçma oyunlar oynamazlar, kendi kendilerine eğlenebilirler, koltuklarınız biraz paralanır ama olsun... Kedilerin mırıltısı keyifli bir müzik gibidir, köpekler gibi havlamaz, mızmızlanmazlar. Kendi kendilerini temizleyebilirler, etrafa köpükler saçmaya hiç gerek kalmaz ve daha neler neler...
Bu arada ufaklığın her ikisini de sahiplendiğini, turuncu kedinin de yol boyunca ve evde muhteşem kedi özelliklerini köpeklerle kıyaslarak sayıp dökmeye devam ettiğini söyleyelim. Peki, kedi ve köpek arasındaki bütün bu karşılaştırmalar bitince biz okuyucular kedilerin mükemmelliğine ikna oluyor muyuz? Kocaman bir hayır! Ama hikâyenin şaşırtıcı ve harika sonu sayesinde kibrin ve kendini beğenmişliğin sadece yalnızlığı beslediğini, dostluktan daha ‘mııırrkemmel’ bir şey olmadığını çok ama çok iyi anlıyoruz. Linda Joy Singleton’ın minimal metnini bir çocuk elinden çıkmış izlenimi veren eğlenceli
resimleriyle Jorge Martin tamamlıyor.
ANNEM VE BABAM BÜYÜYOR
MUHTEŞEM HAYAL MAKİNESİ
Özlem Narin Yılmaz
Resimleyen: Müjde Başkale
Dinozor Çocuk, 2018
77 sayfa, 10 TL.
KEDİ DAHA İYİDİR
Linda Joy Singleton
Resimleyen: Jorge Martin
Çeviren: Özge Güneş Koçkaya
Mikado Çocuk, 2018
28 sayfa, 18.5 TL.
