Türk olmak kolay değil!

OKUYUCUM Tolga Uysal yazıyor: ‘27 yaşında bir mimar-müteahhidim. 26 Mayıs günü Moskova’da abimin nikáhına gitmek üzere annemle birlikte bir hafta öncesinden vize işlemlerini tamamladık ve aynı gün Aeroflot uçağı ile hareket ettik. Rus gümrüğünde annem ve ben dahil 4 Türk durdurulduk. Beklememiz söylendi. Tam 6 saat orada bekletildik. Bu süre içerisinde telefon etmemize, herhangi bir kimseyle konuşmamıza, yemek yememize bile izin verilmedi. Suçlu muamelesi yaptılar. Bu bekleyiş aynı gece sınır dışı edilmemizle son buldu. Beklememiz sırasında sorunun ne olduğunu öğrenmek istedik, yanıt bile verilmedi. Uçağa bindirilirken Rus görevlilere, ne olduğunu yine sorduk. Vizemizi alan Rus firmasının hayali olduğunu söyledi. Türkiye’ye gelince araştırdım, bu firma vardı ve herkese vize veriyordu. İki gün önce de, bir Türk kafilesinin yeniden geri çevrildiğini öğrendim. Ruslar bizim ülkemizde ellerini kollarını sallayarak dolaşıyor, biz ise bu aşağılayıcı davranışlarla karşılaşıyoruz. O gece meydanda bütün dünya ülkelerinin vatandaşları vardı. Bu uygulama sadece Türklere yapıldı. Bu milli bir meseledir. Lütfen yetkililerimizin dikkatini çekin.’***Ne yazık ki bizim yazmamız hiçbir şeyi değiştirmiyor. İşte Ankara Ticaret Odası Başkanı Sinan Aygün’ün mektubu:‘AB üyesi tüm ülkeler, Türk vatandaşlarına vize uyguluyor. Vatandaşlarımız vize için günlerce bekliyor, sorguya alınıyor, insanımıza 3. sınıf insan uygulaması yapılıyor. Oralara gidip mal satmak, ticari bağlantı yapmak isteyen işadamlarımız da aynı çileyi yaşıyor. Örneğin Almanya’da bir fuara katılmak isteyen işadamından istenen belgeler şunlar: En az 3 yıllık Ticaret Odası üyelik kaydı. Vergi mükellefi olduğu konusunda resmi yazı. Vergi levhası. İmza sirküleri. Banka hesapları. Tapu kayıtları. Vize başvuru dilekçesi. Resim. Yazılı davetiye. Daha önce hiçbir AB ülkesi tarafından reddedilmemiş olduğuna ilişkin belge. Bir aylık vize için 25 Euro. Onlar bizi ülkelerine sokmamak için ellerinden geleni yapıyor. Fakat sıra onlara gelince hepsi bizim ülkemize rahatça girebiliyor. Bizim işadamımız vize engeli yüzünden oralara gidip bağlantı yapamazken, onlar bizim her ihalemize rahatça katılıyor. Biz AB ülkelerine gidemezsek ürünümüzü nasıl tanıtacağız? Buralara nasıl mal satacağız? Nasıl rekabet edeceğiz? Anadolu üreticisini onların mı gelip bulmasını bekleyeceğiz?Konu son derece önemlidir. Lütfen bunları köşenizde yazın.’***Özellikle İstanbul ve Ankara’da konsolosluklar ve elçilikler önündeki vize kuyruklarını her gün görüyoruz. İnsanımız buralarda geceden kuyruğa giriyor. Çevrede büfeler, çaycılar, kokoreççiler, battaniye satanlar, yastık kiraya verenler...Pek çok AB ülkesinin Türkiye’deki diplomatik temsilciliği, kendi ülkesinden para almıyor! Personel maaşları, elçilik ve konsolosluğun varsa kira bedeli, elektrik, doğalgaz, su, akaryakıt giderleri, vize isteyen Türk vatandaşlarından alınan vize haracıyla karşılanıyor ve üste para kalıyor! Sonra da bizden birileri, saf vatandaşları kandırmaya kalkışıyor: ‘Bekleyin, AB’ye girince vize kalkacak, oralara özgürce gideceksiniz...’Yalan... Çünkü biz AB karşısında ‘serbest dolaşım hakkı istemeyeceğiz’ diye zaten güvence verdik. Adamlar enayi mi, aksi takdirde milyonlarca işsiz Türk vatandaşının bir anda kendi ülkelerine akacağını bilmiyor mu! Kendi kendimizi aldatıyoruz, kendi vatandaşımıza yalan söylüyoruz. Türk insanı vize almak için çile çekiyor, işkenceye tabi tutuluyor. Sınır kapılarında 3. sınıf insan muamelesi görüyor, geri çevriliyor. Avrupa gümrüklerinde herkes geçerken Türkler bir tarafa ayrılıp baştan sona aranıyor. Ama derdinizi kime anlatacaksınız!Beyinler AB masalı ile yıkanıyor, Türkiye yalanlarla yönetiliyor.Üstelik AB ülkelerinin çoğu, teröristleri kendi sınırları içinde koruyor. Almanya Metin Kaplan’ı iade etmiyor. PKK’nın gazetesi savaş çığlıklarını bu ülkeden atıyor. Türkiye’nin ve Türk vatandaşının onuru, şerefi mi, hatta can ve mal güvenliği mi?.. Yok canım, onların ne önemi var! Yeter ki AB’yi karşımıza almayalım... Çünkü Türk olmak kolay değil!