Umuda ihtiyaç var

◊ Kanal D’nin yeni dizisi “Çatı Katı Aşk”la ekrana döndünüz. Pandemi döneminde çekimler nasıl gidiyor?
- Oldukça iyi. İşinin ehli ve uyumlu bir ekiple çalışıyoruz. Barış Yöş’le çıktığımız yola yeni yönetmenimiz Fehmi Öztürk’le devam ediyoruz. Bu zor koşullarda tüm sağlık önlemlerini hassasiyetle uygulayan bir yapım ekibimiz var. Tabii herkesin işi biraz daha güç ama elbirliğiyle üstesinden geliyoruz.

◊ “Çatı Katı Aşk”, Yeşilçam tadında... Sıcak bir mahalle ve tertemiz bir aşk öyküsü... Sizi bu dizide rol almaya çeken ne oldu?
- İnsanların şu anda her zaman olduğundan daha çok umuda ihtiyacı var. Benim de öyle. Yaşadığımız bu salgınla bir anlamda hayatımız bir koşturmaca içinde geçtiğini fark ettik ve belki de ilk defa yanımızdakilerin değerini gerçek anlamda hissettik. Dayanışmayı ve komşuluk ilişkilerinin önemini net bir şekilde anladık.

Dizimizde dayanışma ve komşuluk ilişkisinin önemine vurgu yapıyor. Tüm bunlar benim için çok önemliydi. Bir de kariyerim açısından dizinin romantik komedi türünde olması beni cezbetti.

Zira bir oyuncu için sürekli aynı tip ve kalıpta roller sergilemek, orta vadede bir tıkanma ve kendini tekrar etme tehlikesi taşır. Kendimi böyle bir kurgu ve atmosferde de görmek istedim.

DOĞURAN MI EMEK VEREN Mİ ANNE

◊ Canlandırdığınız Perihan karakteri yıllar önce bebekken evinin önüne bırakılan Ayşen’e annelik yapıyor ve onu öz evladından ayırmıyor. Karakter üzerinden verilen mesajı nasıl buluyorsunuz?
- İlk anda aklıma Bertolt Brecht’in “Kafkas Tebeşir Dairesi” adlı oyunundaki o meşhur sahne ve tartışma aklıma geldi. Yani “Doğuran mı annedir, yoksa çocuğu yetiştiren ona emek veren mi?” Bence kuşkusuz emek verendir.
Dizide Ayşen’in neden kapının önüne bırakıldığını bilmiyoruz. Perihan ise bir gün Ayşen’i doğuran kadının karşısına çıkma endişesini taşıyor şüphesiz. Sanırım bu işin arka planının ortaya çıkması, Perihan’ın da tavrını belirleyecek. Tabii burada en önemli konu, Ayşen’in tutumu olacak.

◊ Pandemi döneminde hem dizi hem tiyatro seyircilerinize neler önermek istersiniz?
- Bir şey önermek haddim değil. Herkesin kendi gerçekliği, verdiği hayat mücadelesi, bunların şartları birbirinden o kadar farklı ki. Biz de bu zorlu süreçte bir nebze olsun umut verebiliyorsak, bir nebze olsun insanları gülümsetebiliyorsak ne mutlu bize.

Tiyatrolara acil destek verilmesi gerek

◊ Tiyatrolar pandemi sürecinden olumsuz etkilendi ve kapalı kaldı.
- Sadece bizim ülkemizde değil, Almanya-İngiltere gibi çok köklü tiyatro geleneğine ve potansiyeline sahip ülkelerde de önemli tiyatro grupları kapılarına kilit vurdu.
Hatta ABD’de yeni sezonun bu sonbahar değil, 2021 ilkbaharında başlamasına karar verildi. Üstelik bu tiyatrolar çok ciddi anlamda kamusal destek alan kurumlar.
Pandemi sürecinde de ekstra destek paketleri açıklandı. Hal böyleyken bizde durum ağır seyretti. Varını yoğunu bu işe yatıran tiyatro sahiplerinin, salgın hastalıktan önce de ciddi sıkıntıları vardı. En önemli sorun, tabii tiyatroların bir “sanat kurumu” değil, bir “ticarethane” statüsünde konumlandırılmaları.

◊ Peki sektör bu süreci nasıl atlatacak?
- Birçok tiyatro emekçisi hayat mücadelesi veriyor. Sadece seyircisinin desteği, gişe geliriyle varolan tiyatrolara acil destek verilmesi gerekiyor. Gerçi son olarak tüm sanatsal faaliyetlerde KDV oranı yüzde 1’e düşürüldü bu çok ulumlu bir şey. Ancak yaşadığımız pandemi sürecinin maalesef daha da uzun süreceği şimdiden belli. Bu bakımdan en azından 2021 yılı için de bir düzenleme, bir yasa, kalıcı bir çözüm gerekiyor. Vergi muafiyeti, kira desteği, sigorta primi ödemelerini karşılama gibi... Bu rahatlatıcı çözümler, tiyatrolara nefes aldıracaktır.

◊ Son olarak eklemek istediğiniz bir şey var mı?
- Tiyatroseverleri, 4 Eylül’de Kadıköy-Göztepe Parkı’ndaki “Sosyal ve Mesafeli Festival” kapsamında sergileyeceğimiz “Edith Piaf-Kaldırım Serçesi” oyunumuza bekliyoruz. Uzun bir süre sonra yeniden tiyatroseverlerle buluşacağız.