Tek başına dernek

EN BÜYÜK DESTEĞİ KENAN İMİRZALIOĞLU’NDAN ALDIM

Facebook’ta ‘Organ Bağışına Dikkat Çekiyoruz!’ adlı grubu kurduk. Amerika’dan bir grup doktor bize katıldı ve istediğimiz zaman onlardan yardım alabileceğimizi belirttiler. Organ bağışına dikkat çekmek ve ailelere ulaşabilmek için öncelikle yaşıtlarımızla, lise ve ortaokul düzeyindeki kardeşlerimizle başlanması gerektiğini düşündüm ve hazırladığım malzemeyle bazı okullarda öğrenci ve velilere yönelik sunumlar yaptım. Okulumuzda pano hazırladık ve bunu sürekli güncelledik, gazete haberlerini takip ettik. Bana destek veren bir arkadaşımla, sinema çıkışlarında, caddelerde, kafelerde insanların bu konudaki fikirlerini almaya çalıştık. Hazırladığımız broşür ve afişleri Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği’nin düzenlediği kermeste, okulumuzda, Bağdat Caddesi’nde dağıttık. Organ bağışı temalı tişört tasarımı yaptık. Bu tişörtleri etkinliklerde giyerek dikkat çekmeyi hedefledik. Yine bu tişörtleri giyerek ünlü kişilerle röportajlar yaptım. Kenan İmirzalıoğlu bu konuda bana büyük destek verdi ve projemin yayılması için yardımcı oldu. Duyarlılığından dolayı ona minnettarım. Kendisi bana slogan üretme konusunda da yardımcı oldu. Ayrıca Bennu Yıldırımlar, Devrim Saltoğlu, Barış Falay ve İbrahim Kutluay da desteklerini esirgemedi ve yoğun programlarına rağmen bu hassas konuya zaman ayırdı.�

Organ bağışıyla neden ilgilendiniz? Ailenizde veya yakınlarınızda organ bekleyen var mı?
- Çok şükür yok. Ama tıbba ve hastanelere çok meraklıyım. Tıp eğitimi almak istiyorum. Türkiye’de de organ bağışı bekleyenlerin sayısının çok olduğunun farkındayım. Bu durum beni çok üzüyor. Organ bekleyenlerin yaşaması için, insanların ölümden sonra işlerine yaramayacak organlarıyla başkasına yaşam vermesine “evet” demesi yeterli. Organ nakli bekleyen birçok insan diyalize girerek hayatlarını harcıyor. Bu yüzden çocuklar oyun oynayamıyor, okula gidemiyor, yetişkinler çalışamıyor. Daha da kötüsü, organ beklerken yaşamlarını kaybediyorlar. İnsanlar neden organ bağışlamaz anlamıyorum. Bu duyarsızlık ve bilgisizlik canımı çok sıktı. Bir şey yapmak istedim.

Türkiye’de organ bağışı oranları konusunda fikriniz var mı?
- Maalesef başka ülkelerle kıyaslayınca rakamlar iyi değil. Bir milyon kişide organ bağışlama oranı İspanya’da 34.6, İtalya’da 21.1, Fransa’da 20.9, Almanya’da 13.8, İngiltere’de 12.3, Yunanistan’da 6.2, Türkiye’de ise sadece 2.2.

Sokakta sizi ciddiye alınıyor musunuz?
- Hazırladığımız broşür ve afişleri olabildiğince çok yere dağıtarak çok insana ulaşmaya çalıştık. Çoğu kişi broşür almak istemedi, terslendiğim oldu. Broşür dağıtmak gerçekten çok zor bir şeymiş. İnsanlar konuşmanıza bile izin vermeden geçip gidiyor. Duyarlılık sıfır. Öğrenciyiz, kötü bir niyetimiz olmayacağı belli, zaten bir broşür... Alıp incelemek kimseye zarar vermez. O kadar çok çeşit insanla karşılaştık ki... Nadir de olsa zaten organlarını bağışlamış insanlarla tanışmak güzeldi. Afişleri asmak ayrı dert. Kimi dükkânlar hiç istemedi. Kimi afişi aldı, astı ama bir gün sonra baktık, kaldırmış. Ama broşür ve afiş dağıtmaya devam!

Tatil bitti, okullar açıldı. Şimdi sırada ne var?
- İki yıldır yaptığım aktivitelere aynen devam edeceğim. Hastanelere gidip hastalara moral, diğer insanlara bilgi vereceğim. 15 yaşındaki bir hasta, annesinden böbrek almak gibi dramatik ve zorlu bir süreçten geçti. Şu an iyileşme sürecinde, onun yanında olarak destek veriyorum ve onun adına çok mutluyum. Organ bekleme, nakil sürecinde yaşananları başkalarıyla paylaştığımda ikna etme ve organ bağışının önemini kavratmada çok etkili oluyor. Facebook’taki grup aracılığıyla bilgilendirme yapmaya çalışıyorum. Broşür ve afiş dağıtımına devam ediyorum. Okullar açıldı. Okulda konferanslar düzenleyip pano çalışmalarını sürdüreceğim. Aynı şekilde başka okullara da gitmeyi planlıyorum.

Sizce bağışlar nasıl artırılabilir?
- Araştırmalarıma göre dünyada çeşitli bağış yöntemleri uygulanıyor. Türkiye’deki model, ‘genişletilmiş gönüllülük yöntemi’. Bence ‘genişletilmiş itiraz yöntemi’ Türkiye için daha uygun bir model. Bu yöntemde, kişi aksini ibraz edene kadar herkes bağışçı kabul ediliyor. Başka uygulamalarla da organ bağışı özendirilebilir. Örneğin ABD’de organ bağışı yapanlara vergi indirimi yapılınca, bağış oranı yüzde 13’ten yüzde 27’ye yükselmiş. Hastane, aile hekimliği birimlerine bu konunda çok büyük işler düşüyor. Bunlar tabii ki yapılıyor. Fakat çalışmalar sadece büyük şehirlerde kalmamalı. Sanatçılarımızla ortak çalışıp, organ bağışı hakkında görüşlerini halka iletmek yararlı olacaktır. Stadyum, konser, sokak, billboard, belediye binaları hatta muhtarlıklara asılan afişler ve pankartlar da etkili olabilir. Sağlık Bakanlığı’nın kanıtlanmamış organ mafyası konulu haberlerin çıkarılmasını önlemesi de işe yarar. Çünkü yaptığımız görüşmelerden de anladığım kadarıyla organ mafyasından çok korkuluyor.