Melek Mosso'dan itiraf: Evimin kapısı ve penceresi yoktu, annem görünce ağladı!
Güncelleme Tarihi:
'Vursalar Ölmem' ve 'Hayatım Kaymış' şarkılarıyla adını duyuran Melek Mosso merak edilenlerini anlattı. Bulunduğu konuma gelmek için çok mücadele verdiğini söyleyen şarkıcı, 'Kartonun üzerine sünger atıp yattım. Annem evimi görünce ağladı' dedi.
Şöhret basamaklarını tırmanırken öğretmenlik yapan şarkıcı bilinmeyenlerini Empati programında anlattı.
Bugünlere gelmek için çok mücadele verdiğini söyleyen Mosso, akrabaları kendisini bulmasın diye soyadını değiştirdiğini söyledi:
"16 yaşımdan beri Mosso'yum. Akrabalarım beni sosyal medyada bulmasın diye kendime bir profil aldım. Mosso bir müzik terimi, neşeli ve hızlanan anlamına geliyor. Flüt notalarında çok olur. Oradan aldığım bir mahlasımdı Mosso. Müzikleri yüklerken de ekiple birlikte 10 dakika içinde düşünüp karar verdiğimiz bir isim oldu, üzerinde kafa patlattığımız bir şey değildi...."
Evimi görünce annem ağlamaya başladı
Melek Mosso, ailesinden ayrıldığı ve ilk çalışmaya başladığı dönem için "Bütün zorluklar şu an o kadar güzel geliyor ki. O çabanın her anının keyfini çıkartarak yaşadım, zorluğun da keyfini çıkartmak diye bir şey var..." diyerek anlattı.
Mosso: "Çok kötü bir evde kalıyordum. Kartonun üzerine sünger atmıştım, bir elektrikli soba, orada yatıyordum. Evimin doğru dürüst kapısı, penceresi yoktu. Öğretmen maaşı alıyorum. Hayata yetebilmek için hem özel ders veriyorum, gece mekanlarda sahneye çıkıyorum, 4'te eve gelip, 08:30 dersine yetişiyordum. Annemle babam evi ilk gördüklerinde şok oldular, Annem ağlamaya başladı. Bana garip geldi onların üzüntüsü, ben çok mutluydum. Beni sonra o evden taşıdılar."
Eşi kuzenimi öldürdü!
Kuzenini aile içi şiddet nedeniyle kaybettiğini ifade eden ünlü şarkıcı, duygularını ve erkek şiddeti için düşüncelerini şu ifadelerle anlattı:
"Adlandıramıyorum, ne diyeceğimi bilemiyorum, kayıplar verdim, travmalarını atlatmam yıllar aldı. Kuzenim öldürüldü, onu da öldüren kocasıydı ve ben o kadını gördüm, unutamıyorum. Aklımdan silemiyorum, kimse silemez. Ben öldürenin psikolojisini asla anlayamıyorum! Empati yapamadığım tek yer burası. Biz o kadınların isimlerini hatırlıyoruz sürekli, o adamların yüzlerini unutmamalıyız. Kadınların isimleri ve nasıl kaybettiğimiz değil, o adamların yüzleri zihnimize kazınmalı. Bütün kadınların yüzlerini hatırlıyoruz değil mi, ama katilleri hatırlamıyoruz! Bir gün kendime dedim ki 'Bu adamların yüzlerini unutmayacağım.' Adamlar dışarda ve ellerini kollarını sallayarak geziyor. Özgecanlar, Hülyalar... "