Tutkusuz insan amaçsız kalmıştır

Aristo: “Sevmek acı çekmektir, sevmemek ölmek. Sevmek, zevktir ama yalnız sevilmenin hiçbir zevki yoktur.”      �

- Deniz Akkaya: Son zamanların klişe lafıdır ya, ‘Seveceğini değil, seni seveni bul’ diye... İnanmıyorum buna... Sevmek için yaşar önce insan. Sonra da sevilmek için. Vermeden almak olmaz ise, kanunsa bu, boyun eğeceksin gerçeğe ve önce atacaksın kendini uçurumdan aşağı. Ama kimseyi de çekmeyeceksin aşağı atlarken. Sorumlu insandan mükemmel âşık olur. Kimseyi suçlamadan yaşayacaksın her neyin peşinden gidiyorsan ama önce yaşayacaksın. Ya sen, göze alabilir misin sevilmeden sevme ihtimalini... Ne kadar korkusuzca atarsın aşağıya kendini Mehmet?

- Mehmet Aslan: Çoktan aldım farkında olmadan. Çoktan attım kendimi uçurumdan aşağıya. Sadece kendi sevginden sorumlu olup karşılık beklemeden hissedebiliyorsan onu, senin sevgin kimseye muhtaç değil demektir. Bundan sonra sevdiğin düşünsün ne kadar hak edebilecek sevgini diye.
Franz Xaver Von Baader: “Özgürlük aşk değildir, yalnız aşkın kapısıdır.”

- D. Akkaya: Özgürlüğüm benim her şeyim. Ben böyle doğmuşum... Ama bir gün gelir o özgürlüğü kapının dışında bırakma vaktim gelirse... Bilmiyorum....

Sanırım o kadar cesur değilim... Özgürlüğünü hiç düşünmeden başka birinin ellerine teslim etmek... Sen özgürlüğünden, yani her şeyinden vazgeçer misin aşk için?

- M. Aslan: Daha önce de defalarca söyledim. Aşk acıdır, acıtır. Eğer canın acımıyorsa âşık falan değilsindir. O eski reklam repliği vardır ya “Aşk bile bile tutsaklıktır” diye, işte budur aşk. Esir düşmezsen âşık olamazsın. Özgür köle olamayacağına göre; özgür bırakan bir aşk da yoktur. Olamaz. O gitmeden sen onu bırakamazsın. Bunun en güzel kanıtı ha deyince âşık olamazsın ama o ne zaman isterse gelir seni bulur ve karşı da koyamazsın. Aşk aynı zamanda vazgeçmektir. Bilinçli ya da bilinçsiz onun uğruna vazgeçilmezlerini bırakıp gitmektir. Bir nevi körlüktür aşk!

EĞER AŞIKSAN ACI ÇEKECEĞİN KESİNDİR

François Bacon: “Büyük insanlarda liyakat sahibi olanların kendilerini budalaca aşka kaptırdıkları görülmez. Büyük ruhlar ve büyük işler aşkla uzlaşmaz.”

- D. Akkaya: Denge kaybıdır âşık olmak. Zaaflara yenik düşmeden biz buna aşk diyemeyiz. Bu da en büyük sınavdır hayatta. Maalesef ya haklısındır ya da mutlu... İşte aşk tam da böyledir... Ya sen, büyük insan mı olmak istersin yoksa büyük bir aşka sahip olmak mı?

- M. Aslan: Mevlânâ, Hacı Bektaş-i Veli büyük değiller miydi? Ya da Kanuni ufak adam mıydı? Babam Fahrettin Aslan adam değil miydi? Ne diye âşık oldu bütün bu insanlar?

Bailey: “Aşk dünyanın en tatlı mutluluğu ile en derin acısından yaratılmıştır.”

- D. Akkaya: Doğrudur... Sizi dünyanın en mutlu insanı eden ancak ve ancak sizi dünyadaki en büyük mutsuzluğuna sürüklemeyi başarabilir. Kim bilir belki de hiç farkında olmadan siz tüm özgürlüğünüzü çoktan teslim etmiş olabilirsiniz... Bu iki uçlarda bir kez gelip giden insan gerçekten aşk ne demek anlamıştır... Sen, acısını göze aldın mı hiç aşkın? Göze almış ve dersini almışsan, senin aşkın ne kadar değerli?

- M. Aslan: Socrates demiş ya ben tekrarlıyorum: “Âşıksan neler yaşarsın bilemem, herkes için değişir; ama acı çekeceğin kesindir evlat...”

AŞK, DOST OLAMAYACAĞIN BİRİNE SIMSIKI BAĞLAR SENİ

Jeremy Bentham: “Aşk hazzı dostlukla duyu hazlarından yoğrulmuştur.”

- D. Akkaya: Aşk ancak muhteşem bir dostluğun içinde var olabilir. Birlikte gülebilen, birbirine iyi dost insanlar arasında aşk yeşerir. Bu demek değil ki iyi dostlar iyi âşık olurlar ama gelişimi içinde dostluk kaçınılmazdır, dostluk yoksa da ayrılık kaçınılmazdır... Sen birlikte kahkaha atmadığın, aynı tarafa bakıp aynı manzaradan keyif almadığın bir insana âşık olabilir misin? Yoksa senin için aşkın gözü kör müdür?

- M. Aslan: Biriyle kahkaha attın diye ona dost denmez. Tam tersi, aşk öyle bir şeydir ki dost olamayacağın birine sımsıkı bağlar seni. O yüzden belki acıdır. Dostluk başkadır, aşk başka. Ama sonunda aşk yerini nefrete değil, dostluğa bırakabiliyorsa ne ala...

Epiktet: “Hareket etmenin nedeni ‘istek’ ve ‘sevmektir’, bu ise düşünmektir. Aşk tutkudur. İyi ya da kötünün ne olduğunu fark edemeyen insan nasıl sevebilir?”

- D. Akkaya: Önce âşık olmalı ve sevginin değerini anlamalısın. Âşık olmayan sevgiyle arasındaki farkı nasıl bilebilir? Bugün ben önce sevgi diyorum, aşk değil...

Peki sen Mehmet, önce aşk mı diyenlerdensin, yoksa sevgi mi?

- M. Aslan: Aşk özü itibariyle, yaşattıkları itibariyle anlık ön plana çıkabilir, lakin asıl olan sevgidir... Olması gereken de budur.

HOŞGÖRÜLÜ OLMAK EN BÜYÜK SINAVDIR

Geothe: “Sevilenin kusurlarını hoşgörmeyen sevmiyor demektir.”

- D. Akkaya: Hoşgörmeyi öğrenmek tüm insanlar için bir zorunluluktur ve genelde bunu bize en yakınımızdakiler öğretir. Hoşgörülü olmak en büyük sınavdır...

Ama karşılıklı sınırlar aşılmış bile olsa bu bir kezden fazla tekrarlanmamalı ve sözler tutulmalıdır. Hoşgörü karşılıklı olmalıdır. Aksi düşünülemez. Ya sen, hoşgörünün sınırları nedir? Aşk hoşgörüyü barındırmalı mı?

- M. Aslan: Hoşgörü olmadan mutluluk olmaz. Aşkta da pek ona rastlanmaz. O yüzden bir yüzü karadır aşkın. Sevgidir hoşgörünün geçtiği yol. Semeresi de mutluluk ve huzur!

TUTKUSUZ İNSAN AMAÇSIZ KALMIŞTIR

Amin Maalouf: “Zamanın iki boyutu var. Uzunluğu güneşe, derinliği tutkulara bağlı.”

- D. Akkaya: Tutkusuz insan, amaçsız kalmıştır. Öleceği günü bekler ya da ölse de fark etmez. Bir tutkunuz var ise onun için ölmeyi göze alırsınız. Aşkınız, hayat gayeniz, işiniz, çocuğunuz, ananız, babanız... Ne ise onun adı, artık yaşamak için bir gayeniz vardır. O nedenle uzun yaşamak değil tutkuyla bağlanmak çok mühim... Senin tutkuyla bağlandığın nelerin var hayatta, belki bir aşkın da vardır bizim bilmediğimiz (gülüyor)...

- M. Aslan: Tutku emelimdir benim. Hayal edip başarmaktır. Tutkuya tutkulu, umutla beslenirim, azimdir hayat enerjim. Aklımla vicdanımın kesiştiği yöndür pusulam benim, hayal denizimde.