ÅžU "LOSER"LIK "KEYÄ°FLÄ°" BÄ°RÅžEYE BENZÄ°YOR! TV izlerken,

ÅžU "LOSER"LIK "KEYÄ°FLÄ°" BÄ°RÅžEYE BENZÄ°YOR! TV izlerken, birileri sohbet ederken dikkat edin, sanki herkes aynı ÅŸeyleri söylüyor. Bir kelime, bazen öyle anonimleÅŸip ağızlara pelesenk oluyor ki, yapış yapış bir ÅŸarkı gibi gece uykuya dalarken bile insanı rahat bırakmıyor. Bunlardan biri de "keyifli" sözcüğü… Bu sözcükle ve bununla ilgili söylenecek her ÅŸey birkaç hafta önceki Radikal'in pazar eki Radikal 2'de Fatih Özgüven tarafından söylendi, okumayanlar, internetten ulaÅŸabilir yazıya ya da bilen bilmeyene anlatsın… Gerçekten nefis bir yazıydı ve "peynir"i bile "keyifli" diye tanımlayan bazı prototiplerin (bence uzaydan geldiler, tıpkı beyaz plastik sandalyeler gibi) etrafımızda pıtrak gibi çoÄŸaldığını görüyoruz. Bunun yerinde kullanılabilecek ne varsa bulmak için kafa patlatıyorum ama bir türlü "zevkli"den öteye gidemiyorum, ama sanırım bu yeterli deÄŸil ya da konuÅŸtuÄŸum kiÅŸide bir pespayelikle karşılaÅŸmışlık etkisi yaratıyor, bir türlü "keyifli"nin aristokrat havasını yakalıyamıyor. "Cool" da hoÅŸ ama Tarantino'yla birlikte modası geçti, zaten iyiden iyiye züppelik olur, Türkçe dururken. Ãœstelik daha "rocker" bir ifadesi var ve ne yazık ki devir hip hop devri. Bir ara, büyük ihtimalle bir Francophone'un Ä°ngilizce istilasına karşı yaman bir alternatif olarak sunduÄŸu "şık!" (evet, fransızcadaki chique [ÅŸik okunur] ve de mutlaka bir ünlemle!) dönemi yaÅŸadık ki, neyse kısa sürmüştü, bu çok daha irkiltici, saçları dikleÅŸtirici, porselen üzerinde bıçak cızırtısı bir ÅŸeydi. Ama dediÄŸim gibi kısa sürdü, fakat yerini "keyifli"ye bıraktı. Gelen gideni aratır sözü neden yaÅŸamın her alanında geçerlidir sanki? Tabii bir de "loser" olayı var. Loser olmak yeni trend. Özellikle ABD'de rastlanan gerçek loserlar, 1980'lerin Friedman'cı para politikaları sonucunda (ÅŸimdilerde parkinsona yakalanıp maalesef ne söylesen anlamayacak duruma gelen Reagan sayesinde uygulanmıştı) kapitalizmin en büyük kazığını yiyen, hiçbir sosyal hakları olmayan, sokakta yaÅŸayan "homeless"ları da kapsayan sistemdışı insanları tanımlıyor. Daha deÄŸiÅŸik katmanlarda farklı loserlara da rastlamak mümkün tabii. Modern zamanların teknoloji kurbanı, tüketim toplumunun yalnız fertleri, iletiÅŸimsizlik acıları çeken bir garip insancıklar da loser olabiliyor. Bunlar genelde, birtakım yavÅŸaklıklara kalkışmadıkları için alem parayı götürürken, elleri böğürlerinde kalan, piyasa kurallarının dışında kalmaya çalışan onurlu insanlar. Åžans genelde onlara pek gülmüyor, en acı aÅŸk öykülerini onlardan dinleyebilirsiniz, hepsi de okumuÅŸ çocuklar ama durumlarını kadere baÄŸladıkları da oluyor son kertede! Hepsinin gözlerinde garip bir hüzün okuyabilirsiniz. Ama bazen bana fazla mızırdanıyorlarmış gibi geliyorlar, evet, bazen son derece cansıkıcı oluyorlar, deÄŸil merhabalaÅŸmak, insan gözgöze gelmeye bile çekiniyor! Yani dedikleri çoÄŸu ÅŸey doÄŸru ama kendine acıma aÅŸamasına geldiÄŸinde tabii her ÅŸey anlamını yitiriyor. Belki de doÄŸu toplumu oluÅŸumuzun, müslümanlığın kollektif bilinçaltımıza iÅŸlediÄŸi bir ÅŸey bu: Özgür irademiz olduÄŸunu unutmak ve hemen her zaman bunu yadsıyarak hareket etmek. Başımıza gelen ÅŸeylerin kendi kararımız sonucunda oluÅŸtuÄŸunu anlayamadıkça 'loser'lığa devam arkadaÅŸlar. 'Winner'lardan inceden inceye nefrete de devam… Bir de tabii 'vazgeçenler' var ki onlar da ayrı bir grup. YoÄŸun bir depresyonun asla yakalarını bırakmadığı, nedensiz yere sürekli gözleri dolan ve ama gene de kendine acıma konusunda 'loser'lardan daha iyi durumda olan mazoÅŸist varlıklar topluluÄŸu. Huzursuz ruhlar keÅŸmekeÅŸi. Karasızlıklar bulamacı. Yani sanki baÅŸarı, para, dörtdörtlük iliÅŸkiler ellerinin içinde de onlar baÅŸkalarına bırakıyor bunu cömertçe ve lutufkârlıkla… Evet gözyaÅŸartıcı gerçekten. Bunlar, zamanın dışında varolan şövalye ruhlu insanlar. Bana nedense ÅŸu "loser"lık bayağı "keyifli" bir ÅŸeymiÅŸ gibi geliyor. Åžeref EBRU - 17 Ocak 2001, ÇarÅŸamba Â