Bu dünyada oyunlar bitmez!

‘Komşularım’ ve ‘Beterin Beteri’ ile kalplerimizi fetheden Einat Tsarfati yine hayal gücü, oyun ve mizahla taçlandırdığı bir dünyaya davet ediyor çocukları. Her bir ayrıntısında kaybolduğumuz delidolu çizimler eşliğinde çocukluk tutkumuz kumdan kalelerin kapılarını aralıyoruz. Ama önce timsah dolu hendekleri geçmemiz gerek. Öyle sıradan bir kumdan kale değil çünkü bu. Kubbeleri, kuleleri, yüzlerce odası, okyanus manzaralı kocaman pencereleri ama en önemlisi hayalperest ve oyunbaz bir mimarı var.
Böyle ihtişamlı bir kalenin ziyaretçisi de çok oluyor haliyle. Dünyanın dört bir yanından gelen krallar, kraliçeler, şövalyeler ve masal kahramanlarıyla dolup taşıyor kale. Don Kişot’tan tutun da ‘Titanic’in Rose ve Jack’ine kadar kimler kimler yok ki! İsteyen iskambil oynuyor, isteyen turnuvalara katılıyor, incir sütü banyosunun keyfini çıkarıyor ya da balo salonunda çılgınca eğleniyor. Dondurma yemekten yorgun düşen mi ararsınız, merdivenlerden uçarcasına kayan mı? Sessizlik isteyenler Rapunzel gibi kış bahçesinde alabilirler soluğu.
Unutmamalı ki kumdan bir kale bu; yani turtaların içine, şövalyelerin zırhlarına, hazinelerin kilitlerine, küvetlere, yataklara ve aklınıza gelebilecek her yere birazcık kum dolması çok normal değil mi? Ama işte, ziyaretçiler öyle düşünmüyor, onlar için bir savaş nedeni bu. Peki, şimdi ne mi olacak?
Merak etmeyin, Tsarfati’nin kurduğu dünyalarda oyunlar bitmez. Hem, onca hengâme arasında okurla saklambaç oynamaktan hiç vazgeçmeyen sevimli yengeçle minik fareyi aramak bile başlı başına bir keyif.

kumdan kale
Einat Tsarfati
Çeviren: Olcay Mağden
Çınar Çocuk, 2022
40 sayfa.

 

Kâğıt uçakla, düşlerin peşinde...
Düş gücü uçuyor, uçuyor, uçuyor ve kâğıttan bir uçağın kanatları arasına konup şehri baştan başa kat ediyor. Nereden mi çıkıyor yola? Tabii ki canlıların en hayalperesti, bir çocuğun zihninin ve kalbinin derinliklerinden.
Umut’un içine bir cümle yazarak pencereden uçurduğu kâğıt uçak süzülüp bir sokak müzisyeninin ayakucuna düşüyor önce. Ardından şehrin loş yollarını geçip metronun keşmekeşine dalıyor, arnavutkaldırımlı bir sokağın köşesindeki sahafın tozlu raflarına uğruyor, bir yazarın kahvesine ortak oluyor... Sonunda bir garsonun önlük cebinde uykuya dalıyor şimdilik.
Her uğradığı yerden düşler havalandırıyor; kimi kalbine düşen şarkı sözünü, kimi aklını çelen kitap cümlesini, kimi fikrinin ilk tohumlarını yazıyor uçağın bir köşesine.
Merve Ergenoğlu çizimleriyle bambaşka bir büyü katıyor bu yolculuğa. Bir bakıyorsunuz binaların arasından bir uçurtma başını uzatmış okuru selamlıyor, fırından taze ekmek kokusu, sahafın penceresinden sarı sıcak bir ışık süzülüyor. Daktilo sesinin peşine takılıyor, eski plaklara el sürüyor, müzisyenin şarkısını mırıldanıyoruz sanki. Bir sokak kedisi kuyruğuyla sürtünerek geçiyor yanımızdan.
Uçak da uyanıveriyor bu arada. Kanatlarına bırakılmış düşler ve son bir notla havalanmak üzere.

UÇ BAKALIM!
Merve Ergenoğlu
Kırmızı Kedi Çocuk, 2022
32 sayfa.