Kimdir bu silah tüccarları?

Birleşmiş Milletler Uluslararası Silah Ticareti Anlaşmasına göre, donanma gemilerinden saldırı helikopterlerine, tabancalardan otomatik tüfeklere tüm konvansiyonel silah ticareti savaş suçları, insanlık karşıtı suçlar ve soykırım suçu işlenen ülkelere silah satışına yasak getirdiği halde bu silahlar hangi ülkelerden geliyor? Kim temin ediyor? Nasıl satılıyor?

Bu soruların cevapları için Washington'dan sonra silah satış lobicilerinin ikinci merkezi olan Brüksel’de politikacıları etkileme sanatını en iyi bilen yaklaşık 30.000 savunma endüstrisi lobicisinin faaliyetlerine bakmak gerekiyor. Bunlar Avrupa’nın üst düzey yetkilileriyle yakın ilişkiler kurup, hem silah alan ülkelerin sorumlularını hem de Avrupa silahlanma politikalarında karar vericileri etkilemek için Avrupa Birliği siyaseti üzerinde güçlü etki sağlamak için çalışıyorlar.

Bu Lobi faaliyetlerini yürütenler aynı zamanda silah fabrikalarının 'Kara Departman' adı verilen birimlerinden silah satılmaması gereken ayaklanma ve iç savaş olan ülkelerdeki terör gruplarına gizli silah ve mühimmat akışını işbirliği içinde oldukları yerel unsurlar vasıtasıyla organize ediyorlar.

Silah Endüstrisi karar vericileri ile karanlık ilişkiler içinde olan ve dünyanın birçok bölgesinde kan ve gözyaşına neden olan silahları pazarlayan bu lobiciler silahların çatışma bölgelerine ulaşmasını da sağlıyorlar. Silah satılmaması gereken iç savaş olan yerlerle çatışma bölgelerinde silah satışı kontrolü olmadığı için silah tüccarları yüksek komisyon ödedikleri aracılar vasıtasıyla terör gruplarıyla anlaşmalar yaparak her çap ve büyüklükte silahı kolaylıkla satıyorlar.

Bu nedenle dünyanın birçok bölgesinde meydana gelen kanlı çatışmalarda Amerika, Rusya, Avrupa ve silah üreticisi diğer ülkelerin silahlarını teröristlerin ve çatışanların elinde görebiliyoruz. Oysa Avrupa terörle mücadele ettiğini ve barış için çalıştığını ileri sürerken özellikle Fransa, Almanya, İngiltere gibi üye ülkelerin silahları Ortadoğu ve diğer ülkelerde kolaylıkla elden ele dolaşabiliyor.

Uluslararası arenada Avrupa’nın barış ve demokrasi için örnek olduğu görüntüsü aslında iş silah ticaretine gelince gerçeği yansıtmıyor çünkü Avrupa barıştan yana olduğu açıklamalarına rağmen silah üreticilerine satış lisansı verdiği için Avrupa Birliği’ne üye ülkeler dünyanın en büyük silah ihracatçısı durumunda. Yani Avrupa ve diğer batılı ülkeler ürettikleri silahları kendi yarattıkları düşmana karşı savaşanlara satıyor. Resmi yollardan bu silahları ihraç eden ülkeler ABD, Rusya, Çin, Almanya, Fransa, İngiltere, İtalya, İspanya, Ukrayna ve İsrail, ithalatçı ülkeler ise sırasıyla Hindistan, Çin, Birleşik Arap Emirlikleri, Pakistan, Avustralya, Türkiye, Güney Kore ve Singapur olarak sıralanıyor.

Merkezi Brüksel’de olan ve ‘Barış için hareket’ sloganı ile yola çıkan ‘ Barış Evi-Maison de la Paix’ Avrupa ve diğer silah üreticisi ülkelerin silah ve mühimmatlarını uluslararası alanda pazarlayan lobicileri ‘Kimdir bu silah tüccarları?’ sorusunu sorarak fotoğrafları ile birlikte yayınlarken şu çağrıya yer veriyor.

“Avrupa'da üretilen silahlar, yani bizim silahlarımız günlük haberlere damgasını vuran birçok kanlı olaylarda kullanılıyor. Bunun durması gerekir! Ve Hemen! bu silah ticaretini durdurmanın tam zamanı. Nasıl mı? Öncelikle Avrupa Birliğine baskı yaparak silah ihracatının sıkı bir şekilde düzenlemesi sağlanacak. Bu baskılar Avrupa silah ihracatı üzerinde gerçek bir kontrolü beraberinde getirecek. Bunu başarabilmek, kurulacak eylem gruplarını harekete geçirerek Silah endüstrisi tarafından desteklenen etkinliklerde silah satışı yapan lobicileri deşifre edip engellemekle olacak"

Bu çağrıyla birlikte Barış Evi İnternet sitesi ‘http://istopthearmstrade.eu/fr/liste-noire-des-marchands-d’armes’ linkiyle Silah Endüstrisi Lobicilerini “Silah satıcılarının kara listesi” başlığıyla veriyor. Fotoğraflara tıklandığında Avrupa’nın çeşitli silah üretici ülkelerin dev firmalarının da aralarında bulunduğu silah Endüstrisi yöneticisi ya da görevlisinin kim olduğu kısaca anlatılıyor.

Evet…

Maalesef her geçen gün geliştirilen yeni silahlar üretici ülkelerin kasalarına milyarlarca dolar girmesini sağlarken karışıklık çıkan ya da çıkartılan ülkelerdeki iç savaş, çatışma ve terör olaylarında milyonlarca kişi yaşamını yitiriyor, sakat kalıyor ve evinden yurdundan oluyor ama silah tüccarları her dönemde satış yapacak bir alan buluyor.