Yabancıya mülk satışında askeri bölge sorunu var

Diyelim bir Ä°ngiliz, Fethiye’ye geldi ve bir villayı çok beÄŸenip satın almak istedi. Tapu iÅŸlemleri nasıl bir seyir izler, tapusunu ne kadar zamanda eline alabilir?.. Bu soruyu yönelttiÄŸim Fethiye Emlakçılar DerneÄŸi BaÅŸkanı Nevzat Tilkici, uzun bir nefes alıp anlatmaya baÅŸladı:‘Önce satıcı ile o gayrimenkulü alacak yabancı, Tapu Sicil Müdürlüğü’ne baÅŸvurarak satış sözleÅŸmesini ibraz ederler. Bir Türk vatandaşı olsa iÅŸlem orada biter. Ama söz konusu olan bir yabancı olunca almak istediÄŸi emlakın askeri bölgede olup olmadığının araÅŸtırılması gerekir. Bunun için satış dosyası 1/25 binlik haritasıyla birlikte Ege Ordu Komutanlığı’na gönderilir. Komutanlık, emlakın olduÄŸu yerin alay komutanlığına, orası jandarma komutanlığına, o da ilgili karakola gönderir. Dosya sonra aynı sırayı takip ederek Ordu Komutanlığı’na gider, oradan Fethiye Tapu Sicil Müdürlüğü’ne döner.’DOSYALAR YIÄžILIÄ°yi de bir dosya bu denli karışık bir yol izlerse tapu iÅŸlemlerinin birkaç gün, hatta birkaç haftada bitmesi mümkün olabilir mi? Tilkici, bu soruyu yanıtlarken benim öngördüğüm süreyi daha da uzattı:‘Eskiden bir iki ay sürüyordu. Åžimdi ayda 350-400 dosya gönderilince bu süre daha da uzadı. Ege Ordu’ya giden bir dosyanın dönmesi dört beÅŸ aya kadar uzabiliyor.’Aynı sorunu, bu araÅŸtırma sırasında dolaÅŸtığım Alanya ve KuÅŸadası’nda da ilgili ve yetkililerin aÄŸzından dinledim. Hem Alanya’da, hem de KuÅŸadası’nda, ayrı bölgelerde olmalarına raÄŸmen tapu satış dosyaları Ä°zmir’e, Ege Ordu Komutanlığı’na gönderiliyor. Her üç ilçede de istekler aynı: ‘Satışın yapıldığı yerdeki Alay Komutanlığı baksa bu kadar uzamaz.’ BAKANLIK GENELGESÄ°Bayındırlık ve Ä°skan Bakanlığı da sorunun farkında. O nedenle 23 AÄŸustos 2004 tarihli bir genelge yayınlanmış. Bu genelgede Genelkurmay BaÅŸkanlığı ile görüşülerek yabancıların mal edinme talepleriyle ilgili iÅŸlemlerin gayrimenkulün bulunduÄŸu yerdeki garnizon komutanlığından sorulması uygulaması getiriliyor. Ancak nedense bu genelge ne Alanya’da, ne de KuÅŸadası’nda uygulanıyor. Fethiye’de ise sadece bir hafta uygulamada kalabilmiÅŸ, sonra yine eskiye dönülmüş. Yabancılara mal satışında ÅŸu anda yaÅŸanan en önemli problem bu.ÇOÄžUNLUK Ä°NGÄ°LÄ°ZLERDEAyrıca Fethiye’de yabancılara mülk satışı konusunda bir tedirginlik gördüm. Hem bazı ilçe yöneticilerinde, hem de bazı vatandaÅŸlarda, çevrelerinde hızla yükselen lüks inÅŸaatlardan rahatsızlık söz konusu. Fethiye’yi tercih eden yabancıların hemen tamamı Ä°ngilizler. Almanların Alanya’da yaptığı gibi halkla içiçe olmayı tercih etmiyor Ä°ngilizlerin bir bölümü. Daha kapalı yaÅŸamayı, özel siteler oluÅŸturmayı, ticareti de kendi aralarında kurdukları bir aÄŸ üzerinden sürdürmeyi yeÄŸliyorlar. Belediye BaÅŸkanı Behçet Saatçı da tedirginlik duyanlardan. ‘27 villa olan bir sitede 25’i Ä°ngiliz. KomÅŸuluk iliÅŸkileri yok, içe dönük yaşıyorlar’ diyerek yakındı:‘Satılan mülk sayısı 3 bini, yerleÅŸen yabancı sayısı da 5 bini geçti. Ä°lçemize hem ekonomik hem kültürel açıdan katkıda bulunuyorlar. Ama ev ve arsa fiyatları inanılmaz yükseldi. Türkiye Cumhuriyeti vatandaÅŸlarının artık buradan mülk alması mümkün deÄŸil. Bu ilerde sosyal sıkıntı yaratacak. Kültürel açıdan da uzun vadede kaybeden biz olacağız. Baskın kültür onlarınki. O da yeni bir hayat tarzı getirecek.’TÃœRKLERLE KAYNAÅžMAEmlakçılar DerneÄŸi BaÅŸkanı Nevzat Tilkici de kentte yaÅŸam kalitesinin arttığını, ‘dinlerin dillerin harman olup barış içinde yaÅŸadığını’ söylüyor. Bir yandan da ekliyor:‘Bir kısmı Türklerle kaynaşıyor, bir kısmı ise Hisarönü-Ovacık’ta köyleÅŸme ÅŸeklinde yaşıyor. Ultra lüks villalarda yaşıyorlar. Yabancıların mülk alımı baÅŸlayınca inÅŸaat kalitesi yükseldi. Ama kiralar, mülk fiyatları arttı. En ucuz villalar 75-100 bin sterlin. Artık bizim vatandaşımız buradan ev alamaz.’İngilizler ile komÅŸu olan ve adının yazılmasını istemeyen bir Türk kadın da benzer rahatsızlıkları dile getirdi. Uzun yıllar Ä°ngiltere’de yaÅŸayan bu kadının yaklaşımı daha farklıydı:HER ÅžEY PARA İÇİN Mİ‘Her yerde onlara öncelik veriyoruz. El üstünde tutuyoruz. Onlar ise bunu yanlış anlıyor, ‘Türkler para için herÅŸeyi yapar’ diyorlar. Tamam turiste iyi muamele edelim ama ‘Vay ben neymiÅŸim de dedirtmeyelim.’ Size bir örnek vereyim, bir araba yanımdan geçerken beni toz içinde bıraktı. Araba geri geri geldi kadın ‘Sorry’ dedi. Ben Türkçe cevap verince, ‘Hıhh Türkmüş’ deyip yüzüme bakmadan çekip gitti. Saçlarım sarı olduÄŸu için Ä°ngiliz sanmıştı.’Sokak köpekleri sorununu çözdüFethiye Hayvan Dostları DerneÄŸi BaÅŸkanı Perihan Agnelli, Fethiye’de sokak köpekleri (ve tabii kedileri) sorununun çözümünün mimarı. Agnelli’nin 18 yıl önce evlendiÄŸi eÅŸinin babası Ä°ngiliz, annesi Ä°talyan. Onun deyimiyle eÅŸi ‘İngiliz-Ä°talyan.’Agnelli’nin en büyük destekçileri ilçedeki yabancılar. Hem maddi anlamda destekliyorlar, hem de kentte hayvan sevgisinin yerleÅŸmesine katkıda bulunuyorlar. Fethiye Belediyesi ile iÅŸbirliÄŸi içinde çalışan Agnelli, ‘barınak’ denilmesine kızıyor, ‘Bakımevi’ denilmesini istiyor. Avrupa’daki çeÅŸitli derneklerden de mali yardım alan Agnelli, gururla anlatıyor yaptıklarını:‘BeÅŸ yıl içerisinde 1250 köpeÄŸi kısırlaÅŸtırdık. Artık Fethiye’de sokaklarda köpek ve kedi kalmadı. SokaÄŸa atacaklar da bize getiriyorlar, kısırlaÅŸtırıp bakımını yapıyoruz.Fethiye ile de kalmayıp, altı mobil kliniÄŸimizle Türkiye’nin çeÅŸitli ÅŸehirlerinde kısırlaÅŸtırma faaliyetleri yürütüyoruz. Hatta veteriner arkadaÅŸlarımız yeni bir kısırlaÅŸtırma tekniÄŸi geliÅŸtirdiler.’Perihan Agnelli, Londra’da hayvanların korunmasıyla ilgili bir örgüt olan WSPA’in temsilcisi Dr. Elly Hiby ile birlikte poz verdi. Dr.Hiby’nin uzmanlık alanı, ‘hayvan hareketleri.’BeÅŸ aktif kadının örnek faaliyetleriFethiye Vakfı (FETAV) bünyesinde faaliyet gösteren Uluslararası Grup, ilçeye yerleÅŸen Sue Tekin, Grace Carter, Anita AÅŸar, Clarissa Reynolds ve Clenys adlarındaki beÅŸ yabancı kadından oluÅŸuyor. ÇoÄŸunluÄŸu Ä°ngiliz olan grubun baÅŸkanı Sue Tekin. Türk eÅŸiyle 1977’de evlenen, ancak üç yıl önce Fethiye’ye gelip yerleÅŸen Sue Tekin’in Türkçesi çok düzgün. Sue Tekin, grubun en önemli amaçlarından birinin yerli halkla birlikte çalışmak olduÄŸunu söyledi ve grubun faaliyetlerini şöyle anlattı:‘Her cumartesi günü ikinci el elbise ve okunmuÅŸ romanları sattığımız bir panayır düzenliyoruz. Bu satışlardan elde ettiÄŸimiz gelirle köy okullarına yardım ediyoruz, fakir çocukları okutuyoruz. Çocukların eski önlüklerini yeniliyoruz. Zihinsel engellilerin eÄŸitimiyle uÄŸraÅŸan Deniz Yıldızları’na da yardımda bulunuyoruz. Türk yemekleri kursuna katıldık. O yemeklerin yapımını Ä°ngilizce anlatan bir kitap hazırladık. O kitabın satışından gelen geliri de bu yardım faaliyetlerine aktarıyoruz.’ Fethiye’deki Ä°ngilizlerin içlerine kapalı yaÅŸadıkları tezine en güzel yanıt da Uluslararası Grup’taki beÅŸ kadın veriyor. Ä°lçede kültürel kaynaÅŸmayı saÄŸlayabilmek, dostluÄŸu saÄŸlam temellere oturtabilmek için ellerinden geleni yapıyorlar.YABANCILARIN Ä°STEKLERÄ°: ÇİFTE FÄ°YAT UYGULANMASIN Ä°lçedeki yabancıların sorunlarının çözümü amacıyla Fethiye’de her ay toplantı düzenleniyor. 3 Aralık 2004’te düzenlenen ve Belediye BaÅŸkanı Behçet Saatcı ve kaymakam Hasan Karakaş’ın da katıldığı toplantıda dile getirilen sorunlar ve isteklerden bazıları, tutanaklara şöyle yansıdı:Pazarlar ve barlarda fiyat etiketi bulundurulsun ve fatura verilsin. (Sylvia Cooper/emekli)Vergi ödemeleri ve benzeri konularda Almanca ve Ä°ngilizce bilgi alabileceÄŸimiz bir ofis kurulsun. (Lambertus de Goede/emekli)Sokaklar ışıklandırılsın. Çevre daha sık temizlensin. Emlakçılar mülkün parasını alıp, sizi sorunlarınızla baÅŸ baÅŸa bırakıp gitmesin. (Terry Lawler/emekli mühendis)Neden bazı ÅŸeylerin fiyatı bize farklı? Neden yabancılara çift tarife uygulanıyor? Ä°ngiltere’de fiyatlar herkese aynıdır. (Jennifer Shaw/emekli)Gima ve PTT karşısında birer yaya geçidi yapılsın. Motorsiklet sürücüleri için yaya geçitlerinde durma zorunluluÄŸu belirten iÅŸaretler konsun. (Anita Barbara AÅŸar/yazar)Abdi Ä°pekçi caddesine duvar örüldükten sonra evimizin yakınına dökülen moloz ve çöpler ne zaman kaldırılacak? Ä°nsanları Fethiye’yi temiz tutmaları için uyaran daha fazla tabela görmek isterim. (Clarissa Reynolds/emekli öğretmen)Yerel yöneticiler, bu toplantılarda ifade edilen sorunlara mümkün olduÄŸunca çözüm getirmeye çalışıyor. Ancak geçen toplantılardan birinde dile getirilen ‘İngilizce su faturası’ ve ‘Belediye hoparlöründen Ä°ngilizce anons’ talebini Belediye BaÅŸkanı Saatcı kabul etmedi. Fethiye’deki yabancıların henüz kilise talebi yok...Eski dansöz Anita, yazar olduAnita Barbara AÅŸar’ın en büyük mutluluk kaynağı çantasında taşıdığı nüfus cüzdanı. Pembe nüfus cüzdanını gösterirken gururla gülümsüyor; yıllarca beklediÄŸini ancak CumhurbaÅŸkanı ve BaÅŸbakana mektup yazarak nüfus cüzdanına kavuÅŸtuÄŸunu söylüyor. Anita, Nadir AÅŸar ile tam 27 yıl önce Ä°ngiltere’de tanışmışlar. Gece kulüplerinde oryantal dansöz olarak çalışırken görmüş onu Nadir BaÅŸar. Kısa sürede birbirlerini sevip evlenmiÅŸler.Bugün artık 62 yaşında olan eÅŸiyle birlikte Fethiye’nin Çiftlik beldesinde yaşıyor. EÅŸinden söz ederken gözlerinin içi gülüyor. Nadir Bey de eÅŸinin dansözlük günlerinden kalma fotoÄŸraflarını gösterip soruyor:‘Bu kadın aklımı başımdan aldı benim. Bakma ÅŸimdi bu haline. Çok can yakıcıydı. Dansı ve fiziÄŸi, Nesrin Topkapı’yı kıskandıracak kadar güzeldi.’Fethiye ile ilgili iki de kitap yazan Anita, Uluslararası Grup üyesi beÅŸ kadından biri. BoÅŸ zamanlarında el iÅŸi süslemeler yapıyor. Bazılarını satıyor, bazılarını da arkadaÅŸlarına hediye ediyor. Anita’nın el iÅŸi tablolarından biri de bir dansöz figürü. Bir elinde kendisinin dansöz giysileriyle çekilmiÅŸ eski fotoÄŸrafı, bir elinde de dansözlü eliÅŸi ile poz verdi objektife.YARINKUÅžADASIÂ