Michael J. Fox: Kendimi incitmemeyi seçtim

◊ Sizi Michael J. Fox’un hikâyesini anlatmaya çeken ne oldu?

- Davis Guggenheim: Komik olan hikâyeleri genelde onları aramadığın zaman buluyorsun... The New York Times’ı okuyordum, Michael’ın bir yazısı vardı. Açıkçası o çok dokunaklı, gerçek ve komik bir yazıydı. “Bu adam yazabiliyor” dedim. Böylece tüm sesli kitaplarını aldım ve dinledim.

◊ Michael, Davis ile yollarınız kesiştiğinde onun hakkında neler düşündünüz?

- Michael J. Fox: Davis ile tanışmanın, yazdığım şeylerden bahsetmenin zamanlaması inanılmazdı. Yazdıklarım için “Hikâyeme farklı açılardan bakamıyorum” dediğim anda “Bundan bir film yaparız” diye karşılık verdi... Ve üç yıl sonra işte buradayız.

LİSEDE SEVGİLİ BULAMAYAN BİR ADAMDIM

◊ Bu filmdeki hikâyenizi bir de sizin ağzınızdan dinleyelim...

- Michael J. Fox: Oyuncu olmak için Kanada’dan ayrılan 16 yaşında bir çocuktum. Amerika’da Paramount Yapım Şirketi’ne gittim, orada oyuncularla tanıştım ve bu çılgıncaydı. Birkaç yıl sonra, dünyanın en büyük yıldızıydım. Ben lisede sevgili bulamayan ve havalı olduğunu düşündüğü için bira gömlekleri giyen bir adamdım. Şimdi bu filme baktığımda ne kadar şanslıydım, hayatım ne kadar başarılıydı diye düşünüyorum.

◊ Hayattaki en büyük şansınızın ne olduğunu düşünüyorsunuz?

- Michael J. Fox: En büyük şansım kesinlikle ailem. Bu öyle de bir neşe... O neşeye sahip olmak o kadar şanslı bir durum ki anlatamam. Kısacası harika bir hayatım oldu ve bunun en büyük kısmını çocuklarım ve ailem kapladı.

YA HARİKA BİR HAYATIM OLACAKTI YA DA DAHA ÇOK HASTALANACAKTIM

◊ Parkinson hastalığına yakalandıktan sonra hiç umutsuzluğa düştüğünüz oldu mu?

- Michael J. Fox: Son kitabımda da söylediğim gibi iyimserliğin sürdürülebilir olduğuna inanıyorum. Hayatımda hissettiğim yol bu... Hayatımı seviyorum, ailemi seviyorum, yaptığım işi seviyorum... Bu yüzden düşündüm ki ya harika bir hayatım olacak ve torunlarımın tadını çıkaracağım ya da daha çok hastalanacağım. Ben kendimi incitmemeyi seçtim. Diğer insanlara örnek ve sorunlarıyla başa çıkmalarına yardımcı olabileceğimi biliyorum. Bu harika bir hayat ve ben bundan zevk alıyorum.

◊ Parkinson hastalığı konusunda insanları bilinçlendirmek amacıyla kurduğunuz Michael J. Fox Vakfı’ndan biraz bahsedebilir misiniz?

- Michael J. Fox: Ailemden sonra sahip olduğum en önemli şeyin bu vakıf olduğunu söyleyebilirim. Farkındalık yaratarak birçok hastanın dünyasını değiştirdik. Şimdilerde hastalıkla ilgili yeni çalışmalar yapıyoruz.

Eğer başarabilirsek Parkinson hastalığını önleyebilecek bir tedavi bulabiliriz. Vakfımızdaki tüm hastalara, doktorlara ve çalışanlara teşekkür ediyorum. Vakfı buralara kadar getiren onlar çünkü...

Kurgu odasında  korkunç bir kavga ettik

◊ Filmin kurgusundan gerçekten etkilendim. Michael’ın farklı filmlerdeki sahnelerini belgeselde nasıl yer verdiniz?

- Davis Guggenheim: En iyi kısım içeride odada uyurken oldu, değil mi Michael? (Gülüyor) Michael ile kurgu odasında korkunç bir kavga ettiğimizi itiraf edeceğim. Gergin bir ortamdı. Ama Michael, görüntülerin nasıl kullanıldığı konusunda büyük bir övgüyü hak ediyor. Hayal bile edemeyeceğim şeyler yaptı. Kurguyu Michael’ın bugünkü hikâyesi ve kariyerinin akışına paralel yaptık. Filme başlarken Michael’ın sesli kitabından da çok yararlandık.

◊ Kariyerinizin dönüm noktası olarak gördüğünüz projeler neydi?

- Michael J. Fox: “Aile Bağları” ve “Geleceğe Dönüş” filmleri... Kanada’da yaşayan bir çocuktum. Sadece beladan uzak durmaya çalışıyordum. Bu iki proje benim için hayallerimi mümkün kıldı. Hayatımı ölçülemez bir şekilde değiştirdi. Ve bir aktör olarak, bir sanatçı olarak, başınıza böyle bir şey geldiği için nadiren bu kadar şanslısınız.