Amacımız daha çok canın sesi olmak! “Hayat Tamircisi” bu gece ekran yolculuğuna başlıyor

◊ “Hayat Tamircisi” bu akşam başlıyor. Programın formatını anlatır mısınız?

- Yıllardır ‘engelsiz’ canlara yürüteç yapıyorum. Türkiye ve dünyanın dört bir yanına hatta Afrika’nın Zanzibar bölgesine bile yürüteç yolladım. Programımızda, bize başvuran ‘engelsiz’ can sahiplerine gidiyor, onlarla tanışıyor ve canın sağlığının yürüteç için uygun olup olmadığına bakıyoruz. Programla o canlara bakan harika insanlarla tanışma fırsatım da oldu. Bu sadece ‘engelsiz’ canların değil, onlara bakan kocaman kalpli insanların da hikayesi...

◊ Programda insan hikayeleri de yer alacak o zaman, değil mi?

- Evet, isimsiz kahramanlarımız var. Barınaklarda gönüllü çalışan avukatlar, doktorlar, öğretmenler. Onların hikayelerini de anlatıyoruz. Ve çocuklar... Okullara gidip, çocuklarımızla ortak etkinlikler yapıyoruz. Amacımız çocuklarla kocaman bir Hayat Tamircisi ailesi oluşturmak, hayvan ve doğa sevgisini yaymak. Bu programla bir iyiliğin başka iyilikler doğurabileceği göstermek istiyoruz. Amacımız daha çok canın sesi olmak.

SEVGİ İYİLEŞTİRİR

◊ “Hayat Tamircisi” neden izlenmeli?

- Ben dört ayaklı dostlarımıza “can” diyorum. Çoğu insan, can dostlarımızın hayatımızdaki yerinin farkında değil. Bu programın insanların vicdanına sesleneceğine inanıyorum. İnsanların bu programı izledikten sonra bir kediye, köpeğe tüm canlılara bakışının başka olacağına inanıyorum. Bir de benim gibi bu canlara kol kanat germiş, yuva açmış ve yüzlerce cana bakan gönüllü insan var. Onların da bu konuda çok desteğe ihtiyacı var. Bu isimsiz kahramanların da sesini duyuracağız. Hayalimiz, birlik olup daha çok cana sahip çıkmak.

Bizler değil, bu canlar bu dünyanın sahibi. Aslında biz bu dünyanın sahiplerinin hikayesini anlatıyoruz. Hepsinin hikayesi de birbirinden derin ve anlamlı. Onların duygu dünyasına inip, aslında ne kadar duygulu ve bilinçli varlıklar olduklarını gösteriyoruz. O yürüteci ilk defa taktığımdaki gülümsemeleri, şaşkınlıkları, birden koşmaya başlamaları. Onların ilk adımlarını görmenizi istiyoruz.

Bir kap su bir kap mama hayat kurtarır

◊ Geleceğe dair planınız nedir?
- Nerede olursam olayım ne yapıyor olursam olayım daha yüzlerce minik kalbe dokunabilmek, onlar için çabalamaya devam etmek.

◊ Evde kaldığımız bugünlerde sokak hayvanlarına nasıl destek olmalıyız?
- Biz var olduğumuz sürece onları korumak hepimizin görevi. Dünya tek evimiz. Onlar binlerce yıldır bu dünyayı koruyorlar; onlara biraz sevgi, biraz mama vermemiz çok değil... Unutmayalım bir kap su, bir kap mama hayat kurtarır. Özellikle evlerimize çekildiğimiz bugünlerde. Bu durumdan bir diğer etkilenenler de barınaklar. Barınaklarda ve ormanda besleme yapan gönüllüler zor durumda. Bunu bizler adına yapan gönüllü insanlara destek olalım lütfen.

Hayvanlarla özel bir bağım var

◊ Hayvanlarla özel bir iletişiminiz var. Bu özel yeteneği ne zaman fark ettiniz?

- Ben gözlerimi onlarla açtım. Kendimi bildim bileli onlarla yaşıyorum. Benim için farkındalıktan ziyade kendiliğinden süregelen bir düzen. Bu zamana kadar birçok cana baktım. Bende hepsinin yeri aynı ama hayatıma mucize gibi giren Yağmur adında bir kızım var. Yağmur, 3 yaşında bir sıpa hatta 13 Nisan doğum günü.

Yağmur doğduktan 1 hafta sonra annesini kaybetti, o günden sonra ailemizin bir parçası haline geldi. Annesini kaybettikten sonra Yağmur çok hassaslaştı, annesinin üzüntüsünü unutturmak kolay olmadı.

Her gece ahırda onunla konuşur, o uyuyana kadar başından ayrılmazdım. Bu süreç 1 yaşına kadar devam etti. Aslında bütün olay sevgi. Sevgi iyileştirir. Aynı dili konuşmuyor olabiliriz ama bakışları ile birçok şeyi anlatıyorlar. Eğer bir yetenek olarak tabir ediliyorsa; nasıl ki şarkı söylemek, resim yapmak gibi yeteneklerin sebebi aranmaz bu da aynı şey. ben kendimi bildim bileli böyleyim.