Van-Bitlis (Aydın havası)
Güncelleme Tarihi:
Kısa keseceğim bu sefer, Bülent, “Serdar, Doğu Seferi’ni anlat, ama Allah aşkına uzatma!” dedi. Ki haklıdır! Efendim, Miladî 2004 senesinin (Rumî 1420, Hicrî 1425) Haziran ayının 10’uncu günü, ılık ama güneşli bir İstanbul sabahına uyandım. Daha uyku sersemliğini üstümden atamadan, yatağımda şöyle bir doğrulup, uzun uzun esnedim. Derken...
Şaka Bülent şaka...
Okullarımız Yıkılmasın Kampanyası’nda denetlediğimiz okullardan, hocalarımızın ‘güvenli’ dediklerine birer plaket çakalım demiştik ya, hani geçenlerde İzmir Bergama’ya gitmiştik, bu sefer de Bitlis’e çıktık yola.
Kampanya’ya en az benim kadar emek veren - ama şu anda Kelebek’te editör olarak görev yapan - Şenay (Ordu) ile Van’a uçtuk. Doğan Haber Ajansı’ndan bizim çocuklar karşıladı bizi. İlk gün Gevaş’a, Muradiye’ye, ikinci gün Bitlis’e, Hizan’a gidip, Ahlat-Adilcevaz üzerinden gece vakti döndük Van’a.
Yediğimizi (inci kefalı mesela), içtiğimizi (bol bol çay), gördüğümüzü ve gezdiğimizi pas geçip, sadece gözüme çalınan kulağıma çarpan bir iki şeyi (Picasso’ya döndüm yorgunluktan!) anlatayım, Aydın havası olsun... (Özel olarak hikayenin tamamını okumak isteyenler, Dışbank’taki döviz hesabıma 20 $ yatırıp, makbuzu e-postayla...)
* DHA’nın Van bürosu, İl Genel Meclisi’nin de bulunduğu iş hanında. Anadolu Ajansı ve daha birçok özel şirket ve kurum gibi... DHA üçüncü katta ve benim merdiven çıkmam yasak. (Hani sonra çıkamam da kompleks yaparım diye. Bakınız “Ulan Jack Nicholson!..” yazısı... Sahi bu yazının da arkasını getirmeli.)
Ancak, iş hanının asansörü ... sıkı durun MESAİ SAATLERİ DIŞINDA KAPALI!
Vallahi! İl Genel Meclisi çalışanları mesaide değilse, iş hanının diğer sakinleri ÖLSÜN!
Tabii ki Serdar, mesai saatleri dışında DHA’ya giderse, kapıdaki görevliyle anlaşıyor: “Ustam, şu asansörü bir açıver bize...” Biz çıkana kadar hizmete giriyor asansör, sonra 3.kata vasıl olunca, şırak, şalter iniyor. Tabii ki iniş merdivenden...
Kimsenin de gıkı çıkmıyor bu terbiyesizliğe!
AA’nın ve DHA’nın bile!!! Ulan babanın asansörü mü? Sen insansın da ben değil miyim?
* Van’ın tek balığı inci kefalı. Bu mevsimde av yasak, üreme zamanı. Ancak lokantalarda ibadullah. ‘Olta balığı’ imiş, yerse!
Neyşınıl Ceografik ve Diskavri Çenıl’da seyrettiğimiz, Kanada’daki somon balıkları misali, inci kefalı da bu mevsimde derelerden yukarı çıkıyor yumurta bırakmaya, şelaleleri atlaya zıplaya... Sizin için Muradiye’ye kadar gittim, Bend-i Mahi Çayı üzerindeki küçük şelaleleri atlamaya çalışan balıkları yerinde incelemeye.
Bizim Van büro haberini yapmıştı, belki görmüşsünüzdür, çayın başında kurulu bir çadır, eli Keleş’li iki köy korucusu, balıkları bekliyor. Köylülerin üstünü, çantasını arıyorlar tek tek... Ama yine de kadınlar ve çocuklar sığı yerlerden garip balıkları elle topluyor bir yandan. Vallahi ben, yakaladıklarımı azat ettim!
* CNN-Türk’ün havayı koklayan kocaman ayaklı uzmanına dua ediyorum iki gün boyunca, “sağanak yağmur” diyor Van’da, sıcaktan anamız ağlıyor...
* Önünden geçtiğimiz büyük binayı övünerek gösteriyor bize taksi şoförü Şaban: “Abi, bura da Van İktisat Hastanemiz!”
* Muradiye Şelalesi muhteşem. Asma köprüyü hafif büzük geçiyoruz. Kahveye oturup çay söylüyoruz. Şenay itiraz ediyor, “Çok açık olmuş bu çaylar!” Garson gayet nazik, “Daha mı kapalı olsun abla?” He, daha kapalı olsun!
* X ilçesinin çarşısında yol zaten dar, arabayla geçmek zor. Köylünün biri yolun ortasında diğelmiş duruyor. Biraz bekleyip korna çalıyor şoför. Hiç usturubunu bozmadan dönüp soruyor köylü:
- Nee wır?
- Babacığım bir müsaade et de geçek!
Lahavle, der gibi başını sallıyor baba:
- Farzet agaçtır!
* Yola çıkarken Tarık (Devrim) tembih etmişti, ‘Bitlis’te beş minare’yi görmeden beri gelme’ demişti. Bitlis’ten aradım, “Tarık, vallahi bura küçük yer, karış karış gezdim, herkese sordum, dört tane minare var, beşinciyi bulamadım!”
Acıdı Allah’tan da, eve döndük!
Söyleyeceğim bundan ibarettir dedi, okudu ve imzaladı.
Serdar Devrim,
Hürriyet Medya Tavırs, Haziran ayının 14’üncü günü, 2004 saat 16.05