Cahit Irgat’a kitap imzalattım

Yıl 1952. İyi şairlerin bütün kitaplarını alıp okuyorum. Fırsat bulduklarımdan bazılarını da imzalatıyorum.
Kitapları, dergileri aldığım yer, Beyazıt Meydanı’ndaki havuza bakan tramvay durağının yanındaki dergi/kitap satış büfesi.
Kitap aldığım bir diğer adres ise bilgili dağıtımcı Ali Avni Öneş’in dağıtım bürosu.
Yardımcısı Hasan Basri Öneş. Ailenin diğer bir ferdi de kısa süre önce kaybettiğimiz iyi eleştirmen Mustafa Öneş.
Birçok yazar ve şairle de orada buluşuyor, tanışıyoruz.
O yıl Hüsamettin Bozok’un sahibi olduğu Yeditepe Yayınları tarafından iyi şair Cahit Irgat’ın ‘Ortalık’ adlı kitabı yayımlandı.
Yeditepe Yayınları da buluşma yerlerinden biri. Kimler yok ki? Haldun Taner, Metin Eloğlu, Edip Cansever, Tarık Dursun K., Onat Kutlar, Demir Özlü... Edebiyatçılar Birliği’nin bazı toplantıları bile burada yapılıyordu.
Bir gün gazete ya da dergilerden birinde bir haber okudum: “Cahit Irgat yeni kitabı ‘Ortalık’ı Maya Sanat Galerisi’nde okurlarına imzalayacak.”
Adalet Cimcoz’un sahibi olduğu Maya Sanat Galerisi zamanın en popüler mekânı; oraya uğramayan yok.
Soğuk bir kış cumartesisinde annemle birlikte galeriye gittim. Cahit Irgat bir masa başında kitaplarını imzalıyordu. Yanlış anımsamıyorsam, üzerinde bej rengine çalan bir kadife takım vardı.
Şiir üzerine bazı sorular sordu, kimleri okuduğumu merak etmişti, hepsini yanıtladım. Beğendiklerini destekledi, diğerlerini pek tasvip etmedi. Bütün şairlerin ortak davranışıdır, kendi anlayışında şiir yazanları beğenirler ve desteklerler, kendi kuşaklarını överler.
Onu tiyatroda da seyretmiştim, etkileyici, bas/bariton, eski deyişle davudi bir ses tonu vardı.
Daha sonra diğer kitaplarını da okudum, takip ettiğim şairler arasında yerini almıştı.
Bir akşam da Asmalımescit’te aynı lokantada karşılaşmıştım. Masasına gittim, imza gününü anımsattım.
Çok sonraları Tünel’de Oğuz’un lokantası denilen mekâna gelmişti, biz de arkadaşlarla oradaydık. “Hoş geldiniz” dedik, sevgi ve saygılarımızı sunduk.
Bu arada söz nedense Louis Aragon’dan açılmıştı.
Öbür masadan gür sesiyle bize şöyle seslendi: “Aragon’u okumayın, iyi bir şair değildir.”
Aktör-şair sınıfındandı, o sınıfın başka ustalarını da okudum. Ercüment Behzat Lav’ın ‘Bütün Eserleri’ kitabını hazırladım. Suat Taşer’i, Orhon Murat Arıburnu’yu okudum.
Irgat, Garip çizgisinin belli belirsiz izlerini taşıyan ama onlardan ayrılan, toplumcu gerçekçi akımın şairiydi.
Ülkenin, bireyin bütün sıkıntısı onun şiirlerinde var oldu. Kendisine gereken ilginin gösterilmediği kanısındayım.
Yazımızın amacını yineleyelim: Cahit Irgat’ın kitaplarını okuyun, toplumcu bir şairin hâlâ okur gündeminde olduğunu fark edin.
*Irgatın Türküsü-Bütün Şiirleri, Cahit Irgat, Kırmızı Kedi Yayınları
*Çok Yaşasın Ölüler, Cahit Irgat, Notos