Yeni yıl kararları konusunda kararsızım
Güncelleme Tarihi:
Banu TUNA
Oluşturulma Tarihi: Ocak 02, 2010 00:00
Yeni yılımız kutlu olsun. Umarım artık herkes ayılmış, kendini yeni yılın idrakı sürecine dahil etmiştir. Yok, ben hala mayışmış halde kanepede vakit öldürüyorum, diyorsanız, yeni yıla nasıl başlarsan öyle gider, diyerek içinizdeki huzur ve güven ortamını yok etmek isterim. Kalkın hemen, yeni yıl kararları almamız lazım. Liste yapmak lazım. Geçen yılınkini gözden geçirmek lazım.
Benim önümde ciddi ciddi üç defter duruyor. Arşivde 10 yıl kadar geriye gidebilirim. Yeni yıl, yarıl yıl, yıl sonu kararlarıyla dolu hepsi.
Örneğin, geçen yılın listesi 6 maddelik. Bakıyorum, hedeflerden sadece birini gerçekleştirebilmişim. Hala bir ehliyetim yok, düzenli spor yapılmıyor, İtalyanca öğrenilememiş, kredi kartları azaltılamadığı gibi borç ekstresi kabartılmış. Kedinin yolduğu koltukların döşemesi de aynen duruyor.
Ha bu arada, 2009’a dair alınmış bir de yarı yıl kararı var; antidepresan bırakılacak. Hangi şuursuz anımda yazdıysam. Kredi kartı borçlarıyla birlikte ilacın dozu da ikiye katlanmış durumda.
Bakar mısınız şu tabloya; tam bir hezimet.
Ama belki de münferit bir durumdur, en iyisi 2008 kararlarına bir bakayım.
Bu sefer liste 5 maddelik.
Yok artık!
Hiçbiri tutmamış. Beşte sıfır çekmişim. Yine ehliyet yok, Artvin yaylaları görülmemiş, yapılamamış dünya kadar şey...
Yahu ben bütün yıl boş mu oturuyorum?
Ümidimi kaybetmiyorum ve bir yıl daha geri gidiyorum.
2007 listesi tam 20 maddelik, artık neyime güvendiysem...
Bingo! 20 maddenin dokuzu hayata geçmiş.
Bir dakika ama ya, balkona lavanta ekmek bir yeni yıl hedefi olabilir mi? Ya da ayağı kırılan mutfak dolabını tamir ettirmek...
Pes Banu, buna resmen hile yapmak denir. Hedeflerini bu kadar küçültürsen tabii 20’de dokuz isabet sağlarsın.
Üstelik 2007’de de birinci madde bir ehliyet sahibi olmak. Basiretsiz miyim ben?
Pekala, elimdeki en eski belgeye bakayım bir de, belki yaşlandıkça tembelleşmişimdir. Belki 1998’de genç ve kararlı bir insandım.
Vay vay vay, liste 26 maddelik. İşte hayattan beklentileri yüksek, başına geleceklerden habersiz genç bir yetişkin.
Bakıyorum; listedekilerin hiçbirinin önemi kalmamış benim için. Gerçekleşmiş olmaları ya da olmamaları umurumda değil artık.
Ki, bazıları gerçekleşmiş ama arada koskoca 10 yıl var, kazara da olmuş olabilir yani. Hayal ettiğim maaş mesela; hay Allah iyiliğimi versin.
Yok yok fikrimi değiştirdim; siz o kanepeye geri yayılın. Ben de aynısını yapmayı planlıyorum. Yok artık liste miste. Tek bir madde var: Boyundan büyük işlere kalkışma, karar almak senin neyine.
Aranızda liste yapıp, hepsini gerçekleştirenler varsa lütfen haber versin, alnından öpeceğim.
Hepinize mutlu bir yıl dilerim.
Örneğin, geçen yılın listesi 6 maddelik. Bakıyorum, hedeflerden sadece birini gerçekleştirebilmişim. Hala bir ehliyetim yok, düzenli spor yapılmıyor, İtalyanca öğrenilememiş, kredi kartları azaltılamadığı gibi borç ekstresi kabartılmış. Kedinin yolduğu koltukların döşemesi de aynen duruyor.
Ha bu arada, 2009’a dair alınmış bir de yarı yıl kararı var; antidepresan bırakılacak. Hangi şuursuz anımda yazdıysam. Kredi kartı borçlarıyla birlikte ilacın dozu da ikiye katlanmış durumda.
Bakar mısınız şu tabloya; tam bir hezimet.
Ama belki de münferit bir durumdur, en iyisi 2008 kararlarına bir bakayım.
Bu sefer liste 5 maddelik.
Yok artık!
Hiçbiri tutmamış. Beşte sıfır çekmişim. Yine ehliyet yok, Artvin yaylaları görülmemiş, yapılamamış dünya kadar şey...
Yahu ben bütün yıl boş mu oturuyorum?
Ümidimi kaybetmiyorum ve bir yıl daha geri gidiyorum.
2007 listesi tam 20 maddelik, artık neyime güvendiysem...
Bingo! 20 maddenin dokuzu hayata geçmiş.
Bir dakika ama ya, balkona lavanta ekmek bir yeni yıl hedefi olabilir mi? Ya da ayağı kırılan mutfak dolabını tamir ettirmek...
Pes Banu, buna resmen hile yapmak denir. Hedeflerini bu kadar küçültürsen tabii 20’de dokuz isabet sağlarsın.
Üstelik 2007’de de birinci madde bir ehliyet sahibi olmak. Basiretsiz miyim ben?
Pekala, elimdeki en eski belgeye bakayım bir de, belki yaşlandıkça tembelleşmişimdir. Belki 1998’de genç ve kararlı bir insandım.
Vay vay vay, liste 26 maddelik. İşte hayattan beklentileri yüksek, başına geleceklerden habersiz genç bir yetişkin.
Bakıyorum; listedekilerin hiçbirinin önemi kalmamış benim için. Gerçekleşmiş olmaları ya da olmamaları umurumda değil artık.
Ki, bazıları gerçekleşmiş ama arada koskoca 10 yıl var, kazara da olmuş olabilir yani. Hayal ettiğim maaş mesela; hay Allah iyiliğimi versin.
Yok yok fikrimi değiştirdim; siz o kanepeye geri yayılın. Ben de aynısını yapmayı planlıyorum. Yok artık liste miste. Tek bir madde var: Boyundan büyük işlere kalkışma, karar almak senin neyine.
Aranızda liste yapıp, hepsini gerçekleştirenler varsa lütfen haber versin, alnından öpeceğim.
Hepinize mutlu bir yıl dilerim.