Anneye ağıt
Güncelleme Tarihi:
Japon yönetmen ve yazar Genki Kawamura ‘Annem Kokan Çiçekler’de her hatıranın ve umudun hırsızı alzheimer’a yakalanan bir anne ile onu her gün biraz daha yitiren oğulun hikâyesini anlatıyor. Yazarın denizler kadar derin ama bir çiçeğin yaprağı gibi narin anlatımı muhteşem bir okuma deneyimi sunuyor.
Okurun sayfalarına kolayca daldığı romanlar olduğu gibi, sayfalarına girmek konusunda fazla zaman gerektiren romanlar da var. Bu tür romanlar Asya edebiyatının ve özellikle Japonların edebi kimliğini oluşturuyor. Bu, onların yaşam tarzlarından sözlerine yansıyan sakinlik ve sükûnet gibi duruyor. Japon yönetmen ve yazar Genki Kawamura’nın aynı isimle sinemaya da aktardığı ‘Annem Kokan Çiçekler’ sayfalarına girmenin zor olduğu Japon romanlarından biri. Yazar, bir çocuğun karşılaşacağı en zor durumlardan biri olan, annesinin alzheimer’a yakalanmasıyla rollerini değiştirmelerinin yürek burkan hikâyesini anlatıyor. Yazarın denizler kadar derin ama bir çiçeğin yaprağı gibi narin anlatımı muhteşem bir okuma deneyimi sunuyor.
‘Annem Kokan Çiçekler’ anne ve oğul arasındaki zor ve zorunlu sonuçlara doğru ilerleyen bir ilişkinin; Yuriko ve İzumi’nin hikâyesine odaklanıyor. Alzheimer Yuriko’nun anılarını kaybederken oğul İzumi’nin baba olmaya hazırlandığı süreç romanın çatışmasını oluşturuyor. İzumi iyi bir baba olabilecek mi? Hiç babasını tanıma şansı olmamışken kendisi nasıl bir baba olacak? Yuriko’nun hafızası silindikçe İzumi’nin sorularının cevapları netleşiyor.
Kitap eve gelen İzumi’nin annesini bulamayınca çevrede aramaya başlamasıyla açılıyor. “Sallandıkça gıcırdayan salıncağa oturmuş, uzaktaki kasabayı izliyordu. Annesini korkutmamak için sessizce yanına gitti. Annesinin yaşlandığını fark etti ama aynı zamanda küçük bir kız gibi saf göründüğünü düşündü.” Kadının hastalığın pençesine düştüğü anlarla başlıyor aslında kitap. Dolu dolu bir hayat yaşayan İzumi’nin, iyi anlaştığı eşinin hamile olduğunu öğrenmesiyle mutluluğu katlanıyor. Ama bu mutluluğu hafıza kaybının ilk belirtilerini gösteren annesinin yaşadığı zorluklarla yüzleşmeye başladığında yok oluyor. Annesine alzheimer teşhisi konduğunda İzumi derinden sarsılıyor. Çünkü ona sevgiyle gülümseyen kadın, ona en sevdiği yemekleri hazırlayan insan yakında onu da unutacak. O yüzden Yuriko’nun hiçbir zaman girmediği sırlar dünyasına girmeye karar veriyor. Yuriko ile hayat, yavaş yavaş hastalığa dönüşse de İzumi onu kendi kalbinde buluyor.
‘Annem Kokan Çiçekler’ bir yazarın sakin ve tatlı fısıltılarıyla yıkıcı bir hastalığın seyrini anlatıyor. Anıları kaybetmek, karanlık bir tünelde kaybolmaya benzese de sadece bu hastalığa yakalanmış kişinin değil, her şeyin farkında olan çocukların acılarını katlıyor. Ebeveynin artık hayatın ne olduğunu bile bilmediği, neredeyse çocuksu bir duruma gerilediğini görmek... Bu gerçekten çok zor gibi görülüyor. Genki, en saf ve en derin duyguları ifade etmeyi başarırken, Japonlara özgü o inceliği tüm metin boyunca koruyor. Aslında Genki yalnızca karakterlerin değil, okuyucuların da hayatlarının derinliklerine inmesine izin veren ilgi çekici ve hassas bir metin ortaya koyuyor. ‘Bir Gün Kediler Dünyadan Yok Olsaydı’yı okuyanlar Kawamura Genki’nin anlatımının hafifliğini biliyordur. Her cümlenin aslında bir tasarımın parçası olduğunu anlamıştır. Onun metninde acı, sevince; üzüntü, kahkahaya dönüşebilir. ‘Annem Kokan Çiçekler’i ebeveyninin hastalığı ve yaşlılığıyla yüzleşmekten korkan ya da korkmayan herkes tavsiye ediyorum.
Genki Kawamura
Çeviren: Defne Gürtunca
Doğan Kitap, 2022
208 sayfa.