Arka Sokaklar’ın yeni yüzleri

YİĞİTCAN ERGİN

 İLK GÜNDEN AİLEDEN BİRİ GİBİ HİSSETTİM

 ◊ Bu sezon “Arka Sokaklar” ile izleyici karşına çıktınız. Bu süreç nasıl gelişti, teklif nasıl geldi?

- Ne mutlu bana ki yoğun eğitim aldığım ve kendime yatırım yaptığım bir dönemde, sunum dosyam Erler Film’in ilgisini çekmiş. Karakter için deneme çekimi yaptıktan sonra, ilk olarak Yılmaz Ekmekçi ve sonrasında Türker (İnanoğlu) Bey ile görüşmeye gittim. Ne kadar heyecanlandığımı söylememe gerek yok. 

◊ Yıllardır reyting listelerinde zirveden inmeyen bir yapımın ekibine katılmak nasıl bir duygu?

- Yıllardır devam eden bir iş olması, oyuncu açısından avantaj gibi görülse de benim gibi ekibe yeni katılmış olanlara farklı bir sorumluluk yüklüyor. Kendini çoktan kabul ettirmiş oyuncuların arasına yepyeni bir karakter ve hikayeyle katılıyor, izleyiciyi ikna etmeye çalışıyorsunuz. Eğer başarılıysanız, bir nebze de olsa bu işin mimarlarına destek olabiliyorsanız ne mutlu... Ama aksi durumda işin reyting rekorları kırıyor olması, olduğu yerde sayan bir oyuncu için büyük handikap. Bu noktada işin gerçek sahiplerine özel bir parantez açmak istiyorum. Başta Zafer Ergin, Özgür Ozan, Şevket Çoruh ve Alp Korkmaz olmak üzere tüm oyuncu ve teknik ekibe, sanki ilk günden beri bu ailenin bir parçasıymışım gibi hissettirdikleri için teşekkür ediyorum. Ekibin, en iyiye ulaşmak için ne kadar çabaladığını gördüğünüzde, bu işin yıllardır nasıl bu seviyede kaldığını daha iyi anlıyorsunuz.

“ARKA SOKAKLAR”I HİÇ İZLEMEMİŞ OLAN YOKTUR

◊ Dizinin takipçisi miydiniz?

- “Arka Sokaklar”ı hayatında hiç izlememiş olan yoktur herhalde. Yıllardır yakından takip ettiğim bir iş. Ekran başında onları izleyip, onlarla büyüyüp şimdi ekibe dahil olmak benim en büyük şansım.

◊ Cemal biraz sert ve mesafeli bir karakter gibi görünüyor. Siz gerçekte öyle misinizdir?

- Cemal yetimhanede büyümüş bir çocuk. Anne babasını hiç tanımamış. Hâl böyle olunca yaşadığı hayat, dünya ve sokaklar onu mecburen sertleştirmiş. Mesafeli duruşu da buradan geliyor.

Bense tam aksi, mükemmel bir ailede büyüdüm ve çok kıymetli dostlarım oldu. Hep insanların içinde kalmaya çalıştım ve iletişimimi sertlik ya da mesafe üzerinden değil samimiyet üzerinden kurdum.

 ELA YÖRÜKLÜ

TOP MODEL DEĞİL ROL MODEL OLMAK İSTEDİM

 ◊ Siz ekibe nasıl katıldınız?

- Çok ani oldu aslında... Bir akşam ikizimle sinemadan çıkmıştık. Menajerim arayıp “Arka Sokaklar” için sonraki gün erkenden Erler Film’e gitmem gerektiğini söyledi. Çok sevindim ve bir an afalladım. Nasıl bir tepki verdiğimi hatırlamıyorum, o anlatsa da gülsek!

◊ Best Model’likten oyunculuğa uzanan kariyer öykünüzden de bahseder misiniz biraz...

- Best Model’a annemin isteği ve desteğiyle katıldım. Açıkçası benim aklımda yoktu. Ancak böyle bir yola çıkıyorsam bir amacım olsun istedim. Veterinerlik Fakültesi’nde okuyorum, hayvanlar benim için çok önemli. Yarışmayla birlikte gelecek tanınırlık ve artan imkanlar sayesinde sosyal sorumluluk projelerinde daha etkili olabileceğimi düşündüm. “Top model”liğin yanında “rol model” olabilmek istedim aslında. Küçüklüğümden beri de sanatın içindeyim; bale yaptım, piyano çaldım, tiyatro oynadım, sporcuyum aynı zamanda. Oyunculuk yapmayı da hep istiyordum. Yarışma sonrasında menajerimle tanıştık ve birlikte bu yola çıktık.

DİZİ BAŞLADIĞINDA OKUMA YAZMAM BİLE YOKTU

◊ Daha çok yeni ama “Arka Sokaklar”dan sonra hayatınızda hiç değişiklik oldu mu?

- “Arka Sokaklar” çok fazla izlenen, popüler bir dizi. Çok güzel yorumlar, mesajlar alıyorum. Vaktim oldukça okuyorum, hatta fırsat buldukça cevap vermeye çalışıyorum. Onların sevgisini paylaşmak çok hoşuma gidiyor. Ancak hepsi bir kenara, tüm samimiyetimle söyleyebilirim ki diziyle beraber hayatıma en güzel yeniliği bu ekip kattı. İkinci bir aile gibi. Bu kadar sıcak, eğlenceli, entelektüel insanlarla birlikteyken, yaptığım işten de inanılmaz keyif alıyorum.

◊ Siz de “Arka Sokaklar” ile büyüyen nesilden misiniz?

- Kesinlikle öyle. Dizi başladığında 7 yaşındaydım, ilkokula daha yeni başlamıştım. Hatta işi aldıktan sonra “Dizi başladığında okuma yazma bilmiyormuşum, şimdi senaryosunu okuyorum” diye esprisini yaptım. Diziyi çok seviyordum elbette. Hatta “Arka Sokaklar”a ait travmam bile var. Bir sahnede “kötü adam” birinin kafasında kar küresi kırmıştı. Ne kadar acıtabileceğini düşünmüştüm, o camın sertliğini hissetmiştim resmen. Neden böyle bir empatiye gerek duyduysam! “Arka Sokaklar”ın bu kadar yıl içinde herkesin hayatına bir şekilde dokunduğunu düşünüyorum.